TZV. SPC POTČINILA JOŠ JEDNU VLADU: Izvršna vlast u službi svetosavske subverzije i indoktrinacije

Piše: Balša Knežević

Obavještajno-bezbjednosna, operativna ispostava ”sprskog sveta” svetosavska sekta (SS) poznata i pod akronimom SPC, ozvaničila je svoj status ”države u državi” nakon što je omogućila promjenu vlasti 30. avgusta 2020. godine i instalaciju teokratsko subverzivne političke garniture veoma naklonjene zvaničnom Beogradu.

Militaristički ustrojena, hegemonističko-velikosrpska organizacija poznata pod akronimom SPC, predvodila je političku i nacionalističku borbu protiv Crne Gore koja je prije nešto više od tri godine dala rezultate. Sada lažno predstavljući se kao vjerska zajednica, debelo naplaćuje podršku ”oslobodiocima” koje su doveli na vlast.

Svetosavska sekta redovno je ispostavljala ”fakture” prethodnim vladama na čelu sa vjerskim ekstremistom Zdravkom Krivokapićem i potrčkom Beograda Dritanom Abazovićem, koji im se fukarskim potpisivanjem ”temeljenog ugovora” pošteno odužio za političku podršku.

Najnovije okolnosti govore da je tzv. SPC i dalje ima jak uticaj na izvršnu vlast koju reketira i nakon što je Milojko Spajić došao na čelo Vlade.

Danak u novcu za ekspanziju svetosavlja

Ono što su započele dvije prethodne vazalske izvršne vlasti, nastavila je Spajićeva, a to su ponovo dokazali na posljednjoj sjednici Vlade, kada je usvojena informacija o finansiranju centra za indoktrinaciju pod kodnim nazivom ”Pravoslavna gimnazija Sveti Sava” u Podgorici.

Prihvaćen je i tekst ugovora o finansiranju, koji će potpisati Ministarstvo prosvjete, nauke i inovacija i rukovodstvo te škole.

“Tim povodom, zaduženo je Ministarstvo da za 2023. godinu, za potrebe realizacije Ugovora, isplati 900.000 eura. Navedena sredstava neophodna su za rad ustanove i predviđena su Zakonom o budžetu za ovu godinu”, istakli su iz Vlade.

Najveća ironija je u tome što se gotovo milion eura daje za regrutni centar SS, koji je u startu osuđen na propast, jer je ovu paravjersku školu upisalo svega 11 učenika, o čemu smo već pisali. Ali Vladi nije palo na pamet da recimo razmotri izdradnju druge gimnazije koja je i te kako potrebna Podgorici.

Iako je u pitanju realizacija odluke koju je usvojila prethodna Vlada, jasno je da je militantno svetosavlje ušlo duboko i u tkivo Spajićeve Vlade.

U prilog tome ide i odluka Vlade koja je na sjednici početkom mjeseca utvrdila Nacrt Urbanističkog projekta za izgradnju kompleksa nove operativne baze svetosavske sekte (SS), kodnog naziva ”pravoslavni Saborni hram u Budvi”, s Programom održavanja Javne rasprave, u trajanju od 15 radnih dana.

To će uz centralnu operativnu bazu u Podgorici kodnog naziva ”Hram Hristovog Vaskrsenja”, biti najveći centar operacija SS u državi. Njenu izgradnju još prije četiri godine najavio je pokojni šef crnogorske filijale SS Amfilohije Radović.

Kontinuitet ranijih vlada

Prethodne vlasti nijesu se libile da sipaju milionske iznose u kasu takozvane SPC – inostrane organizacije čiji je jedini cilj u Crnoj Gori da radi kao ispostava Beograda i velikosrpske hegemonije. Očigledno je i nova vlada preuzela model dvije prethodne, a to i ne treba da čudi kada političke ispostave SS čine najjači korpus u novoj izvršnoj vlasti.

Bivša Abazovićeva Vlada je iz budžeta za 10 mjeseci opredijelila više od 1,7 miliona eura podrške takozvanoj SPC. Pritom, u pitanju su samo podaci koji su objelodanjeni ili zvanično najavljeni, a tu nijesu uračunate mnogobrojne izdašne donacije koje su svetosavski aparatčici na čelu velikih državnih preduzeća kao što su EPCG, CEDIS, Rudnik uglja, ”sipali” ovoj organizaciji.

Da ne govorimo o bivšoj Krivokapićevoj vladi, koja je formirana u otetom crnogorskom manastiru Ostrog, po diktatu Amfilohija Radovića, a maltene je bila uslužni centar za svetosavsku sektu.  Prvi potez ”oslobodilaca” je bilo da izmijene Zakon o slobodi vjeroispovijesti onako kako odgovara tzv. SPC, što je bila samo uvertira za veleizdaju u vidu ”temeljnog ugovora” koji je potpisao Dritan Abazović kao premijer sljedeće vlade.

Podgorica postaje operativni centar militarističke SPC

Kako smo već pisali, militarističko-operativnim djelovanjem takozvane SPC najviše je pogođena Podgorica, gdje ova organizacija svetosavskim marionetama koje je dovela na vlast debelo naplaćuje svoju političku podršku i otvoreno ih reketira. U Glavnom gradu je još odavno isplanirana izgradnja mreže širokog raspona preko koje SS planira da Podgoricu pretvori u operativno-bezbjednosni centar za širenje velikosrpske hegemonije i antidržavnu subverziju.

