DJELOVANJE ZAPADA I LOŠ IZBORNI REZULTAT SPC: Da li je svetosavska sekta prisiljena na povlačenje iz politike?

Paravjerska organizacija svetosavska sekta (SS) u narodu poznata pod akronimom SPC, već decenijama je zastupnik velikosrpske politike u Crnoj Gori i regionu, a zadnjih dvije i po godine ne zna za izborni poraz i na političkom planu svaki projekat koji podrži doživi uspjeh.

Od kad je ova parapolitička organizacija sa jakim vezama u kriminalnom i obavještajno-bezbjednosnom sektoru zvaničnog Beograda i nezvanične Moskve, pokrenula projekat političkih litija početkom 2020. godine kreirali su dvije uslužne vlade, formirali poslušnu skupštinsku većinu, pobijedili na velikom broju lokalnih izbora, u aprilu su instalirali i svog čovjeka u kabinet predsjednika Crne Gore.

Podvizi koje je na političkoj sceni ostvarila takozvana SPC, kvalifikuju je za punopravnu partiju i potpuno isključuju svaku mogućnost da ova organizacija bude čak i povezana sa pojmom crkve. Iako je imala fantastične rezultate u posljednje dvije i po godine, kojima se može pohvaliti rijetko koja politička partija, čini se da je na izborima održanim u nedjelju, došlo do naglog povlačenja takozvane SPC iz političkih dešavanja.

Loš rezultat partija SPC

Takozvana SPC imala je niz impresivnih rezultata – prije svega na izborima 30. avgusta i na velikom broju lokalnih. Samo par sedmica nakon formiranja prve teokratske vlade, novi parlamentarni saziv, usvojio je izmjene Zakona o slobodi vjeroispovijesti 29. decembra 2020. koje su pisane u Beogradu po želji centrale SPC. Nakon toga na prepad i tajno 3. avgusta 2022. godine potpisan je veleizdajnički, takozvani ”temeljni ugovor” od strane izroda Dritana Abazovića i šefa SS Porfirija Perića. Nakon toga svetosavska sekta uspjela je da instalira svog kandidata na mjesto predsjednika Crne Gore  – Jakova Milatovića.

Međutim, nakon ovih uspjeha čini se da je takozvana SPC potpuno nestala iz političkog života Crne Gore. Prvo je njihovom predsjedniku Milatoviću, nakon intenzivnog brifinga u Briselu skrenuta pažnja da se polako distancira od velikosrpske i svetosavske politike, nakon čega su došli vanredni parlamentarni izbori.

Na njima su SPC, odnosno partije koje je ona prirodno podržavala, doživjele debakl!

Koalicija „Za budućnost Crne Gore”, koja je 2020. godine osvojila je 32,5 odsto glasova, na izborima u neđelju osvojila je više nego duplo manje – 14,76 odsto. Bivši konstituenti DF-a ne mogu loš izborni rezultat pripisati odlasku Pokreta za promjene – Nebojše Medojevića, koji je osvojio sramotnih 0,66 odsto.

Veleizdajnik koji je potpisao temeljni ugovor sa takozvanom SPC ne bi prešao cenzus da nije otišao sa još jednim crkvenim favoritima Demokratama, sa kojima su i u koaliciji žestoko podbacili u odnosu na izbore 2020.

SNP i DEMOS su jedva prešli cenzus, a dva favorita SPC – “Pravda za sve!” – Vladimir Leposavić i ”Narodna koalicija – složno i tačka” – Dejan Vukšić – nijesu ni prešli cenzus i pored zalaganja djela aktivista SPC. Sve ovo ide u prilog činjenici da je SPC nikad gore prošla na izborima i da se čini da njihova politička snaga u slobodnom padu.

Pritisak EU i Vučić u velikim problemima

Loš izborni rezultat do skoro neprikosnovene političke sile u Crnoj Gori, takozvane SPC, po svemu sudeći je uzrokovan teškom situacijom u kojoj se nalazi nezvanični šef ove organizacije, srpski autokrata Aleksandar Vučić.

Treba podsjetiti da Zapad već neko vrijeme ”pere ruke” od srpskog autokrate za kojeg sada pouzdano znaju da nema moć da se otrgne od zagrljaja Moskve. Nezadovoljni građani Srbije masovno izlaze na ulice jer im je više preko glave da se njihova vlast bavi zemljama regiona, pogotovo Crnom Gorom i podgrijava svakodnevno tenzije na Kosovu, dok iznutra sistem truli i propada pod pritiskom korupcije, nepotizma, kriminala i nesposobnih poltrona.

Osim toga, Zapad se probudio i počeo je daleko aktivnije da učestvuje u političkom životu država regiona koje su do sad bile prepuštene na milost i nemilost ruskog hibridnog uticaja, i njegovih velikosrpskih ispostava sa centralom u Beogradu.

S obzirom da je SS u martu prošle godine i zvanično od najviše evropske instance Evropskog parlamenta (EP) označena kao glavni destabilizujući faktor i zastupnik ruskih interesa u regionu, onda je veoma vjerovatno da je Brisel konačno počeo da se aktivnije bavi problemima koje konstantno u regionu stvara takozvana SPC.

