AMERIČKA DIPLOMATIJA DOTAKLA DNO: Kristofer Hil u kaljuzi jeftinog srpskog politikantstva i aferašenja

Ambasador Sjedinjenih Američkih Država (SAD) u Beogradu Kristofer Hil piše najneslavnije stranice u istoriji američke diplomatije koju je doveo do blatnjavog dna politikantstva i aferašenja gdje se valja zajedno sa višestruko kompromitovanim i korumpiranim srpskim političarima.

Hil je dozvolio da se pošteno iskompromituje politikom poltronisanja i povlađivanja srpskom autokrati na čelu kriminalno-terorističkog režima Aleksandru Vučiću.

Zbog toga je izgubio svaki kredibilitet i sad je na meti izuzetno ozbiljnih optužbi srpske opozicije koja ga otvoreno optužuje za kolaboraciju sa Vučićevim kriminalnim režimom, sve na veliku bruku cjelokupne američke diplomatije i administracije u Vašingtonu.

Hil dozvolio da ga Đilas javno ponižava

Koliko je nisko pao Hil, ali sa njim i cjelokupna američka diplomatija, govori i okolnost da ga javno pljuje i na njegov račun iznosi teške optužbe, rashodovani i kompromitovani opozicioni srpski politički resurs, Dragan Đilas.

Predsjednik stranke Slobode i pravde Srbije juče se obrušio na Hila kojeg je optužio da je svojom izjavom nakon dijaloga o izbornim uslovima, kako je naveo, podržao organizovanu kriminalnu grupu na čelu sa Vučićm. Pri tom ga je uporedio sa portparolkom ruskog Ministarstva spoljnih poslova Marijom Zaharovom.

„Ako već za nešto kažete da je unutrašnja stvar Srbije onda osnovna pristojnost nalaže da o tome ne iznosite svoj stav. Posebno kad znamo da su Vaši stavovi, stavovi podrške organizovanoj kriminalnoj grupi na čelu sa Aleksandrom Vučićem“, reagovao je juče Đilas, u pisanoj izjavi, povodom stava Hila da bojkot izbora nije način za prevladavanje problema.

„Prvog dana poslije pokradenih izbora dali ste identičnu izjavu kao i Marija Zaharova – da se radujete nastavku saradnje sa režimom, savjetovali ste ljudima koji su se borili za slobodu da idu kući i slave praznike čime ste se jasno svrstali na stranu Aleksandra Vučića“, kazao je između ostalog Đilas, o čemu opširnije možete čitati na OVOM LINKU.

Istina, kompromitovani prvak srpske opozciije nije rekao ništa o čemu Portal Aktuelno nije pisao nebrojeno puta, ali je svako pohvalno za Đilasa što se konačno probudio i počeo da govori o otvorenom šurovanju Hila sa srpskim autokratom. Ko zna, možda se ubuduće Đilas osvijesti, pa prestane da sluša svoje prijatelje iz ”medijskog ganga” Vijesti i promijeni stav po pitanju Crne Gore, koji je i dalje identičan Vučićevom, Šešeljevom, Vulinovom, Dodikovom, kao i onome koji je imao Slobodan Milošević prije njih.

U ljubavi sa srpskim autokratom

Portal Aktuelno već duže vremena uporno piše o prisnim odnosima Hila i Vučića, čije je maligno udruženo djelovanje osnovni razlog što Zapadni Balkan tone u jamu sve dubljih tenzija. Đilas je juče samo objelodanio ono što se iskristalisalo kao notorna istina – siva eminencija američke diplomatske mreže u Regionu Kristofer Hil, u potpunosti podržava srpskog autokratu Aleksandra Vučića i njegov kriminalno-hegemonistički režim! Zauzvrat čeka potpis na sporazum o Kosovu, čini se uzalud.

Hil je pokazao da je spreman da udovolji svim kapricima srpskog autokrate Vučića, koji je otvoreno okrenut Moskvi i režimu Vladimira Putina. To je jedino logično objašnjenje zašto je čitava diplomatska mreža SAD u posljednje tri godine bila veoma tolerantna na velikosrpski hegemonizam, koji je najjače udario po Crnoj Gori.

Hil je krajem prošle godine na sva zvona hvalio odavno propali velikodržavni projekat ”Otvoreni Balkan”, koji je inicijalno bio planiran po modelu stvaranja tri velike države u regionu – srpske, hrvatske i albanske, gdje bi manje države uključujući i Crnu Goru nestale. Vremenom je taj projekat (p)ostao važan samo srpskom autokrati Vučiću koji preko njega želi da sprovede srpske velikodržavne ideje, pa se u javnosti Otvoreni Balkan često uzima kao sinonim za ”srpski svet”.

Iako dobro upoznat sa ovim činjenicama Hil je za Vučićev RTS kazao da je Otvoreni Balkan (srpski svet) izuzetno važan, jer, kako je istakao, ”doprinosi unapređenju ekonomskog razvoja i boljim odnosima u regionu”, i da je u tom kontekstu najveća odgovornost na Srbiji, s obzirom na to da je najveća zemlja Zapadnog Balkana.

Očigledno je da je Hil želio da ”pogura” svog intimusa pred izbore koji su održani 17. decembra prošle godine, iako je velikodržavni projekat Otvoreni Balkan od starta nailazio na veliko protivljenje u Regionu, pogotovo od značajnih političkih subjekata na Kosovu i u Crnoj Gori, ali posebno u Evropi koja forsira Berlinski proces.

