KO JE “BRANIO” CETINJSKI MANASTIR U SEPTEMBRU?: Kad BIA kontroliše ANB

Prema saznanjima Pobjede, na jednoj od sjednica skupštinskog Odbora za odbranu i bezbjednost lično je direktor ANB Dejan Vukšić dao članovima Odbora informaciju da je više od 35 bezbjednosno interesantnih osoba bilo, još od 3. septembra, pod okriljem sveštenika Crkve Srbije u Cetinjskom manastiru

Dok crnogorska policija i ANB pokušavaju da pakuju građanskim aktivistima, poput Aleksandra Saše Zekovića, optužbe za nasilni ekstremizam tokom dešavanja na Cetinju 4. i 5. septembra – crnogorski bezbjednosni sektor, prema informacijama Pobjede, ne istražuje ko je sve organizovao više grupa bezbjednosno interesantnih osoba da se stacioniraju kao ,,odbrambeni štit“ unutar zidina Cetinjskog manastira.

Pri tome, valja znati da su imena i prezimena jednog broja ,,žestokih momaka“ koji su bili u Cetinjskom manastiru – poznata znatnom broju ljudi iz bezbjednosnog sektora, znači ne samo čelnicima!

Prema saznanjima Pobjede, na jednoj od sjednica skupštinskog Odbora za odbranu i bezbjednost lično je direktor ANB Dejan Vukšić dao članovima Odbora informaciju da je više od 35 bezbjednosno interesantnih osoba bilo, još od 3. septembra, pod okriljem sveštenika Crkve Srbije u Cetinjskom manastiru. Kako je onda moguće da – više od tri mjeseca nakon dramatičnih dešavanja na Cetinju – istraga crnogorskog bezbjednosnog sektora ,,tapka u mjestu“, da se ne otkriva identitet sumnjivih lica, niti veze osoba sa kriminalnim miljeom sa pojedinim policijskim službenicima?

IGRA SKRIVALICE

Istraživanje novinarske ekipe Pobjede navodi na uznemiravajući zaključak – da još od završetka operacije desantnog ustoličenja mitropolita Crkve Srbije Joanikija Mićovića traje akcija zataškavanja ili opstrukcija istrage o identitetu ,,branitelja ustoličenja“.

Istovremeno i operacija prikrivanja vrlo značajne uloge koju su, po direktnom nalogu vrha vlasti u Beogradu, imali pojedini agenti i rukovodioci Bezbjednosno-informativne agencije (BIA) Srbije koji su ostvarili konekcije sa visokopozicioniranim članovima ANB-a.

Pobjeda je već pisala da su članovi ekstremističke, proruske grupe ,,Noćni vukovi“, osim pripadnika ostalih prosrpskih ekstremističkih grupacija, kao, recimo, članova pravoslavnog bratstva ,,Zavjetnici Tvrdoš – Nikšić“, bili spremni da štite Cetinjski manastir – po svaku cijenu. I to naočigled policije i pripadnika ANB.

O tome svjedoči i zapisnik sa saslušanja Željka Vukčevića, pripadnika pomenutih ,,Noćnih vukova“ koji je, kako je pisao naš list, dao izjavu u crnogorskoj policiji ,,u svojstvu građanina“ i ustvrdio da nije bio naoružan dok je bdio u Cetinjskom manastiru.

Koliko njih sličnih je bilo ,,u svojstvu građanina“ 4. i 5. septembra, zna vrh Agencije za nacionalnu bezbjednost. Prema saznanjima našeg lista, Dejan Vukšić imao je svoje ljude na terenu koji su pomno pratili akciju. Službenik ANB-a Vučina Živković bio je zadužen za nadgledanje i koordinaciju policijskih službenika, ali i za opservaciju bezbjednosno interesantnih osoba koje su bile stacionirane u Manastiru. Da li je on imao i neku vrstu organizacione uloge u okupljanju ,,žestokih momaka“, naročito onih koji su došli iz Zete, Pobjeda nije mogla da ustanovi.

