Belveder nije pao 5. septembra 2021. godine, ali su pale maske aktuelnog crnogorskog režima i pokazalo se nakazno lice ove vlasti, stvorene pod skutima zvaničnog Beograda, Crkve Srbije i Moskve, vlasti koja je spremna da žrtvuje svoju zemlju za interese tuđih država.
Nekoliko hiljada Crnogorki i Crnogoraca na Belvederu 5. septembra 2021. bili su živi štit crnogorske prijestonice naumu Beograda da ponovo pokori Cetinje, ovog puta ne sa svojom vojskom kao 1918, nego preko svoje Crkve i uz sluganstvo ovdašnje vlasti i njene policije.
Skoro vijek ranije, nekoliko hiljada Crnogorki i Crnogoraca, 26. juna 1936. godine, zaputilo se na Cetinje da iskažu protest protiv terora tadašnjeg režima, i onda pod skutima Beograda, a na Belvederu ih je dočekala žandarmerija i goloruke napala brutalnom silom. Ubijeno je šest, a ranjeno 20 demonstranata.
– Komunisti crnogorski i federalisti bili su na Belvederu 1936. godine, posve udruženi u jasnom otporu velikosrpskom i režimskom teroru i u borbi za slobodu Crne Gore. I bili su, zatim, surovo proganjani, zatvarani, mučeni i tužilački i sudski procesuirani od strane režima, koji je poništavao Crnu Goru i okrutno gazio prava crnogorskog naroda – napisao je istoričar Novak Adžić.
I Belveder 2021. bio je simbol otpora velikosrpskom i režimskom teroru, a građani koji su se okupili da iskažu protest naumu klerofašističke vlasti na udaru su i prijeti im se sudskim progonom.
USTOLIČENJE BEZ ČASTI
Mitropolit Crkve Srbije Joanikije Mićović ustoličen je 5. septembra ujutro u Cetinjskom manastiru. Dok su odzvanjala crkvena zvona, grad je bio izložen nezapamćenoj policijskoj represiji i zavijen u bijeli oblak dima od suzavca i ostalog hemijskog oružja kojim je zasut.
Duže od četiri sata Dvorski trg i nekoliko okolnih ulica bili su pod opsadom i konstantnom paljbom. Mićović i patrijarh srpski Porfirije Perić u crnogorsku prijestonicu dovedeni su vojnim helikopterom, sa poljane ispred Cetinjskog manastira sprovedeni su uz jake policijske snage, prekriveni pancir ćebadima.
Po obavljenom poslu isto tako su vraćeni u Podgoricu. Svečani čin ustoličenja jednog miropolita pretvoren je u čin bez časti, uz podršku oružanih snaga, praćen atmosferom straha i linčom neistomišljenika…
SRAMNA AKCIJA CRKVE SRBIJE I CRNOGORSKE VLASTI: Mićović nasilno ustoličen
Prvi put, otkako postoji Cetinjski manastir, stožerni simbol postojanja crnogorske države kroz vjekove, obavljeno je ustoličenje pravoslavnog sveštenika – pod okriljem ogoljene državne sile.
Slika srpskog patrijarha Porfirija i njegovog doglavnika mitropolita Joanikija, kojima su glave prekrivene pancirnim ćebetom, koje tijelima štite crnogorski specijalci i srpske ,,kobre“, nikada prije nije viđena. Obišla je svijet, kao i svaka senzacija, a stajaće kao vječna opomena crnogorskim građanima na dane kada je Crnu Goru zarobila njena vlast, podređujući državu i vlastite građane interesima tuđe države i ideologije.
OGOLJAVANJE VLASTI
Događaji na Cetinju i na zapadnim adresama potpuno su ogolili suštinu nove crnogorske vlasti. Jasno su Brisel i Vašington, ali i Beograd i Moskva, čuli poruku sa Belvedera – nikad više 1918.
U paramparčad je rasut plan zvaničnog Beograda, kojem su se servilno na uslugu stavile nove crnogorske vlasti, da 5. septembra patrijarh srpski Perić, na Cetinje, preko Belvedera, iz Podgorice dovede Mićovića, i sa svečanom procesijom prođe ulicama naše prijestonice do Cetinjskog manastira i pošalje poruku da je Crna Gora pokorena.
Preko Belvedera nijesu mogli. Nova crnogorska vlast oglušila se o procjene bezbjednosnog sektora, tajne i javne policije, da ustoličenje Mićovića u Cetinjskom manastiru nosi ogroman rizik po mir u Crnoj Gori.