Zapad, odnosno Brisel i Vašington su konačno počeli da se distanciraju od srpskog autokrate Vučića i prepoznaju probleme koje stvara velikosrpski nacionalizam, potpomognut djelovanjem Moskve. Međutim, da bi u potpunosti stali na put i neutralisali uticaj velikosrpsko-ruskog uticaja, moraće aktivnije da se pozabave takozvanom SPC. Loš izborni rezultat je znak da su takve akcije pokrenute i jasno je da je SS bila prisiljena da se posljednjih mjeseci koliko toliko distancira od politike.

U nastavku ipak moramo navesti elemente subverzivnog djelovanja ove parapolitičke sekte na koje u budućem periodu zapadni partneri treba da obrate pažnju da bi u potpunosti neutralisali velikosrpski i ruski uticaj.

Tradicija subverzije

SPC i pojedini njeni istaknuti operativci u mantijama, duboko su umiješani u kriminalne radnje, veleizdaju, subverziju i saradnju sa inostranim bezbjednosno-obavještajnim službama.

Njihova nepočinstva su posebno došla do izražaja nakon 30. avgusta 2020. godine kada su u svojim subverzivnim poduhvatima imali punu podršku dvije svetosavske vlade, što je kulminiralo možda i najvećom veleizdajom u crnogorskoj istoriji – fukarskim i tajnim potpisivanjem takozvanog ”temeljnog ugovora”.

Portal Aktuelno pisao je kako su ekstremisti takozvane SPC koristili puteve u graničnom pojasu koji povezuju Republiku Srpsku i Crnu Goru koji su veoma slabo kontrolisani, da bi prokrijumčarili grupu od 30 ljudi (ekstremista – nap.a.) iz Trebinja prilikom ustoličenja Joanikija Mićovića na Cetinju 05. septembra  2021. godine, što je klasični pokušaj terorizma i saradnja sa sumnjivim kriminogenim strukturama.

Takođe smo pisali i o ulozi takozvane SPC da ekstremsite iz drugih država poveže sa političkim ”kontaktima” u Crnoj Gori. Osoba koja je duboko upletena u ekstremističko-subverzivnu mrežu crkve Srbije i za koju se spekuliše da koordinira radom takozvanog bratstva ”Zavjetnici Tvrdoš” je predsjednik opštine Nikšić Marko Kovačević, poznatiji pod nadimkom Šubara zbog svojih ekstremnih neočetničkih svjetonazora.  Odavno se spekuliše da je Kovačević, inače vatreni podržavalac Milatovića, po sugestijama iz SS, kancelariju predsjednika opštine pretvorio u operativni čvor ekstremističkih, svetosavskih grupa.

Treba podsjetiti da je glavni logistički centar u Banjanima manastir Kosijerevo, u kome su planirane sve aktivnosti vezano za predizbornu kampanju 2020. godine i političke litije pokrenute od strane SPC. U tom kontekstu pojedini izvori pominju i nabavku kalašnjikova za izazivanje nereda i sukoba u Crnoj Gori.

Takođe smo iznosili i dokaze o umreženosti velikosrpskih snaga u Crnoj Gori sa logističkim centrima iz Republike Srpske i Srbije, koji su direktno podržavani iz Moskve.

Osim Aleksandra Vučića, njegovog pajtaša Milorada Dodika, crnogorskih političara i funkcionera takozvane SPC, kao važan dio svetosavske mašinerije za hibridno ratovanje protiv Crne Gore pominju se i visoki funkcioneri Srpske napredne stranke (SNS).

Kada svemu ovome dodamo tradiciju nepočinstava, ratnohuškanja, podsticanja međunacionalne, međuvjerske mržnje, onda je jasno koja politika stoji iza ”evropljanina” Milatovića.

Saradnja sa obavještajnim službama i terenski rad

Takozvana SPC se decenijama dovodi u vezu sa tajnim službama, a operativci u mantijama su odavno poznati kao najbolji terenski agenti, jer uživaju povjerenje među prostim i neupućenim narodom.

Portal Aktuelno pisao je o propagandnom radu takozvane SPC, kao i o vezi između Ruske pravoslavne crkve (RPC) i njenog šefa Kirila Gunđajeva, sa svetosavskom sektom (SS).

Takođe smo pisali o visokorangiranim rashodovanim operativcima kao što su pokojni Amfilohije Radović – ”Pukovnik” i njegovom nasljedniku u operativnoj liniji Veliboru Džomiću – ”Vraču”, ali i o nižerangiranim operativcima koji predstavljaju neizostavan dio subverzivnog djelovanja.

Hibridni rat zvaničnog Beograda i nezvanične Moskve u cilju integracije Crne Gore u granice velikodržavnog projekta kodnog naziva ”srpski svet”, ne bi mogao da se zamisli bez operativnog rada ”mantijaša” iz takozvane SPC.

B.Knežević