NAKON PRESTROJAVANJA OPERATIVE U SPC: Joanikije preuzima Amfilohijev amanet ili će biti marginalizovan

Piše: Balša Knežević

Ispostava „srpskog sveta“ za operativna dejstva i terensku indoktrinaciju poznata pod akronimom SPC, je organizacija u kojoj se nalozi moraju poštovati i u kojoj je unaprijed isplanirana agenda – svetinja.

Ukoliko se ova dva „sveta“ pravila ne poštuju, posljedice za onoga koji napravi prestup su zagarantovane, što je na svojoj koži najbolje osjetio do skoro jedini šef i prvi operativac crnogorske filijale takozvane SPC Jovan Mićović Joanikije.

Nakon avanzovanja Ljubiše Ostojića, alijas Metodija u rang mitropolita, zaduženog za budimljansko nikšićki sektor, Mićović je izgubio lidersku ulogu u Crnoj Gori kada je u pitanju zastupanje militantnog svetosavlja.

Nedugo nakon što ga je bord direktora SPC, kodnog naziva Sinod, imenovao za mitropolita, Ostojić se potrudio da se istakne kao prvi crnogorski operativac za širenje ratnohuškačke doktrine militantnog svetosavlja, kada je u manastiru Podmalinsko ponovo glorifikovao četničku, koljačku ideologiju.

Da bi sačuvao poziciju prvog ratnohuškača i dizača tenzija u Crnoj Gori Joanikije je morao žestoko da odgovori, ali je tu šansu propustio u neđelju kada je služio liturgiju u Hramu Svetih Kirila i Metodija u Ljubljani, za ubijene na Zidanom mostu.

Da li će Mićović smoći snage da ispuni Amfilohijev amanet?

Izjavivši da „ne prizivamo nove bratske sukobe i osvetu, ne dao Bog, nego prizivamo mir dušama pobijenih“, Mićović je po svemu sudeći pokazao da ne želi da se takmiči sa Metodijem u huškanju i dizanju tenzija.

Mićović u bezizlaznoj situaciji, malo prostora za manevrisanje

Ovo je još jedna potvrda pisanja Portala Aktuelno da je Metodije promovisan u prvog huškača u Crnoj Gori, za što je dobio zeleno svijetlo od Ruske pravoslavne crkve (RPC), prilikom posjete čelnih ljudi Moskvi u aprilu. Očigledno je da je u ovoj situaciji Mićović stavljen u bezizlaznu situaciju jer nema mnogo prostora za manevrisanje.

Kako su kazali naši izvori dobro upućeni u dešavanja unutar tzv. SPC, postavljanjem Metodija u rang mitropolita poslata je jasna poruka Mićoviću da nije dovoljno „žestok“ u huškačkom smislu za Beograd i moskovsku centralu.

„Mićović ne može da nadmaši Metodija, mladog kadra huškačko-agitatorske škole militantnog svetosavlja. Jer kad bi Joanikije nastojao to da uradi morao bi toliko da zaoštri retoriku da bi Crna Gora došla do ivice rata, a to je u krajnjem i bio cilj Beograda i Moskve. Međutim, Joanikije je ublažio retoriku i time je razočarao nalogodavce iz beogardske i moskovske centrale“, rekli su naši dobro upućeni izvori.

Kako ističu pred Joanikijem je sada samo jedna mogućnost – da se vrati na put Amfilohija Radovića.

Joanikije razočarao KGB agenta Kirlia jer ne želi Crnu Goru da uvuče u rat

„Ali Mićović ne treba da slijedi onaj Amfilohijev put vezan za njegovu zapaljvu retoriku, već ono što je Radović ostavio u svom amanetu, a to je jačanje autonomije Mitropolije crnogorsko-primorske, sa krjanjim ciljem formiranja Pravoslavne crkve u Crnoj Gori. Za sadašnjeg mitropolita crnogorskog to je jedini put, u protivnom će biti marginalizovan i zaboravljen, a mladi huškač Metodije, zauzeće potpuno njegovo mjesto“, rekli su naši izvori.

Izdaja Amfilohijevog amaneta

Joanikije je sada maltene primoran da ispravi nepravdu koja je načinjena nakon Amfilohijeve smrti, a to je izdaja njegovog amaneta koja je učinjena po nalogu Beograda.

U izdaji Amfilohijevog amaneta učestvovali su i Metodije i Joanikije, ali mlađi mitropolit je načinio veći grijeh jer je Radović računao upravo na njega kada je ostavio amanet o formiranju Pravoslavne crkve u Crnoj Gori. Ostojić je pod uticajem beogradske centrale prećutao brisanje amaneta njegovog pokojnog učitelja koje je ozvaničeno u avgustu 2022. kada je potpisan redigovani i isprepravljani „temeljni ugovor“ iz koga je izbačeno sve za što se Amfilohije zalagao. Izbačen je prije svega termin Pravoslavna crkva u Crnoj Gori, koji je zamijenjen terminom Srpska pravoslavna crkva.

Sa druge strane, Mićoviću je postavljen ultimatum od Beograda, da ako želi da mu centrala odobri izbor za mitropolita crnogorsko-primorskog, mora da se odrekne svog dugogodišnjeg mentora i prijatelja Amfilohija i njegove zaostavštine.

Mićoviću tada nije smetalo što je dekretom sa Kalemegdana ukinut Episkopski savjet u Crnoj Gori, što je nestao iz temeljnog ugovora ranije utvrđen naziv Pravoslavna crkva u Crnoj Gori, baš kao i titula Arhiepiskopa cetinjskoga namijenjena za predsjedavajućeg Episkopskoga savjeta, čime je on kao crnogorski mitropolit žestoko unižen.

Da li će Mićović ispoštovati amanet Amfilohija?

Joanikijeva prilika za iskupljenjem

Jasno je da je su i Mićović i Ostojić podjednako odgovorni za izdaju amaneta pokojnog Amfilohija, ali sad se starijem mitropolitu otvorila prilika za iskupljenjem. Joanikije ima priliku da afirmiše ideju Pravoslavne crkve u Crnoj Gori, koja će se ograditi od nasljeđa kompromitovanih crnomantijaških kadrova takozvane SPC i koja je prihvatljiva je za pravoslavce u Crnoj Gori.

To je uostalom ideja koju je zastupao i pokojni Amfilohije Radović čiji je amanet brutalno pogažen od strane svetosavske centrale u Beogradu. Po diktatu vrha SPC i srpskog autokrate Vučića, koji je neskriveno mrzio Amfilohija, pogažen je amanet pokojnog mitropolita i stopiran njegov plan za potpisivanje temeljnog ugovora sa ,,Pravoslavnom crkvom u Crnoj Gori“.

Da li će Joanikije imati snage da se suprotstavi diktaturi svetosavske centrale i vrati se na staze koje je zacrtao njegov prethodnik na funkciji crnogorsko-primorskog mitropolita ostaje da se vidi.

Ovoga puta satjeran je u ćošak, Matodije je pokazao da je spreman da nastavi ratnohuškačku i destabilizatorsku agendu militantnog svetosavlja i tu Mićović ne može da mu parira. Pred Joanikijem je jasan izbor – da se posveti putu koji je zacrtao njegov prethodnik i zastupa priču o Pravoslavnoj crkvi u Crnoj Gori ili da bude potpuno marginlizovan i zaboravljen, funkcionišući samo kao otirač za čizme beogradskih nalogodavaca.