Premijer Zdravko Krivokapić, sa timom povjerenika, nakon ponoćne posjete Vladi lidera prosrpskog i proruskog Demokratskog fronta Andrije Mandića i Milana Kneževića, interese Beograda i Moskve stavio je ispred interesa svoje zemlje. Po svjedočenju Kneževića, požalio im se „negdje oko dva sata iza ponoći“ da mu je ministar unutrašnjih poslova Sergej Sekulović, „zajedno sa direktorom policije (Zoran Brđanin) organizovao puzajući državni udar“.
Sekulović je priznao da je rano ujutro 5. septembra dobio od Krivokapića obavezujuće uputstvo, koje nije prihvatio, a kojim je premijer namjeravao da preuzme komandu akcijom na Cetinju. Navodno, Sekulović je pocijepao papir koji mu je donijela državna sekretarka Žana Praščević-Milačić, pa zato nije poznato što je Krivokapić tačno naredio na komadiću papira.
To što je Sekulović odbio da prihvati naređenje, premijeru nije značilo ništa. Sa svojim timom – direktorom Agencije za nacionalnu bezbjednost Dejanom Vukšićem, ministarkom odbrane Oliverom Injac, ministrima finansija i socijalnog staranja i ekonomskog razvoja Milojkom Spajićem i Jakovom Milatovićem, generalnom sekretarkom Vlade Žanom Milačić i šeficom svog kabineta Ivanom Malović, te poslanicima Markom Milačićem i Momom Koprivicom prihvatio je plan koji su pripremili pomoćnik direktora Uprave policije Miloš Rakonjac i komandant Protivterorističke jedinice Petar Knežević, te agenti Bezbjednosno-informativne agencije Srbije.
ZAHVALNOST VUČIĆA
Plan je bio napad na građane, pa i po cijenu žrtava, a jedan od Krivokapićevih ministara, Jakov Milatović, navodno je rekao „pa šta ako na Cetinju pogine 10 Crnogoraca“…
Tog jutra na Cetinju nije poginuo nijedan Crnogorac, a srpski predsjednik Aleksandar Vučić oglasio se još dok je trajala ceremonija ustoličenja u Cetinjskom manastiru sa čestitkama Krivokapiću i njegovoj vladi. Potvrdio je i informaciju koju crnogorske vlasti uporno skrivaju – da je „postojao plan da se odloži ustoličenje, ali da je Vlada Crne Gore promijenila takvu odluku u toku noći“ i ukazao na značajnu ulogu srpske tajne policije.
– Bezbjednosno-informativna agencija je cijelu noć obavještavala rukovodstvo Srbije o situaciji u Crnoj Gori, ali to rade sve obavještajne službe, obavještavaju o situaciji u regionu – rekao je Vučić u jutarnjem programu Televizije Prva.
Čelnici crnogorskog bezbjednosnog sektora, međutim, do danas nijesu pružili odgovore kakva je bila uloga desetina srpskih obavještajaca koji su boravili u Crnoj Gori u susret ustoličenju Mićovića. Tajna policija ćuti, dok čelnici javne uprave tvrde da oni o tome ništa ne znaju.
MONTIRANJE PROCESA
I umjesto da prikupljaju informacije o stranim agentima u svojoj državi, istražitelji imaju preči posao – pripremaju plan da građanske proteste na Cetinju 4. i 5. septembra krivičnom prijavom na kojoj rade mjesecima zvanično predstave kao skup ekstremista i terorista koji su namjeravali da pokušaju državni udar.
Na spiskovima je najmanje 30 osoba, a među njima su i ugledni građanski aktivisti. Pobjeda je objelodanila da je jedan od njih Aleksandar Saša Zeković kojem se trude da „napakuju“ da je komandovao demonstrantima na Belvederu?!
Sa montiranjem planiranog političkog procesa počeli su još dok je trajala brutalna policijska akcija na Cetinju kada su 5. septembra ujutro, preko generalnog direktora Radio i Televizije Crne Gore Borisa Raonića, nekadašnjeg građanskog aktiviste, u jutarnjim vijestima plasirali lažnu informaciju koja je mogla da izazove nesagledive posljedice. Prezenterka je crnogorskoj javnosti saopštila kako su građani okupljeni na Belvederu pucali u policiju?!
Laž je raskrinkana, kao i ostale koje su se tog dana zvaničnici utrkivali da podmetnu javnosti – prije svih Krivokapić i potpredsjednik njegove Vlade Dritan Abazović. Tvrdili su kako je „okidač“ za napad na građane bio „molotovljev koktel“ koji je jedan građanin bacio na policiju, pa onda da je kriv bivši direktor Uprave policije Veselin Veljović koji je napao kordon…
I tako laž po laž, a istine o cetinjskim događajima sa zvaničnih adresa do danas nema. I izvjesno je neće je ni biti.
