Mandiću akcije SDT-a poslužile da Spajića i Bečića stavi pod kontrolu i učini nebitnim

Po nalogu Specijalnog državnog tužilaštva, Specijalno policijsko odjeljenje uhapsilo je u poneđeljak biznismene Ranka Ubovića i Veselina Kovačevića, povezane sa kontroverznom kompanijom BEMAX.

SDT je nakon toga saopštilo da je pokrenulo krivični postupak protiv okrivljenih Aleksandra Mijajlovića, Zorana Lazovića, Ranka Ubovića, Vladimira Ivanovića i Veselina Kovačevića, ali i privrednih društava Bemax i Master inžinjering, zbog postojanja osnovane sumnje da je Ubović izvršio dva krivična djela pranje novca, a ostali okrivljeni krivično djelo pranje novca.

Ako posmatramo isključivo političke implikacije ne samo hapšenja Ubovića, već prije svega ovih isprepletanih slučajeva, predsjednik Skupštine i lider NSD Andrija Mandić najviše je profitirao od tužilačko-policijskih akcija kojom su, prije svega, obuhvaćeni kontroverzni biznismen Aleksandar Mijajlović, bivši obavještajci, a u kojima se pominje opozicioni DPS i urednici dijela medija. 

Aleksandar Mijajlović, FOTO: Filip Filipović

Nakon što je afera objelodanjena vrlo upečatljivo je da su se upravo Mandić i njegove kolege najmanje o tom slučaju oglašavali. Njegovi koalicioni partneri PES i Demokrate, što javno što preko botova na društvenim mrežama, maksimalno su raubovali taj slučaj. Svo to vrijeme Andrija Mandić držao se po strani. Naravno, kao sljedbenik srpskog autokrate Aleksandra Vučića, preko mreže botova čak i iz Srbije i bliskih tamošnjoj vladajućoj stranci SNS priča o toj tužilačkoj akciji se širila mimo granica Crne Gore. 

Mandić je tek u svom stilu u jednom gostovanju, pomenuo taj slučaj i to nakon što je konkretno upitan, a odgovor je bio više u maniru “državnika” kojeg “Dalaj lama” iz NSD-a već par godina izigrava. Pozivao je da nadležni organi završe posao, ali bez teških riječi ili nekih spektakularnih naslova. Taj dio “tabloidizacije” prepustio je Demokratama i PES-u koji su to jedva dočekali, čime su bukvalno samo koristili upravo Mandiću. 

Kada se sagledaju politički elementi slučaja jedino je izvjesno da je politički profitirao upravo Mandić. U istraživanju koje je CEDEM nedavno objavio opozicioni DPS je prvi sa podrškom od oko 25 odsto, dok je NSD, navodno, blizu njih sa 23 odsto. Ono što upada u oči jeste podatak da je vladajući PES iza njih i sa konstatovanim padom podrške, a isto su u “daunu” i Demokrate Alekse Bečića koje već godinama idu u minus. Zaključak je i da ovakvo naručeno istraživanje pokazuje da PES gubi podršku i da zavisi od Mandića.

Mandić izigrava državnika dok koristi akcije SDT-a da ucjenjuje koalicione partnere

Na političkoj sceni raspored je drugačiji pa je PES lider koalicije na vlasti, a nakon njih su prosrpske NSD i DNP, a onda Demokrate. Međutim, posljednjih mjeseci sve je jači narativ da Crnu Goru na putu ka EU ne mogu da predvode NSD i Mandić, koji se smatra direktnim poslušnikom Vučića, a preko kojeg dalje idu veze i sa ozloglašenim Putinovim režimom. Niz je konkrentih događaja koji su bili krajnje “neevropski” koji su inicirani posljednjih mjeseci, poput podizanja spomenika ratnom zločincu Pavlu Đurišiću gdje se Mandić opet dobro “sklonio” iza ljudi za koje se zna da podržavaju samo njega. Cijeli slučaj sa spomenikom Đurišiću poprimio je elemente “sprdnje”, ali i dokazao nesposobnost pravosudnog i policijskog sistema, jer se spomenik neđe sakrio, a odgovornih nema. Javnost je oštricu okrenula ka nesposobnim Demokratama i PES-u jer prvi vode sekrtor bezbjednosti, dok se drugi uporno uključuju da relativizuju stvari i nazivaju ih “seoskim temama”. A Mandić, što bi se reklo kolokvijalno “vjerovatno sjedi u hladovini i posmatra”. 

