LICEMJERJE AMERIČKE DIPLOMATIJE: “Zlonamjerni akteri” sad su poželjni partneri

Piše: Balša Knežević

Kriterijumi po kojima funkcioniše američka diplomatija u Crnoj Gori, ali i u čitavom regionu Zapadnog Balkana su krajnje čudni i čini se da se zasnivaju na licemjerju, nedostatku integriteta i jasne vizije.

Najočigledniji primjer ovakvog srljanja diplomatije Sjedinjenih Američkih Država (SAD) je djelovanje njihove podgoričke ambasade, na čelu sa vječitom ambasadorkom Džudi Rajzing Rajnke.

Amabsadorka koja će ostati upamćena po izjavi na jednoj neformalnoj večeri „kako je mislila da će nakon izbornog poraza dotadašnji predsjednik Milo Đukanović izvesti tenkove na ulice“, bila je domaćin prijema povodom 4. jula – Dana nezavisnosti SAD.

Među zvanicama sa kojima se Rajnke srdačno pozdravila i ispričala bili su i predsjednik Skupštine Andrija Mandić i njegov partijski saborac, ministar prostornog planiranja i urbanizma Slaven Radunović.

Tom prilikom do izražaja su došli sva kontradiktornost i licemjerje američke diplomatije, jer iako je zvanični stav SAD da su Mandić i ostaci Demokratskog fronta „zlonamjerni akteri“, oni su po svemu sudeći, sada poželjni američki partneri.

“Zlonamjerni akteri” su sada poželjni partneri

“Zlonamjerni akteri”

Nakon što je Skupština Crne Gore u julu prošle godine usvojila predlog o rekonstrukciji Vlade formalnog premijera Milojka Spajića, kojom su u Vladu ušle stranke bivšeg proruskog DF, američka ambasada u Podgorici ekspresno je osudila taj čin.

Ambasada SAD u Podgorici izrazila je nakon rekonstrukcije Vlade zabrinutost što su u crnogorsku vladu ušle stranke koje se protive evropskim sankcijama protiv Rusije i ne osuđuju njenu invaziju na Ukrajinu.

“Zabrinuti smo zbog uključivanja u Vladu stranaka i čelnika koji ne osuđuju rusku agresiju na Ukrajinu, protive se sankcijama Evropske unije Rusiji i čiji su postupci u direktnoj suprotnosti sa prinicipom dobrosusjedskih odnosa”, saopšteno je prošle godine iz američke ambasade u odgovoru na upit Glasa Amerike da prokomentariše rekonstrukcije vlada premijera Milojka Spajića.

U oktobru prošle godine, ambasadorke SAD Rajnke, na 14. 2BS Foruma u Budvi poručila je da ”identitetska politika, koju podstiču i manipulišu zlonamjerni akteri i njihovi proksiji, stvara klimu podjela koja bi mogla da hendikepira ovu zemlju”.

Džudi Rajzing Rajnke: Nagla promjena stavova od oktobra prošle godine

Jasno je da su ambasada SAD u zvaničnom saopštenju, kao i Rajnke u svojoj izjavi na 2BS Forumu, mislili na partije nastale razbijanjem Demokratskog fronta. Stoga je krajnje simptomatično, da ne kažemo licemjerno, što se isti ti „zlonamjerni akteri“ pojavljuju na prijemu u ambasadi SAD i srdačno rukuju sa Rajnke uz međusobnu razmjenu osmjeha.

Saradnja sa ”zlonamjernim akterima” datira još od 2020.

Ovakvo postupanje Rajnke i generalno cjelokupne američke diplomatije kada su u pitanju ”zlonamjerni akteri” datira još od 2020. godine kada je došlo do promjene vlasti u Crnoj Gori. Upravo je američka diplomatija imala presudnu ulogu u dovođenju na vlast tadašnjeg Demokratskog fronta, Demokrata i ostalih aparatčika u službi srpsko-ruske hegemonije.

Portal Aktuelno već je pisao da su SAD 2020. imale informaciju da se planira rušenje vlasti u Crnoj Gori, slično kao u oktobru 2016. godine. Samo je 2020. godine, umjesto Rusije i direktno njenih agenata, srpski autokrata Aleksandar Vučić preko SPC i tada još uvijek živog Amfilohija Radovića, agenta srpskih službi koje su samo filijala ruskih, pripremao preuzimanje Crne Gore.

Amerikanci su 2020. dogovorili sa tada još uvijek aktivnim Demokratskim frontom (DF) i Srpskom pravoslavnom crkvom (SPC) koja je predstavljala glavni politički faktor u državi, da vlast mora da se promijeni. Takođe je dogovoreno da ako stara vlast ne prizna izbore i bude insistirala da se na pojedinim biračkim mjestima ponovi glasanje, Amerika blagonaklono gleda na ‘narodnu pobunu’ koju bi predvodile neskrivene ispostave malignog putinističkog uticaja u Crnoj Gori – SPC i DF.

“Demokratske snage” koje je američka diplomatija podržala 2020. godine

Koliko se američka diplomatija 2020. godine zalagala da se smijeni vlast DPS-a, govori i podatak koji smo i ranije objavljivali, da je u ambasadi SAD u Podgorici postojala kontakt-osoba za komunikaciju sa DF-om i SPC.

Poželjni „zlonamjerni akteri“

Međutim, nije samo ambasada SAD u Podgorici bila naklonjena srpsko-ruskim igračima. Dok su američke interese u regionu zastupali bivši ambasador u Beogradu Kristofer Hil i bivši izaslanik za Balkan Gabrijel Eskobar, američka diplomatija maltene kao da je radila za interese Kremlja.

Upravo je Eskobar dao nalog Milojku Spajiću da prihvati manjinsku podršku bivšeg DF-a prilikom formiranja aktuelne vlade, ali i da ih nakon rekonstrukcije i zvanično ubaci u izvršnu vlast.

Sa druge strane američka diplomatija preko ambasadorke u Podgorici Rajnke, kako smo već naveli, saopštenjem za javnost se ogradila i osudila ulazak proruskih, velikosrpskih snaga u Vladu koje je nazivala ”zlonamjernim akterima”. Nakon proslave Dana nezavisnosti SAD u Podgorici, postalo je jasno da su sve te javne osude koje su došle iz američke ambasade, bile samo predstava za javnost.

Gabrijel Eskobar i njegov resurs Milojko Spajić

Gabrijel Eskobar je makar umio da zauzme distancu i nije htio da kontaktira Mandića direktno, već je naloge ispostavljao Spajiću. Ali izgleda da su Amerikanci shvatili da Andrija Mandić zaista vodi glavnu riječ u crnogorskoj vlasti i da je Spajić samo formalni premijer, pa se više i ne ustručavaju da direktno podržavaju „zlonamjerne aktere“ iz bivšeg DF-a. Uostalom, Mandić ima iskustva u saradnji sa Amerikancima još iz 2007. godine kada je nudio da uvede Crnu Goru u NATO. A što se tiče američke diplomatije – oni su po ko zna koji put pokazali da su šampioni neprincipijelnosti i da Crnu Goru posmatraju samo kao sitnu monetu za geopolitičko potkusurivanje.