Prema nalogu Vukšića, operativac Živković je bio u stalnom kontaktu sa sveštenikom Mijajlom Backovićem, inače bliskim prijateljem prvog čovjeka ANB-a. Živković je osoba u koju prvi čovjek ANB -a ima veliko povjerenje, koji osim plate dobija i posebnu nadoknadu za ,,operativne troškove“ i, prema navodima više izvora iz ANB-a, upravo Živković obezbjeđuje u Podgorici određene ,,sigurne lokacije“ za razgovore Vukšića sa predstavnicima službi.

Pobjeda je pisala da BIA kontinuirano Vukšiću ustupa podatke o djelovanju crnogorskih patriotskih organizacija i pojedinaca koje ta služba ima. Veoma su interesantni i podaci da je u više navrata u Beograd odlazio i Vukšićev načelnik Boban Stanović, koji je bio prvi koordinator Agencije za akciju na Cetinju.

PAREZANOVIĆ, ROGOVIĆ: VEZE ANB I BIA

Osim što su davali podatke, važni funkcioneri BIA su Vukšića savjetovali i o pravcima akcije u borbi protiv patriota, komita i drugih ,,crnogorskih ekstremista“, kako to vole da kažu vlasti u Beogradu i Podgorici.

Srpski izvori našeg lista ističu da je tokom čestih boravaka u Beogradu Vukšić uspostavio odličnu saradnju sa Markom Parezanovićem, načelnikom Uprave za bezbjednost BIA. Parezanović je osoba od povjerenja predsjednika Srbije Aleksandra Vučića. Nedavno je dospio u žižu kada je početkom oktobra pravni tim Narodne stranke u Srbiji protiv njega i direktora BIA Bratislava Gašića, kao i još tri pripadnika te službe, podnio krivičnu prijavu zbog sumnje da su ,,oteli i mučili“ člana te stranke Konstantina Katića i od njega ,,tražili da prizna da je on autor tvita u kojem se vrijeđa predsjednik Srbije“.

Na terenu, u Crnoj Gori, prema navodima naših izvora, za koordinaciju je zadužen Mićo Rogović, ministar savjetnik u Ambasadi Republike Srbije u Podgorici. Rogović je, kao i njegov prethodnik Ljubiša Milanović, nastavio tradiciju da se, kao diplomata, bavi i obavještajnim radom.

Prema informacijama Pobjede, upravo je Rogović veza između vrha ANB-a i vrha BIA. Porijeklom je iz Nove Varoši i bio je narodni poslanik Vučićeve Srpske napredne stranke, što mu je bila sjajna referenca za napredak u karijeri. I to obavještajnoj: 2013. godine podnio je ostavku na poslaničku funkciju radi prelaska u BIA.

Aktuelni ministar savjetnik u Ambasadi Srbije, prema informacijama našeg lista, uspostavio je intenzivnu saradnju sa ANB-om, a istovremeno je, kažu obavještajni zapadni izvori, zadužen za operativno djelovanje i koordinaciju agenata BIA u Crnoj Gori. Neki izvori su uvjereni da je koordinirao saradnju dvije ,,bratske službe“ i tokom operativnih akcija i dešavanja na Cetinju 4. i 5. septembra.

KONTROLA ŠTETE

Nije tajna da je desantno ustoličenje obavljeno mimo direktne komande dvojice ljudi koji su, po funkciji, trebali da rukovode čitavom operacijom: ministra unutrašnjih poslova Sergeja Sekulovića i direktora Uprave policije ZoranaBrđanina.