,,BRANITELJI MANASTIRA“
Crnogorska policija, i tajna i javna, ostale su slijepe na ekstremiste u Cetinjskom manastiru, koji su ovu crnogorsku svetinju zaposjeli, pod oružjem, nekoliko dana prije ustoličenja. Ne pominju se u zvaničnom izvještaju policijskog tima koji obiluje nizom neistina i kontradiktornih informacija.
Pobjeda je pisala da je na Cetinje uoči intronizacije Mićovića stiglo i desetine bezbjednosno interesantnih osoba, a da je znatan dio njih bio i u Cetinjskom manastiru. To je pisalo u izvještaju bezbjednosnog sektora, koji je predstavljen na zatvorenoj sjednici Odbora za odbranu u bezbjednost, ali su u dokumentu imena tih osoba bila izbrisana, odnosno „izbijeljena“.
Objavili smo i da su u Cetinjskom manastiru bili članovi ekstremističke, proruske grupe „Noćni vukovi“, ali i raznih drugih takozvanih bratstava.
I u Nikšiću i Podgorici, prema našim informacijama, komandu su spremno čekale desetine srpskih ekstremista. Crnogorska vlast i službe bezbjednosti svim ovim se ne bave.
ABAZOVIĆEVE PORUKE
Ali se potpredsjednik Vlade i koordinator službi bezbjednosti Dritan Abazović već 5. septembra potrudio da ekstremistima i teroristima proglasi one građane koji su na Cetinju branili suverenitet i integritet svoje zemlje. Proteste je pripisao DPS-u navodeći kako je ta partija „od faktora mira i stabilnosti, sada i za međunarodnu zajednicu postala grupacija koju, osim što ih prati kriminalni bekgraund, sada prati i ekstremizam sa elementima terorizma“.
Objasnio je da termin terorizam koristi „zato što je primjetno da su se određena lica naoružavala na Cetinju“.
– Bilo kakav terorizam i ekstremizam, i pokušaj napada na službena lica, neće biti tolerisan – poručio je on.
Koji mjesec kasnije pozabavio se i Pobjedom poručujući sa sjednice skupštinskog Odbora za bezbjednost i odbranu, kako su mediji bliski DPS-u, uoči ustoličenja Mićovića, značajno doprinijeli „atmosferi koja je trebalo da dovede do krvavog sukoba na Cetinju“, postavljajući pitanje da li je glavni i odgovorni urednik Pobjede trebalo da bude uhapšen, poput nekadašnje novinarke FOS media?!
Do sada, zbog cetinjskih događaja, jedino je privođen Cetinjanin Neno Kaluđerović, ali je poslije saslušanja u Specijalnom tužilaštvu pušten da se u daljem postupku brani sa slobode.
Crnogorske vlasti ostale su gluve i nijeme na apele intelektualaca da se okanu zle namjere montiranja političkih procesa.
Svi policajci koji su bili angažovani u akciji ustoličenja Mićovića čašćeni su pola miliona eura, bruto – skoro milion.
Za stavljanje u službu interesa tuđe zemlje „obični“ policajci dobili su po stotinjak eura, oni koji su angažovani direktno na Cetinju po 200, dok su oni glavni bili malo skuplji – nagrada za 15 rukovodilaca bila je u visini njihove dvije osnovne mjesečne zarade. Nijedan policajac, koliko je poznato, nije odbio da primi nagradu.
Da li su i koliko nagrađeni oni sa najviših državnih adresa koji su izdali interese svoje zemlje za sada nema informacija.
A Belveder? Tamo je đe je i bio i đe će uvijek postojati. Kao simbol građanskog otpora kleronacionalizmu i šovinizmu, kao vječni branik Cetinja i Crne Gore.
„Hapšenje hotela”
Hotel „Grand“ na Cetinju zatvoren je 2. septembra po nalogu Uprave policije i Uprave javnih prihoda i carina. Zatvaranje je uslijedilo nakon što je vlasnik hotela odbio nalog policije da u „Grandu“ budu smješteni policajci, objašnjavajući im da su sve sobe već rezervisane.
Opravdanje je bilo neizdavanje dva fiskalna računa – od dva i četiri eura?! Kasnije su tvrdili da je konstatovan još niz nepravilnosti.
Da to nema nikakve veze, potvrdila je Uprava policije u zvaničnom izvještaju sačinjenom povodom događaja na Cetinju gdje precizno piše da je zatvaranje hotela „Grand“ naložila policija, obrazlažući da su analize pokazale da će tamo biti smješteno oko 300 osoba „sa koje pozicije bi mogli da se suprotstave policijskim službenicima“