Slična situacija je i sa tužilačkim slučajem o navodnim vezama između Mijajlovića i određenih ljudi iz DPS-a. Ove akcije iskoristili su Mandić i njegovi ljudi da pošalju poruku upravo Spajiću, a možda i Bečiću da izbace iz glave eventualne kombinacije o savezima sa opozicionim strankama. Mandiću je i odlično došao tajming jer se sve događa uoči političke krize u funkcionisanju vlasti u Podgorici, đe partija DNP Milana Kneževića, partnera Mandića na svim nivoima pa i služenju Vučiću, prijeti već mjesecima da će napustiti vlast ukoliko se krene sa realizacijom gradnje kolektora u selu Botun u opštini Zeta.

Milan Knežević i Andrija Mandić – drže vlast po svaku cijenu, sredstva ne biraju

U toj podgoričkoj krizi potpuno suprotne strane zauzeo je PES čiji gradonačelnik Saša Mujović najavljuje kraj koalicije ako ne bude gradnje, dok Knežević odgovara i “buši” još jače vlast. Demokrate i Bečić su u svemu tome samo “neutralna pavlaka”, njima su bitne fotelje i što jača funkcija, ostalo ih ne zanima. Ukoliko bi u Podgorici kao glavnom gradu gdje živi skoro i do četvrtina ukupnog broja birača (realno i trećina)  došlo do prekida saradnje ili raskida koalicije, sasvim je logično da bi se to reflektovalo i na državnom nivou. Pored toga, nimalo dobra nije situacija u odnosima NSD/DNP/ PES i Demokrate ni u drugim opštinama jer su krize vlasti prisutne, bukvalno, od Herceg Novog do Pljevalja. 

U takvim “odnosima” odnosno “svađama” PES je pokušavao kroz neka stranačka saopštenja da zaprijeti (slučaj Dario Vraneš u Pljevljima), ali se tu brzo i zaustavio, a osim što je dobio brutalan odgovor kroz stranačko saopštenje, čini se da je neverbalna poruka bila još snažnija, a ona je glasila “izvolite, sklopite savez sa DPS-om koji je na liniji sa pojedinim kriminalcima”.

Sve što važi za PES odnosi se i na Demokrate, ali Mandić zna da je Bečić lakše ukrotiva osoba i svakako lakša za kontrolu. Sa PES-om još Mandić nije načisto jer u Spajićevoj partiji ima par funkcionara koji se pokušavaju distancirati od svega onog što je retrogradno u politici promocije “srpskog sveta”, a poneki su i vidjeli “svijeta” ili su dobili “savjetnike” koji malo dalje vide pa im otvaraju oči.

PES – zavise od volje Mandića

Zbog toga, Mandić je sada sasvim rasterećen jer bi svaki korak ka raskidu saradnje PES-a sa njim tu prilično infrastrukturno neorganzovanu stranku, vrlo lako sveo na ispod deset odsto, a sebi pridobio podršku što bi ga i zvanično pozicioniralo za lidera tog saveza. Uostolom ko bi uopšte i smio da mu se suprostavi!? 

U cijeloj priči ne bi trebalo zaboraviti ni još jednu dimenziju. Prema rasporedu naredni parlamentarni izbori su planirani za 2027. godinu. Međutim, sada ne izgleda nemoguće da upravo neformalni šef aktuelne većine Andrija Mandić izazove neku novu krizu tokom naredne godine da bi izdejstvovao vanredne izbore. Ono što mu jedino ne ide na ruku jeste pozicija Aleksandra Vučića koji je sve uzdrmaniji, pa bi za eventualne prijevremene izbore Mandić morao da reaguje dok je srpski autokrata još na vlasti, da bi mogao da računa na beogradsku logistiku. U suprotnom bi sve propalo. A oni koji su svakako propali su Spajić i Bečić, samo to još nijesu sebi priznali, a ne čudi što to ne vide jer su suviše “politički narcisoidni” i mora se priznati “druga liga” u odnosu na iskusnog demagoga Andriju Mandića. 

D.G.