Crnogorska sramota na vojnom maršu u velikosrpskom ritmu

Piše: Tijana Lopičić

Prije par dana Srbija je održala vojnu paradu sa jasnom ambicijom da pokaže silu i raskoš svog naoružanja. Ipak, jedino što su uspjeli da demonstriraju jeste izgled uništenog beogradskog asfalta. Velika se filozofija, izgleda, krila u tome da postave gumene uloške za gusjenice, odnosno zaštitu koja se koristi na vojnim paradama širom svijeta.

No, kada smo pomislili da su dosegli vrhunac gluposti, očaralo nas je i „pet nijansi trobojke“. Taj prizor odmah je vratio sjećanje na onaj neslavni trenutak kada su ushićeni Srbi  mahali holandskom zastavom u Nikšiću, uvjereni da je srpska trobojka. Izgleda da je najvažnije samo da je trobojka, pa pripadala ona drugoj državi ili pak postala trobojka u pet nijansi. Možda će, u tom duhu, jednog dana izmijeniti i pravila veksilologije, jer su pojedini srpski kvaziistoričari istoriju uspjeli da svedu na prednaučnu fazu.

Srpska petobojka

Pored toga što su na vojnoj paradi u Srbiji prisustvovali Andrija Mandić i Milan Knežević, što je, očekivano, u skladu sa njihovom ulogom „slugu srpskog sveta“, pravi šok izazvalo je prisustvo pripadnika Vojske Crne Gore.

Vjerovatno prosječan građanin Crne Gore nije upoznat, ali vojna lica trebaju i moraju znati kakvo je zlo i pokolj identična velikosrpska ideologija 1918. godine donijela Crnoj Gori, kada je država anektirana i okupirana od strane tadašnjeg “saveznika”, Srbije.

Iz ovog prepisa, za koji je potvrđeno da je vjeran originalu, vidimo da je vojvoda Živojin Mišić, 19. novembra 1918. godine, izdao naredbu: 

“…da se na teritoriji koju je naša vojska okupirala, uguši svaka agitacija, svim sredstvima, koja možete raspolagati bez ikakvog prezanja.“

Iako nam na prvi pogled može zapeti za oko riječ „okupirala“, u vojnoj terminologiji ona je standardan izraz koji označava ulazak strane vojske na teritoriju druge države, pri čemu sama okupacija može imati agresivni ili odbrambeni karakter.  Stvarna namjera srpske vojske otkriva se u drugom dijelu naredbe: „…uguši svaka agitacija, svim sredstvima koja možete raspolagati, bez ikakvog prezanja.“, jer je nesporna istorijska činjenica da se Austrougarska  u tom periodu već povukla sa teritorije Crne Gore.

Takođe, srpska vojska je 23. oktobra 1918. uvela policijski čas, ograničavala kretanje i razoružavala Crnogorce, jasno pokazujući da je riječ o agresivnoj okupaciji. Ovim su zapravo pripremali teren za sramnu Podgoričku skupštinu. 

Potom je uslijedio Božićni ustanak, koji je predstavljao otpor prema sjedinjenju Crne Gore sa Kraljevinom Srbijom i borbu protiv velikosrpske ideologije, koja i danas ima isti cilj brisanja crnogorske države, crnogorskog identiteta, crnogorske crkve i crnogorskog jezika, kao što se to privremeno uspjelo 1918. godine.

Vojska Crne Gore prisustvom na paradi u Beogradu je unizila ugled naše države, kompromitovala reputaciju među članicama NATO saveza i iznevjerila povjerenje građana, izuzev onih zadojenih velikosrpskom mitomanijom. Jer taj „saveznik“ ni milimetar nije odstupio od ideologije koja je od 1918. godine počinila najstravičniji pokolj u Crnoj Gori.