PARAVJERSKE ORGANIZACIJE I OBAVJEŠTAJNE SLUŽBE (IV): Propagandni rad – od ”Svetigore” do internet propagande

Piše: Balša Knežević

Veza paravjerskih organizacija i tajnih službi je sasvim uobičajena pojava u strukturama koje se bave obavještajnim radom i koje za cilj ima subverziju. Organizacije koje se predstavljaju kao ”srpska pravoslavna”  i “ruska pravoslavna” crkva decenijama se dovode u vezu sa tajnim službama, a operativci u mantijama su odavno poznati kao najbolji terenski agenti, jer uživaju povjerenje među prostim i neupućenim narodom.

U svojoj naivnosti simpatizeri organizacija kao što su svetosavska sekta (SS) poznata pod akronimom SPC, misle da su popovi ’’božiji izaslanici’’ koji imaju ’’časne’’ namjere, ne sluteći pri tom da u većini slučajeva oni samo prikupljaju informacije i podatke o ’’raspoloženju naroda’’ i dalje prosljeđuju pretpostavljenima ili direktno u centralu.

Prostor Zapadnog Balkana predstavlja područje na kojem je uticaj obavještajno-bezbjednosne agitacije tih takozvanih ”crkava” izrazito prisutan već duži vremenski period.

Kada su u pitanju aktivnosti operativaca u mantijama, one podrazumijevaju prikupljanje informacija, terenski i operativni rad, kao i političku agitaciju, sve u cilju hibridne destabilizacije određene zemlje i sprovođenja velikodržavnih, geopolitičkih aspiracija. Takozvani popovi takođe imaju za cilj i ideološko-nacionalni terenski inžinjering stanovništva, koji sprovode propagandom, lažima i zloupotrebom vjerskih učenja.

SS ozbiljno shvata ulogu propagande

Portal Aktuelno u ranijim nastavcima pisao je o vezi između Ruske pravoslavne crkve (RPC) i njenog šefa Kirila Gunđajeva, sa svetosavskom sektom (SS).

Takođe smo pisali o visokorangiranim rashodovanim operativcima kao što su pokojni Amfilohije Radović – ”Pukovnik” i njegovom nasljedniku u operativnoj liniji Veliboru Džomiću – ”Vraču”, ali i o nižerangiranim operativcima koji predstavljaju neizostavan dio subverzivnog djelovanja.

Jasno je da hibridni rat zvaničnog Beograda i nezvanične Moskve u cilju integracije Crne Gore u granice velikodržavnog projekta kodnog naziva ”srpski svet”, ne bi mogao da se zamisli bez operativnog rada ”mantijaša” iz takozvane SPC.

Od izuzetnog značaja za te hegemonističke poduhvate zvaničnog Beograda i nezvanične Moskve, je njihov nadaleko čuveni propagandni, paramedijski rad na širenju dezinformacija i laži, javno targetiranje nepodobnih i medijski linč.

Pored terenskog rada, političke agitacije i klasične subverzije, takozvana SPC, kao ozbiljna operativna struktura, već godinama, ako ne i decenijama usavršava svoje propagandne tehnike i veoma je ozbiljno shvatila značaj takve vrste djelovanja. Imaju svoje pseudomedijske ispostave, internet stranice, takozvane internet ”botove” i ”trolove” i veoma razrađenu online kampanju targetiranja i širenja dezinformacija po nadaleko čuvenom rusko-srpskom modelu.

”Pukovnik” pokrenuo propagandu

Kao i mnogi drugi segmenti operativnog djelovanja i onaj propagandni krenuo je od legendarnog svetosavskog agitatora i jednog od najboljih operativaca u mantiji koje je takozvana SPC ikad imala – Rista Radovića, alijas Amfilohija.

Radović je bio ključni čovjek u osnivanju informativne ispostave SS i glasila velikosrpske propagande ”Radija Svetigora” koji je zvanično počeo sa radom 25. februara 1998. godine. Ispostaviće se da je Svetigora bila ”rasadnik” i temelj budućeg propagandnog djelovanja iz koje su ponikli operativci kao što su Gojko Perović, Jovan Plamenac i Nikola Pejović.

Godine 2005. Radio Svetigora je transformisan u Društvo sa ograničenom odgovornošću „Metropoliten medija“ – Poslovna jedinica „Radio Svetigora“ čiji je osnivač Mitropolija Crnogorsko – Primorska.

