PODJELE SU STVAR PROŠLOSTI: Pravoslavna crkva u Crnoj Gori već postoji, samo je treba i formalno ustanoviti

Piše: Balša Knežević

Militantno svetosavlje, ideologija koju zastupa Srpska pravoslavna crkva (SPC), poznata i kao svetosavska sekta (SS), potpuno je kompromitovalo pravoslavno religijsko učenje na ovim prostorima.

Takozvana SPC odavno je pretvorena u organizaciju za političko i hegemonističko djelovanje, uvezana je sa obavještajno-bezbjednosnim službama Srbije i Rusije, glavno je oružje za integraciju Crne Gore u „srpski svet“, a još od devedesetih bila je osnovna poluga posrbljavanja stanovništva naše države.

Svako ko je makar ovlaš upoznat sa pisanjima Portala Aktuelno o takozvanoj SPC, zna kakva je krvava, ratnohuškačka prošlost vezana za ovu organizaciju, koja je davala duhovno-ideološku podlogu za ratna razaranja, ubijanja, mučenja, etnička čišćenja i genocid. Etnofiletistička komponenta je nerazdvojni dio bića svetosavske sekte, a o grjehovima prema „bogu i narodu“ ove organizacije mogli bi se napisati tomovi opšrinih knjiga.

Stoga narodi na ovim prostorima uključujući i Crnu Goru, o pravoslavlju mogu učiti iz knjiga, ili od rijetkih svještanika koji su uspjeli da ostanu izolovani od kancerogene parapolitičke, svetosavske dogme.

Militantno svetosavlje koje zastupa trenutni vrh SPC je najveći neprijatelj pravoslavlja

Narod svjestan grjehova militantnog svetosavlja

Sve što je nabrojano u uvodnom dijelu teksta postalo je maltene trivijalnost, koju moramo da ponavljamo jer su paravjerska zloupotreba straha, praznovjerje i dogmatska zatucanost veoma moćno oružje u rukama hegemonističkih centara „srpskog sveta“.

Pravoslavlje je postalo žrtva militantnog svetosavlja. Politički, obavještajno-bezbjednosni i kvaziintelektualni nacionalistički krugovi, zastupnici ideje velikosrpstva su upravo na lešu pravoslavlja izgradili svoju otrovnu velikodržavnu ideologiju, koja je Srbiju i srpski narod već skupo koštala i stigmatizovala ih za sva vremena.

Pod teretom zlodjela i ponašanja visokih funkcionera koje predstavlja antipod hrišćanstvu i pravoslavlju, tzv. SPC je odavno izgubila božiju podršku, a nedavno objavljeni rezultati popisa govore da je i vjernici masovno napuštaju.

Kako je u oktobru saopšteno iz Uprave za statistiku (Monstat), na popisu održanom krajem 2023. godine, nešto manje od 13% (12,68%) stanovnika Crne Gore pravoslavne vjeroispovijesti izjasnili su se na popisu kao vjernici takozvane Srpske pravoslavne crkve! Vjernika Crnogorske pravoslavne crkve među pravoslavcima ima 3,08 odsto.

Podrška SPC u Crnoj Gori je morala da padne kada ova organizacija decenijama zloupotrebljava vjeru u političke, ratnohuškačke i finansijske svrhe

Kada se uzme u obzir broj vjernika svih vjerskih zajednica (pravoslavci, katolici, islam…), 56.231 lice se izjasnilo da mu je vjera pravoslavna i da je pripadnik Srpske pravoslavne crkve, što je oko devet odsto, dok je 13.674 lica izjavilo da su pravoslavne vjere i pripadnik Crnogorske pravoslavne crkve odnosno oko 2,2 odsto.

Ovakav rezultat je katastrofalan za organizaciju koja se do prije nekoliko godina hvalila podatkom da joj vjeruje najveći procenat građana Crne Gore, a Portal Aktuelno u mini feljtonu je pisao o razlozima ovakvih rezultata.

Pravoslavna crkva u Crnoj Gori 

Iako smo opširno pisali o očiglednim razlozima ograđivanja dominantno pravoslavnog stanovništva od SPC, do sad nijesmo naglašavali jednu toliko očiglednu činjenicu u kojoj leži korjen vjerskog preporoda i prestanka podjela pravoslavnog naroda u Crnoj Gori. Ta činjenica je faktičko postojanje Pravoslavne crkve u Crnoj Gori, bez bilo kakvih nacionalnih prefiksa, kojoj prema podacima sa posljednjeg popisa pripada 84 odsto pravoslavnog stanovništva.

Životna mislija Amfilohija bila je formiranje Pravoslavne crkve u Crnoj Gori, što je bio i njegov amanet koji je pogažen diverzijom Beograda

Na posljednjem popisu kao vjernici SPC i CPC izjasnilo se ukupno 16 odsto pravoslavnog stanovništva, dok se dominantna većina izjasnila samo kao pravoslavci, što govori da stanovništvo Crne Gore više ne podržava nacionalne crkve, koje uostalom sa sobom povlače iskonsiki grijeh etnofiletizma.

Ideja Pravoslavne crkve u Crnoj Gori, koja će se ograditi od nasljeđa kompromitovanih crnomantijaških kadrova takozvane SPC ogrezle u grijehu militantnog svetosavlja, prihvatljiva je za gotovo dominantnu većinu pravoslavaca u Crnoj Gori.

Uostalom, ovo je ideja koju je zastupao i pokojni mitropolit Amfilohije Radović čiji je amanet brutalno pogažen od strane svetosavske centrale u Beogradu. Po diktatu vrha SPC i srpskog autokrate Aleksandra Vučića, koji je neskriveno mrzio Amfilohija, pogažen je amanet pokojnog mitropolita i stopiran njegov plan za potpisivanje temeljnog ugovora sa ,,Pravoslavnom crkvom u Crnoj Gori“. Taj termin je izbačen iz temeljnog ugovora, koji je u avgustu 2022. godine potpisao Dritan Abazović i zamijenjen nazivom Srpska pravoslavna crkva (SPC).

Da je Amfilohije bio protiv nacionalnog prefiksa u nazivu Pravoslavne crkve u Crnoj Gori, najbolje govori i epitaf na njegovom grobu u kojem se ne pominje Srpska pravoslavna crkva.

Na Amfilohijevom grobu se niđe ne pominje Srpska crkva

Na ploči koja pokriva Amfilohijev grob je napisano:

„Arhiepiskop cetinjski Mitropolit crnogorsko-primorski egzarh Sveštenog trona Pećkog 1938 – 2020, na tronu mitropolita zetskih crnogorsko-primorskih 1990 – 2020“.

Sve ove činjenice ukazuju da Pravoslavna crkva u Crnoj Gori već postoji, jer to je većinsko mišljenje pravoslavnih vjernika, a ostaje samo da se njihova volja formalno ispuni.