Crnogorska tajna i javna policija, kako je naš list objavio početkom oktobra, sukobile su se zbog operativnog plana obezbjeđivanja ustoličenja, jer je premijer Zdravko Krivokapić insistirao da glavnu riječ vode operativci ANB. Timom je trebalo da rukovode načelnik Sektora za suprotstavljanje terorizmu i bezbjednosne poslove Boban Stanović i službenik Agencije Nikola Laušević. Ta se ,,podjela posla“ nije dopala direktoru Uprave policije i ministru unutrašnjih poslova, ali nije bilo nikakvih javnih reakcija.

Pobjeda je u serijalu tekstova detaljno opisala kako se, negdje oko dva sata u noći između 4. i 5. septembra, uspostavio komandni lanac mimo direktne involviranosti Sekulovića i Brđanina. Neposrednu komandu, prema saznanjima našeg lista, preuzeli su tada premijer Krivokapić i šef ANB-a Vukšić, vojnu logistiku (helikoptere) obezbijedila je ministarka Olivera Injac, dok su na terenu operaciju izvodili pomoćnik direktora UP Miloš Rakonjac i komandant SAJ-a Petar Knežević.

Tek je kasnije, 6. septembra na konferenciji za novinare, premijer Krivokapić govorio o nesuglasicama u operativnom timu i čak pominjao ,,državni udar iznutra“, najavljujući i smjene Sekulovića i Brđanina.

ZATAŠKAVANJE

Prema raspoloživim podacima, pa čak i nekim izjavama iz Beograda, operacija je osmišljena i izvedena u saradnji sa BIA. Zanimljivo je da su ,,branitelji ustoličenja“, poznati po kriminalnim dosjeima, vrlo revnosno slušali komande, što naše izvore navodi na zaključak da je među njima bilo i agenata ANB-a zaduženih da ih kontrolišu, poput Miodraga Mija Jovovića, prvog Vukšićevog saradnika.

Istraživanje Pobjede tako jasno ukazuje da o operaciji ustoličenja Mićovića mogu svjedočiti i mnogi od onih ,,žestokih momaka“ postrojenih kao vojska ispred i u Manastiru.

Možda je to ključni razlog što, nakon svega, niko iz Uprave policije i Agencije za bezbjednost ne želi da pomene nijedno ime iako su ih sve ili ogromnu većinu identifikovali. Ćutanje bezbjednosnog sektora je, očito, neka vrsta ,,mrtve straže“ da se ne sazna istina.

Igre bez granica oko prelaska granice

Brojni mediji objavili su 4. septembra popodne informaciju da je načelnik Pete uprave BIA Goran Colić, stručnjak za prisluškivanje, tajni nadzor i praćenje, sa više pripadnika BIA ilegalno prešao na crnogorsku teritoriju seoskim putevima na području Gostun-Bistrica, u reonu bjelopoljske opštine. I to uz logističku podršku ljudi iz crnogorske policije.

Prema tim informacijama, BIA je trebalo da instalira opremu za ometanje mobilnog signala kako bi se onemogućilo da ,,komite“ uspiju da saznaju neke detalje o operaciji ustoličenja.

Nekoliko dana kasnije, Uprava policije Crne Gore saopštila je da su mediji prenijeli dezinformaciju i da nije bilo ilegalnog prelaska, niti da su neki crnogorski policajci učestvovali u prebacivanju specijalaca BIA u Crnu Goru.

Granicom Sjever rukovodi Vladimir Konatar, koji je dugi niz godina bio neraspoređen u crnogorskoj policiji, a porijeklom je iz Bijelog Polja. Prema izvorima iz policije, za to vrijeme je živio – u Beogradu i u Crnu Goru se vratio nakon što je dobio ponudu da bude šef granične oblasti u okolini Bijelog Polja.

Zanimljivo, na drugoj strani granice, srpskoj, rukovodilac granične službe policije je – takođe rodom Bjelopoljac – Danilo Femić.

Možda je ta zanimljiva koincidencija navela neke obavještajne izvore da ,,povjere“ medijima sumnje da su Colić i družina iz BIA ilegalno prešli granicu, uz prećutno saginjanje glave srpske i crnogorske policije?