Od osnivanja Radija do oktobra 1999. godine glavni urednik Radija bio je Slavko Živković. Od tada do oktobra 2002. glavni urednik je bio prekaljni operativac Gojko Perović, a potom i nižerangirani agitator Jovan Plamenac. Od septembra 2012. godine glavni i odgovorni urednik je Nikola Pejović.

Uvođenje interent agitacije

Radio Svetigora je poznata kao bastion velikosrpske i svetosavske propagande, ideološki centar širenja ideje da Crna Gora i Crnogorci ne treba da postoje i da treba da se utope i integrišu u okvire velikodržavnog projekta ”srpski svet”. Svetigora tijesno sarađuje sa ostalim ”civilnim” propagandnim ispostavama srpske Bezbjednosno informativne agencije (BIA) kao što su platforme operativnih naziva IN4S, Borba, Glas Javnosti…

Svetosavske političke snage koje su došle na vlast nakon 30. avgusta 2020. godine, osim zvanične podrške režimskih medija, imale su ogromnu armiju internet propagandista, stotine takozvanih botova koje su po nalogu ljudi iz SPC vršili ”propagandni desant” na društvenim mrežama.

Kako se razvijala tehnologija i internet preuzimao primat u informisanju javnosti, tako se prilagođavala i takozvana SPC. Ova organizacija ima grupe internet botova koji su tijesno sarađivali sa režimskim medijima  posebno koncernom Vijesti, koje su snabdjevali povjerljivim informacijama.

Armije ”botova”

Urednik “Svetigore” Nikola Pejović je šef armije takozvanih “bogougodnih internet botova” koji na raznim onlajn stranicama propagiraju ideologiju velikosrpstva, promovišu svoje političke favorite i surovo se obračunavaju sa neistomišljenicima.

Broj takozvanih interent botova koji rade za SPC u Crnoj Gori se mjeri stotinama. Prema nekim podacima ima ih čak 700! Oni su uglavnom okupljeni oko stranica kao što su nekad veoma aktivne “Bunt Crna Gora” i “Revolt Crna Gora”, koji uređuju ljudi veoma bliski SPC.

Izvjesni Božo Knežević, student medicine i saradnik SPC, nekadašnji čovjek od povjerenja bivšeg premijera Zdravka Krivokapića uređivao je Instagram stranice koje su se bavile agitacijom, targetiranjem neistomišljenika i širenjem velikosrpskih subverzivnih ideja.

Portal Aktuelno bio je na meti ovakvih internet agitatora koji su našu medijsku kuću targetirali kao “ustaško-udbaški portal” i “smeće od novine”, uz iznošenje notornih neistina, a nerijetko i prijetnji.

Za poslove najprljavijeg targetiranja i brutalnog olajavanja meta koje im nacrtaju nalogodavci sa vrha, osim Boža Kneževića i Nikole Pejovića, vezuje se i sin istaknutog operativca SS Gojka Perovića – Jovan Perović. Mlađi Perović je takođe povezan sa internet stranicama za širenje propagande i targetiranje.

Sa druge strane njegov otac  – Gojko, je svoj operativni rad izdigao na viši nivo i redovni je kolumnista drugosrbijanskog tabloida Vijesti, koji mu daje prostor za propagandni rad. Stariji Perović se dovodi u vezu sa bivšom vlasničkom strukturom ovog tabloida i njegov rad se ne završava samo na propagandi, već i na političkom agitovanju. U prilog tome govori i fotografija koja je nastala u periodu prije izbora 2020. godine na kojoj se vide Gojko Perović, tadašnji suvlasnik Vijesti Miodrag Miško Perović i njihov politički projekat Dritan Abazović, koji je kasnije po nalogu iz Beograda i potpisao sramni ”temeljni ugovor”.

Zlokobna mreža subverzije

Ako ovome dodamo i propagandne ispostave BIA-e kao što su IN4S i Borba, ali i sve veći broj medija u Crnoj Gori u vlasništvu struktura bliskih srpskom autokrati Aleksandru Vučiću, onda se može naslutiti čitava zlokobna mreža propagande i agitacije u cilju hibridnog djelovanja.

Kada na kraju sagledamo sve što je iznijeto u kratkom feljtonu o operativno-obavještajnom radu takozvane SPC, jasno je da ova organizacija predstavlja konstantnu opasnost za sami opstanak države Crne Gore.

Dok se ova zlokobna subverzivno-hegemonistička ispostava ne rasformira, ili se makar ne rasformiraju mehanizmi koji joj omogućavaju političko, bezbjednosno-obavještajno terensko i propagandno djelovanje, državnost Crne Gore će biti konstantno ugrožena.