Operacija “Paradajz”

Piše: Željko Vukmirović

Milan Knežević je morao da ode korak dalje. Ukratko, mezimac srbijanskih televizijskih zabavnih programa i obavezno štivo Vučićeve propagandne štampe je poništio tričave formalne izraze o srpskim zemljama, teritorijama ili moru i sve zakucao ultimativnim – srpskim nebom. Dakle, da se ne bi zajebavali, sve što je pod kapom nebeskom je srpsko, još samo taj Prizren, da se i to sredi i da samo svi zajedno pođemo tamo. U onom čuvenom trajanju „dogodine“. I to bi bilo to. 

Ovo je u kratkim crtama suština Milančetovog govora sa nastupa u Sremskoj Mitrovici organizovanog od strane srpskog predsjednika Vučića koji je za tu priliku pravio skromne sendviče sa majonezom i parizerom. 

O tome da je Milanče dobio najveći sendvič već se sve zna. Bez obzira što je morao da se gužva i zauzme svoje mjesto u redu sa onim miševima iz prosrpskih partija iz Crne Gore koji su pohrlili da se dokazuju Vučiću. I bez obzira što je morao da pristane na grupnu profilaciju u ekipi sa čuvenog brifinga kod Milice Zavetnice. Jeste, baš one koja je izbačena iz Srpske radikalne stranke zbog tuče sa koleginicom iz ljubavnog truogla, pa kasnije nije prešla cenzus, a onda hapšena zbog pijanstva i uhvaćena u laži zbog diplome. 

Ništa zato. 

Ili se možda niko više ne sjeća da je Milanče još onomad prvi istrčao i rekao kako bi prije sadio paradajz po Zeti nego bio ministar u Vladi koja je priznala Kosovo? To mogu samo pravi prosrpski i proruski asovi. Koji crni Rajo Evropa… 

Mada, nije Milančetu krivi dio od ove „evropske“ Vlade Crne Gore. Posebno zbog tog njegovog „srpskog neba“ koje mu je, bar nad Crnom Gorom, sredio upravo sadašnji premijer Milojko Spajić gaseći nacionalnog avioprevoznika i osnivajući novi za nula eura, prepuštajući laganu tezgu srpskoj avio kompaniji. Biće da se to Milančetu mnogo dopalo. 

Uz to, Milanče je jedini projektovao stotine hiljada Crnogoraca koji žive u Srbiji i koji zasigurno zaslužuju da budu nosioci hegemonističkog projekta „dvojno državljanstvo“. Bez obzira što Crnogoraca u Srbiji prema posljednjem popisu ima svega 0,54 odsto od ukupnog broja stanovnika te zemlje. 

Milanče i poklonici četničke ideologije vjerovatno vjeruju da i to može da se sredi. Uostalom, upravo toj populaciji pripada autorstvo za toliko nasilnih sranja u zadnjih 30 godina da jedno više i ne predstavlja neku posebnost. 

Ono što urniše Milančetovu koncepciju je progresivna srpska omladina koja baš i nema razumjevanja za podaničke bruke profesionalnih Srba iz Crne Gore. I što mu u tome ne mogu pomoći nijedan Vulin, Dačić, Gašić, Vučević ili bilo koja Zavetnica u ponudi. 

Dobro, shvatili ste. Gužva je na srpskom nebu. A i kontrolor leta je prilično prolupao. O tome, pak, ponajbolje govori Vučićev govor iz Sremske Mitrovice, sada već mjesta prepoznatog kao okupljalište za sve mitingaše voljne da prošetaju po novoj tarifi od 10.000 dinara (85.14 eura –nap.a). 

Zato, ukoliko stičete utisak da se u ovoj priči o Milančetovom srpskom nebu ponajviše radi o padobranskoj „zoni iskakanja“ – u pravu ste. Slijedi prizemljenje. 

A ona sadnja paradajza se nameće kao sasvim pristojan posao.