NESLAVNI JUBILEJ KONTEJNERA NA RUMIJI: Simbol zla, razdora i svetosavskog okupatorskog zilotizma

Piše: Balša Knežević

Zločinačko-pedofilska organizacija retrogradnih ratnohuškača u mantijama, svetosavska sekta(SS), poznata pod akronimom SPC, potpuno je ogolila svoje monstruozne planove za Crnu Goru, koji se svode na njima dobro poznate kategorije – etničko čišćenje, asimilaciju i genocid!

Ovaj monstrum kulturološke regresije i zilotizma u službi demona srBskog velikodržavlja, jednostavno ne može da pobjegne od svoje prirode u čijem su temelju bratoubilaštvo, stvaranje nemira, huškanje na rat i zločin prema etničkim grupacijama koje ne pripadaju ovoj uskoj zatucanoj zilotskoj sekti.

Okrugli sto koji je pod kodnim imenom “Pedeset godina od razaranja Njegoševe kapele na Lovćenu” održan prije nekoliko dana u operativnoj bazi crnogorske filijale SS, takozvanom Hramu u Podgorici, bio je još jedan dokaz da demon ratnohuškanja, krvoločni Moloh djeluje intenzivno kroz funkcionere takozvane SPC.

Vrhovni vrač SS za područje Crne Gore, nedostojni pop Jovan Mićović, koji je u krvi i na silu, uz pomoć srpskih bezbjednosno-obavještajnih službi i izdajničke vlasti, ustoličen u Cetinjskom manastiru, najavio je na okruglom stolu rušenje Mauzoleja na Lovćenu i postavljenje zilotsko-svetosavske kapele. Za termin je izabrao period kad se ”Crna Gora oslobodi od ustašluka”, a sudeći po snimcima sa društvenih mreža, već je počeo da zapišava teritoriju takozvanim ”osveštavanjem”.

Izjava prokletog popa Jovana, koja je vezana za rušenje veličanstvenog Meštrovićevog Mauzoleja na vrhu Lovćena, podsjetila je na zlokobni scenario koji se desio na današnji dan, a vezuje se za vrh još jedne planine koja je nekad bila simbol multikulturalne, multietničke i multikonfesionalne Crne Gore.

Prije tačno 17 godina u klasičnoj desantno-okupacionoj akciji, uz pomoć vojnog helikoptera podgoričkog garnizona tadašnje Vojske Srbije i Crne Gore, postavljen je limeni kontejner na vrh Rumije, koji je pokojni lider MCP Amfilohije Radović nazvao “Crkva Svete Trojice”.

Metalni objekat na vrh Rumije je donijet u vrijeme zahuktavanja političkih priprema za referendum 2005. godine, a ova akcija svetosavske sekte, njenih beogradskih nalogodavaca i vojno-bezbjednosnih izvršilaca, imala je za cilj izazivanje građanskog rata. Od tog turbulentnog perioda pa do danas ova “crkva” (kako čelnici  svetosavske sekte vole da je nazivaju), postala je simbol uzurpatorske sile takozvane SPC u Crnoj Gori, ali i najsvetiji pravoslavni kontejner za višenamjensku upotrebu prepoznat među vjernicima u regionu i šire.

Od kad je postavljena 2005. godine, kako joj je pokojni Sotona Radović tepao “crkvica” ne prestaje  da bude izvor polemika, kontroverzi i simbol međuetničkog i međuvjerskog razdora.

Jer prije postavljanja ”kontejnera mržnje” na vrh Rumije, postojala je viševjekovna tradicija prema kojoj su vjernici svih konfesija jednom godišnje iznosili krst na vrh planine. Taj običaj je prekinut 2005. godine ratnohuškačkim aktom čiste mržnje kada je helikopterom vojske bivše JNA na vrh Rumije postavljena metalna gnusoba u vidu crkve-kontejnera.

Pored toga što je država iste godine kada je limeni objekat postavljen donijela rješenje o njegovom uklanjanju, to se do danas nije desilo. U međuvremenu, SPC je limenu crkvu prekrila fasadom od kamena, sa ciljem da zacementira svoje mrzilačke napore u razaranju multietničkog i multikonfesionalnog sklada u Crnoj Gori.

Predstavnici albanskih nacionalnih partija, Crnogorske pravoslavne crkve, stručna javnost, ali i svi dobronamjerni ljudi tražili su njeno uklanjanje više puta, tužili, podnosili zahtjeve državnim organima. Iako je iz Vlade više puta najavljivano da će crkva biti uklonjena, do uklanjanja svetosavskog kontejnera za višenamjensku upotrebu nije došlo.

Kontejner zla i mržnje postavljen u antihrišćanskoj akciji razdora, i dalje stoji na vrhu planine – nekadašnjeg simbola vjerskog sklada u državi koja je odavno kapitulirala pod teretom siledžijstva jedne zilotske, nacističke sekte.

Kako stvari stoje, limeni kontejner ostaće još dugo vremena na Rumiji i pored brojnih tužbi i prigovora koji su upućeni državnim organima, ali i pored toga što je stručni tim koji je radio Elaborat o kulturnim vrijednostima  naglasio da “metalna crkva na Rumiji devastira Kult Svetog Vladimira i obesmišljava običaj iznošenja Vladimirovog krsta na vrh planine, u kojem učestvuju pripadnici tri vjere – pravoslavne, katoličke i islamske”.

Ostaje nerazjašnjeno da li metalni kontejner sa Rumije nije uklonjen zbog nemara, korumpiranosti državnih službi, ili jednostavno zbog straha od kletve koju je pokojni Amfilohije uputio svakome ko bi se usudio da sruši ovaj objekat. Čini se da je u pitanju kombinacija sva tri faktora.

Sada kada je na vlasti struktura predvođena saradnikom BIA-e Abazovićem, koji je otvoreno stao na raspolaganje agendi takozvane SPC, uklanjanje kontejnera mržnje i razdora je samo misaona imenica.

Dok ekstremistička sekta na čelu sa prokletim Jovanom i njegovi etički obogaljeni svetosavski zatucanici, smišljaju planove kako srušiti kulturno dobro po kome je Crna Gora prepoznata u svijetu – Mauzolej na Lovćenu, država nema snage da sprovede davno donijetu odluku o uklanjanju rugla i simbola mržnje sa vrha Rumije.

Limeni kontejner i nakon 17 godina, i pored pravosnažnog rješenja za njegovo uklanjanje, ostaje na vrhu Rumije kao simbol nemoćne države i trijumfa svetosavskog ratnohuškačkog zilotizma nad nekom boljom Crnom Gorom o kojoj, za sad, možemo samo da sanjamo.

U narednih nekoliko dana, po svemu sudeći, veleizdajnik na čelu vlade, potpisaće ugovor sa zločinačkom sektom čije djelovanje u Crnoj Gori najbolje simbolizuje upravo ovaj limeni generator mržnje i razdora. Pokazatelj da je Crna Gora oslobođena nastupiće onog dana kada takozvani ”temeljni ugovor” sa SS, nakon potpisivanja, bude zakonski poništen i pretvoren u bezvrijedno parče toalet papira.

Tada će se konačno stvoriti uslovi da se, u skladu sa donijetom odlukom, ukloni i ruglo sa Rumije i konačno ponovo uspostavi viševjekovna tradicija iznošenja krsta svetog Vladimira na vrh planine od strane sve tri vjerske konfesije.