VUKAŠIN PEROVIĆ: Kad se sluge dokopaju vlasti

Srpska crkva bi da u Crnoj Gori bude tradicionalna. Naravno i da bude jedina koja u Crnoj Gori može bilo što da gradi.

Koliko neko mora da bude nerazuman ili zlonamjeran, pa da mu ovo bude logično? A što o ovome kaže istorija?

Ne postoji ni jedan zvanični dokument koji pominje Srpsku pravoslavnu crkvu u Crnoj Gori prije 1920-e godine.

Crnogorska pravoslavna crkva se pominje u desetinama ruskih, grčkih, njemačkih i vaseljenskih knjiga ili dokumenata.

Nema dokumenata o saradnji srpske i crnogorske crkve.

Srpska crkva je formalno bila autokefalna, ali je njene crkvene poglavare birao Sultan, sve dok je potpuno nije ukinuo 1766. godine.

Jedan od rijetkih dokumenata iz tog vremena je pismo Patrijarha srpske crkve, Mojsija Rajovića Čurle. Pismo crnogorskoj crkvi na čijem čelu je bio Vladika Danilo, poslato je 1714-e godine prije napada Numan Paše Ćuprilića na Crnu Goru. Čurla je umislio da je na čelu autokefalne crkve, a ustvari je bio samo sluga “srećnog Sultana”.

Suština onog što poručuje Čurla je da “ukoliko Crna Gora ne prestane da napada Turke i ako se ne pokloni srećnom Sultanu, srpska crkva će da bači kletvu na Crnu Goru”.

Iz ovoga se jasno vidi da je priča o autokefalnosti srpske crkve, zajedništvu crkava, potčinjenosti crnogorske crkve Pećkoj patrijaršiji, samo još jedan iskivljeni dio srpske istorije.

Danas misle na isti način. Oni koji su bili sluge, oće u Crnoj Gori koja je bila slobodna da budu gospodari. Neće to baš tako moći.

Može se naći ponešto iz istorije, no treba čitati. Oprostili bi mi našim rođacima, komšijama i prijateljima što ne znaju crnogorsku istoriju, ali da bar oće naučiti srpsku.

izvor: Facebook