VELJOVIĆ: Vidimo se na Cetinju

Najavljeni dolazak srpskog patrijarha Porfirija na crnogorsko Cetinje, koje nema samo status Prijestonice nego istorijsku simboliku trajanja i postojanja crnogorske države, predstavlja još jedan pokušaj agresije srpske šešeljevsko-vučićevske kleronacionalističke politike u pohodu na crnogorsku državu.

Srbija i srpska politika kroz vjekove su na Crnu Goru i crnogorsku državu gledali iz vizure ratnog plijena i prostora na koji polaže nepisano pravo gazdovanja i potčinjenosti. Sraman je pokušaj poniženja trona Svetog Petra Cetinjskog i crnogorskih vladika koji su bili vladari i vladike Crnogorske pravoslavne autokefalne crkve i vatrom i mačem kroz vjekove branili slavu i ponos crnogorskog naroda i države, dovođenjem onih koji ne priznaju i ne poštuju crnogorsku državu, naciju, jezik i kulturu. Dovođenjem onih koji otvoreno rade da potčine Crnu Goru kao staru evropsku državu i ponovo je prisajedine ,,srpskom svetu“ i velikosrpskom projektu, da je potčine procesima posrbljvanja i agresivne hegemeonije SPC kao tuđe crkve tuđe države i organizacije u funkciji tuđih interesa.

Novoizabrani mitropolit SPC nikada neće biti crnogorski jer ga Crnogorci pravoslavci neće prihvatiti svojim već tuđinom i izvanjcem koji je nametnut da služi tuđoj državi i ideologiji.

Trenutni provizorijum vlasti je talac i bespogovorni sljedbenik i poslušnik SPC koji nema snagu, moć ali ni želju da se suprotstavi najezdi svetosavlja, vjerskog radikalizma i ogoljelog nacionalšovinizma, ravnogorstva i četništva koje propagira, njeguje i baštini SPC i aktuelna srpska politika.

Postavlja se pitanje zašto bi to i radili, kada ih je SPC sa ulice uz psihologiju mase dovela na vlast – da bi im bez dostojanstva služili i predali im dio crnogorskog, kulturnog i istorijskog nasljeđa na upravljanje i vlasništvo. To je ništa drugo nego istorijska izdaja ravna onoj iz 1918. godine obavijena političkim licimjerstvom, šibicarenjem i flertovanjem na štetu interesa crnogorskih građana i države. Teatar apsurda aktuelne vlasti u mnogim oblastima djelovanja zaslužuje prezir i zasigurno buduće preispitivanje brojnih odluka uz utvrđivanje krivično-pravne odgovornosti svih aktera u procesima odlučivanja.

Prijetnja najavljenim popisom stanovništva, navodnom dominacijom srpstva, razviće kod crnogorskih građana ponos, prkos, inat i otpor i svima pokazati da ovo nije „srpska Sparta“ i da građani imaju ljubav i poštovanje prema vlastitoj državi uz osjećaj očuvanja nacionalnog identiteta i crnogorskog državotvornog i građanskog ideala i dostojanstva.

Aktuelna namjesnička Vlada ne uvažava istorijsku istinu i pravne činjenice izdajom uvjerenja o navodnom kontinuitetu SPC u Crnoj Gori vjekovima prije nego priznatog kontinuiteta, od polovine XIX v. u matičnoj državi Srbiji. Autoritarna srpska vlast u tom kontekstu pokazala je glas razuma i uvažavanja istorijskih činjenica, ne želeći da priređuje bruku i sramotu kao vazalna vlast u Crnoj Gori, pa i zarad interesa SPC.

Na odvratnu i prizemnu izjavu Vučićevog potrčka i glasnogovornika Vulina niko od ovdašnjih zvaničnika i ne pomišlja da reaguje, a on kao i uvijek ,,mudro i odmjereno zbori“ da ,,Crna Gora treba da se zahvali građanima Srbije koji su spasili ljetnju turističku sezonu“ – pa makar to učinili odvažnim stavom ,,nemojte nas vise spašavati“, jer nam vaša milostinja nije potrebna kada zadovoljavate lične potrebe i interese.

