Vazda No. 1

Piše: Goran Popović

Evo ga sad Milo i na izbornoj listi kandidata za predsjednika – prvi. To mora opet da je neka mućka DPS-a. Mada i ne mora da znači, jer Milo je vazda bio No.1 u novijoj istoriji Crne Gore. Ima onih koji se sjećaju da je još u doba snažne SRJ imao hrabrosti da saopšti u to vrijeme jeretičku misao kako Crna Gora kao država ima potencijal za ekonomsku samoodrživost. Nedugo nakon toga 1996. godine prvi je, u ne tako  povoljnim političkim okolnostima po njega, digao glas protiv Miloševićeve politike u raspadu SFRJ i njegovim nedjelima na prostorima Hrvatske i BiH.

Prvi je inicirao i realizovao koncept raskida sa asimetričnnom i nefunkcionalnom federacijom, redefinišući ga kao labavu državnu konfederaciju pod nazivom Crna Gora i Srbija. Prvi je na međunarodnoj sceni kandidovao pitanje referenduma o obnovi državnosti i nezavisnosti Crne Gore i u dugotrajnim pregovorima sa evropskim partnerima, koji i nijesu bili baš srećni zbog toga čina, postao prvi političar u Evropi koji je pristao na „višak demokratije“, odnosno uslov da na tom referendumu treba osvojiti 55 odsto glasova kako bi se obnovila crnogorska država. Bilo ih je 55,5 odsto!

Prvi je pokrenuo intenzivan proces pristupnih pregovora sa EU, kao i sa NATO savezom. Tako je Crna Gora ubrzo postala najozbiljniji kandidat za članicu EU, a u NATO savez je kao punopravna članica primljena 2017. godine.

Prvi je političar sa ovih prostora, a i šire, koji je u Evropskom parlamentu u oktobru 2018. godine doživio prave ovacije. Za govor koji je tada održao Milo je dobio dugotrajni aplauz, a skoro svi evropski parlamentarci bili su na nogama nekoliko minuta.

Prvi je političar, ako ćemo pravo, koji je dostojanstveno i državnički priznao i poraz na parlamentarnim izborima 2020. godine i u tzv. kohabitaciju ušao iskreno,  po svim demokratskim principima, mada je, za razliku od svojih „sagovornika“, kao predsjednik države u toj priči  jedini imao puni legalitet i legitimitet.

Zato mu No.1 vazda pripada…

Ima, međutim, i vječnih luzera koji će, po svemu sudeći, to ostati i nakon novih predsjedničkih izbora. Podsjetimo samo na aktuelnu Mandićevu epizodu sa srpskim dokumentima. Nakon što se 17. februara pojavio na društvenim mrežama dokument o njegovom srpskom državljanstvu.

Istoga dana, dobri i pomalo pošteni, Jole Vučurović reče da je to laž, da je objavljeni dokument falsifikat i da je najbolje da sa tim papirom ode u policiju onaj ko ga je objavio. I sam Mandić 22. februara medijima javno saopštava kako nema nikakav dokument Srbije, da bi 2. marta, opet javno, saopštio da posjeduje državljanstvo Srbije i da ga je na legalan način dobio 2009. godine. Legalno možda, ali nije rekao po zakonima koje države. Srbija je, naime, 2007. godine usvojila Zakon o državljanstvu kojim se crnogorskim državljanima koji se nacionalno izjašnjavaju kao Srbi omogućava dobijanje državljanstva Srbije, ali, na drugoj strani, Zakon o crnogorskom državljanstvu propisuje da je, kad je u pitanju Srbija, dvojno državljanstvo zakonito samo ako je stečeno prije 2006. godine.

No, kakav bi to bio četnički vojvoda da nema srpsko državljanstvo. Ali je mnogo važnije da u predizbornoj kampanji navija sa „Open Balkan“, kao jednu od taktičkih varijanti „srpskog sveta“, a  kao „budućnost Crne Gore“ vidi onog malog Kovačevića iz Nikšića ?! Dovoljno, za početak!

Milatović Jakov saopštio je juče kako mu je tata bio među osnivačima SNP-a, računajući valjda na podršku njenog članstva. Malo se preračunao, ali nije mu prvi put, jer ova partija, koja se dijelila kao člankovita glista, još od Momira, pa Peđe, pa Žižića, pa Milića, pa Bečića, da bi završila sa ovim električarem, više nije sposobna da pređe cenzus. Ali neka vidi Jakov đe su mu u međuvremenu bile tetke, strine i ostala uža i šira rodbina, možda tu zakuči ponešto glasova.

Prvi predizborni uradak Alekse Bečića pokazuje da će on kao budući predsjednik uglavnom da postrojava perjanike po Cetinju?! Mak’ se, Aleksa, ČASTI TI!

Dritana su spalili Kotorani. No, on veli da Ura još ne zna da li će svoju podršku na predsjedničkim izborima dati Milatoviću ili Bečiću. Ura je, inače, odnosno njene poslanice u parlamentu Suada i Božena, zajedno sa Konatarom i doktorom sa 55 inča, smijenila Milatovića i ostale Zdravkove apostole eksperte, a zatim i Aleksu sa mjesta predsjednika Skupštine.

Nijesmo u ovom mandatu imali sreće, ali smo bar nešto naučili za ubuduće: bar poslanica mora biti zdrava…biti zdrava…biti zdrava…