Hil, s obzirom da kako se čini nije glupa osoba, shvatio je da Vučić nikad neće formalno potpisati francusko-njemački sporazum o Kosovu, bez obzira što je faktički, na terenu, sve odavno završeno. Ambasador SAD je ipak spreman da i dalje povlađuje i da govori ono što bi Vučić želio da čuje, jer naivno još uvijek očekuje da će od srpskog autokrate dobiti i zvanično priznanje Kosova. To je donekle i razumljivo, jer je sudbina amabasadora SAD u Beogaradu neraskidivo vezana za srpskog autokratu i sada već propali velikodržavni projekat Otvoreni Balkan.

Relativizacija Banjske

Koliko se Hil zalaže za svog intimusa Vučića, postalo je očigledno nakon neuspjelog pokušaja teorizma na sjeveru Kosova u Banjskoj 24. septembra prošle godine.

Iako je svima od starta bilo jasno da su kriminalno-terorističke grupe, po nalogu Beograda, dakle Vučića, predvođene tadašnjim potpredsjednikom Srpske liste Milanom Radoičićem, odgovorne za krvoproliće na sjeveru Kosova, Hil je u izjavi za medije nakon Banjske nastojao da relativizuje čitavu situaciju i izbjegao da uopšte pomene svog intimusa, predsjednika Srbije.

Hil je 26. septembra prošle godine izjavio da je eskalacija nasilja u Banjskoj na Kosovu „tragičan događaj“ i da se razmatraju dalji koraci, uz nekoliko demagoških floskula. Na kraju je poručio da diplomatski proces mora da bude ojačan u narednim danima i nedjeljama.

Portal Aktuelno nedelju dana prije pokušaja terorizma u Banjskoj postavio je, sada se čini proročko pitanje – da li će zapadna, prije svega američka diplomatija predvođena Kristoferom Hilom biti spremna da ode toliko dalako i bude odgovorna za ponavljanje scenarija iz 90-ih u Regionu?

Nakon Banjske definitivno smo dobili odgovor, jer je Hilovo nevješto demagoško izvlačenje jednostavno postalo bijedno, a jasno je da će podržavati Vučića čak i ako srpski autokrata krene u rat.

Srčano u odbrani Perića i SPC, Crnogorcima negira vjerska prava

Međutim, iako Đilas kritikuje Hila, ipak je spreman da mu omogući prostor u svojim tabloidima, pogotovo kad je u pitanju napad na Crnu Goru. Hil je u intervjuu za jedan ”đilasovski” tabloid u vlasništvu kontroverznog biznismena Dragana Šolaka, faktički potvrdio pisanje Portala Aktuelno da favorizuje Vučića, da je u veoma bliskim odnosima i veoma zaštitnički nastrojen prema takozvanoj Srpskoj pravoslavnoj crkvi (SPC) i njenom izvršnom direktoru Prvoslavu Periću, poznatom po operativnom nazivu Porfirije.

Takođe je ofirao planove koje ima za Srbiju, indirektno priznajući da je spreman da pomogne srbonacističkim hegemonističkim krugovima iz zvaničnog Beograda u integraciji Crne Gore u ”srpski svet”, ukoliko Vučićev režim ne  bude pravio pitanje oko priznavanja Kosova i eventualne eksploatacije litijuma. Tada je postalo gotovo očigledno da Hil ima za cilj da srpskog autokratu  Vučića natjera da prizna nezavisnost Kosova i za ostvarivanje tog cilja ne bira sredstva, spreman je da žrtvuje Crnu Goru i vjerska prava Crnogoraca.

U prilog tome ide i činjenica da je Hil imao presudnu ulogu da kontroverzni Dritan Abazović potpiše veleizdajnički akt, takozvani ’’temeljni ugovor’’ sa svetosavskom sektom, poznatom i kao SPC.

Upravo je Hil, po nalogu Porfirija Perića pritiskao Abazovića da što prije stavi potpis na dokument sa tzv. SPC. Hil se 22. jula našao sa Abazovićem u Porto Novom, a samo desetak dana nakon toga potpisan je takozvani ”temeljni ugovor”.

Strah, neznanje, korupcija…?

Kada sagledamo sve ove okolnosti jasno je da na Zapadnom Balkanu gledamo reprizu 90-ih, ali ovoga puta umjesto tenkova imamo hibridni, propagandno-subverzivni rat koji je, isto kao prije 30 godina dirigovan iz Beograda. Prije 30 godina glavni protagonista je bio Slobodan Milošević, a danas je to Aleksandar Vučić.

Ali umjesto jasnih poruka srpskom autokrati da je njegova ratnohuškačka, hegemonistička politika prema susjedima neprihvatljiva jer može da odvede samo u konflikt i sukobe, od američke diplomatije predvođene Kristoferom Hilom, Vučić izgleda, dobija punu podršku za svoje destabilizatorske projekte.

Hilova ”ruka” ne samo da nije zauzdala Vučića, već ga godinama miluje i povlađuje svakom njegovom hegemonističkom hiru. Da li je u pitanju neznanje, diplomatska nesposobnost, strah od Vučića ili Hil ima neke konkretne razloge koje potiču od materijalnih benefita koje dobija u Beogradu, na administraciji u Vašingtonu je da utvrdi.

B.Knežević