S obzirom na to da smo jedina država regiona koja na granicama nema nikakve zaštitne mjere od kovid infekcije u cilju zaštite zdravlja i bezbjednosti vlastitih građana, jer je Vlada postavila kao prioritet punjenje budžeta, pa čak i od ,,paradajz turizma“ – da bi ekonomski i politički preživjela još koji mjesec duže. Otrcana fraza o ,,sprženoj zemlji“, razorenim institucijama i uništenoj ekonomiji, odlaskom ovih političkih avanturista i sistemskih neznalica dobiće pravi smisao. Aktuelna Vlada zalutalih, nekompetentnih, nacionalno ostrašćenih i ličnosti bez autoriteta, sa deficitom istine, suficitom demagogije, Vlada mutnih likova jeste elementarna nepogoda gora od kovida. Građani svakoga dana trpe posljedice neznavenih rješenja na svom kućnom budžetu i otežanim uslovima preživljavanja.

Privremena vlast je spremna da pogazi Ustav, zakone, moralne principe i norme, bezobzirno kalkulišući sa SPC na štetu građana i države, stvarajući ambijent bezakonja, pravne i bezbjednosne nesigurnosti radikalizacijom podjela, otvarajući prostor mogućim nacionalističkim sukobljavanjima i očekivanim incidentima.

Crna Gora sve više liči na protektorat i koloniju Srbije i prosrpske politike, praveći od crnogorske obale ,,vašariste u Guči“, prihvatajući bez zadrške sve ono što je na crnogorsku naciju spremno saopštiti najgore uvrede i komentare do toga da ,,Cetinje treba da doživi sudbinu Srebrenice.“ Komentar, kao ni autor, ne zaslužuje pažnju osim u dijelu što postoje stvorenja i nedovršene ličnosti koje na sličan način razmišljaju praveći poređenje da su u Srebernici stradali muslimani a na Cetinju bi valjda trebalo da plate Crnogorci. Komentari na društvenim mrežama i pojedinim medijskim portalima kao INS4 su postali smetlište intelektualnog i duhovnog posrnuća, a zajednički imenitelj im je sužena svijest ostrašćenih šovinističkih ideologija i genocidnih tvorevina.

Dakle, SPC u Crnoj Gori nije postojala prije 1918 g. kada je dekretom ukinuta autokefalna CPC, pod okupatorskom čizmom i vojskom u porobljavanju, zločinima i nedjelima prema crnogorskim građanima dovedena SPC.

Za žaljenje je naša realnost da ne postoji glas razuma, morala, ali prije svega hrabrosti da se iz pomenute vlasti javno saopšte istina i činjenice, kao i iz crkveno-vjerskih struktura, ili da se makar zapitaju zbog griže savjesti i suda istorije. Zašto ovo radimo, đe stanuju čast i moral? Ovo nama ne pripada i nije naše, kao tračak svjetlosti i nade da ljudske vrijednosti postoje i da ,,ljudi krpe“ nemaju budućnost.

Danas je očigledno da Vučićeva politika finansijskim sredstvima potkupljuje i kontroliše SPC i određene političke aktere na crnogorskoj političkoj sceni, a instrumentalizuje kao produženu ruku hegemonističke politike prema Crnoj Gori i regionu. Građani Crne Gore napokon zaslužuju istinu, a ona se neće dogoditi bježanjem od vizionarskih odluka i odgovornosti za moguće posljedice. Nameće se pitanje da li će trenutna vlast potegnuti aparat sile na crnogorske građane i patriote zbog prirodnog uvjerenja i prava da štite i brane vitalne interese svoje države, nacionalnog ponosa i dostojanstva. Stoga otvoreni dosije navodnog crnogorskog nacionalnog ekstremizma treba zatvoriti i opasnost tražiti na drugim adresama, ali i u vlastitim redovima inspiratora i nalogodavaca takvih štetnih operacija. Crnogorski nacionalizam nikome nije donio nesreću, zapaljena ognjišta, žrtve i ratove, krv, razaranja i druge posljedice, a nažalost, drugi nacionalizmi jesu to učinili mnogo puta do sada u mnogim istorijskim periodima i procesima.

Sveta je dužnost i obaveza svakog pripadnika sektora bezbjednosti da štiti i čuva civilizacijske vrijednosti svoje države i da odbije svako neustavno i nezakonito naređenje u funkciji interesa i ciljeva trenutnih ostrašćenih pojedinaca koji mogu zloupotrijebiti institucije i svoje pozicije, ali bi zloupotreba jednog dana značila i odgovornost za moguće posljedice.

Dužnost svih građana Cetinja i ostalih građana Crne Gore je da u prvim danima septembra budemo zajedno na Cetinju.

Pravo na mirno i dostojanstveno okupljanje je Ustavom i zakonima zagarantovano. Aktuelno stanje zahtijeva širi društveni odgovor.

Kakvi danas budemo, bićemo za vjekove budućih generacija.

Vidimo se na Cetinju.

(Autor je predavač na predmetima Nacionalne i Međunarodne bezbjednosti)