Javnosti je ovaj plan najavljen kada je krajem juna delegacija crnogorske filijale svetosavske sekte (SS) takozvane Mitropolije crnogorsko-primorske (MCP), na čelu sa šefom ”lokalne” operative Jovanom Mićovićem – Joanikijem, posjetila Glavni grad i sastala se sa svetosavskom marionetom, operativkom velikosrpske politike na čelu SO Podgorica Jelenom Borovinić Bojović.

Nedugo nakon sastanka sa Borovinić Bojović, u javnost je isplivala informacija da je takozvana SPC podnijela Skupštini Glavnog grada nekoliko ”sugestija” (čitaj naloga) za izmjenu i dopunu urbanističkog plana Podgorice, čija je izrada tada bila u toku. S obzirom da se svetosavskoj sekti ne smije reći NE, svi prijedlozi su usvojeni i u narednom periodu trebalo bi da u Podgorici bude podignuto sedam vjerskih objekata, što je kodno ime za operativne baze ove organizacije.

Kada tome dodamo da je takozvana SPC od Vlade početkom prošle godine dobila saglasnost za izgradnju velelepnog zdanja kodnog imena ”crkveni dom”, površine 5.000  kvadratnih metara, koji bi trebalo da bude smješten uz Hram Hristovog Vaskrsenja u Podgorici, jasno je da je okupacija Podgorice već detaljno isplanirana i da će uskoro biti realizovana.

Uz sve ovo došla je i vijest da je Spajićeva Vlada, podržala odluku prethodne i omogućila izgradnju i formiranje trenažnog centra za mlade svetosavske ekstremiste operativnog naziva ”Srednja vjerska škola Gimnazija „Sveti Sava” Podgorica” na Starom Aerodromu.

Militarističko-ekstremistička sekta dobila potpunu slobodu djelovanja

S obzirom da se država nalazi u smrtnoj opasnosti od ove okupacione organizacije, dok god izvršna vlast bude zatrovana svetosavljem, Crna Gora će stagnirati i nikad neće uspjeti da dostigne životne standarde kojima, makar nominalno, teže njeni lideri.

Da bi bilo jasnije koga aktuelna izvršna vlast podržava, ponovo ćemo podsjetiti na subverzivne aktivnosti tzv. SPC.

Svetosavska sekta predstavlja glavno subverzivno tijelo preko kojeg zvanični Beograd i nezvanična Moskva sprovode svoje velikodržavne, nacionalističke aktivnosti u državama Regiona. Pod najjačim udarom takozvane SPC već decenijama se nalazi Crna Gora koju centrala ove organizacije nastoji da uništi kao suverenu državu i integriše je u granice velikodržavnog projekta ’’srpski svet’’.

Tradicija subverzije

SPC i pojedini njeni istaknuti operativci u mantijama, duboko su umiješani u kriminalne radnje, veleizdaju, subverziju i saradnju sa inostranim bezbjednosno-obavještajnim službama.

Njihova nepočinstva su posebno došla do izražaja nakon 30. avgusta 2020. godine kada su u svojim subverzivnim poduhvatima imali punu podršku dvije svetosavske vlade, što je kulminiralo možda i najvećom veleizdajom u crnogorskoj istoriji – fukarskim i tajnim potpisivanjem takozvanog ”temeljnog ugovora”.

Treba podsjetiti da je SS u martu prošle godine i zvanično od najviše evropske instance Evropskog parlamenta (EP) označena kao glavni destabilizujući faktor i zastupnik ruskih interesa u regionu.

Portal Aktuelno pisao je kako su ekstremisti takozvane SPC koristili puteve u graničnom pojasu koji povezuju Republiku Srpsku i Crnu Goru koji su veoma slabo kontrolisani, da bi prokrijumčarili grupu od 30 ljudi (ekstremista – nap.a.) iz Trebinja prilikom ustoličenja Joanikija Mićovića na Cetinju 05. septembra  2021. godine, što je klasični pokušaj terorizma i saradnja sa sumnjivim kriminogenim strukturama.

Takođe smo pisali i o ulozi takozvane SPC da ekstremiste iz drugih država poveže sa političkim ”kontaktima” u Crnoj Gori. Osoba koja je duboko upletena u ekstremističko-subverzivnu mrežu crkve Srbije, i za koju se spekuliše da koordinira radom takozvanog bratstva ”Zavjetnici Tvrdoš”, je predsjednik opštine Nikšić Marko Kovačević, poznatiji pod nadimkom Šubara zbog svojih ekstremnih neočetničkih svjetonazora.  Odavno se spekuliše da je Kovačević, inače vatreni podržavalac Milatovića, po sugestijama iz SS, kancelariju predsjednika opštine pretvorio u operativni čvor ekstremističkih, svetosavskih grupa.

Treba podsjetiti da je glavni logistički centar u Banjanima manastir Kosijerevo, u kome su planirane sve aktivnosti vezano za predizbornu kampanju 2020. godine i političke litije pokrenute od strane SPC. U tom kontekstu pojedini izvori pominju i nabavku kalašnjikova za izazivanje nereda i sukoba u Crnoj Gori.

Takođe smo iznosili i dokaze o umreženosti velikosrpskih snaga u Crnoj Gori sa logističkim centrima iz Republike Srpske i Srbije, koji su direktno podržavani iz Moskve.

Osim Aleksandra Vučića, njegovog pajtaša Milorada Dodika, crnogorskih političara i funkcionera takozvane SPC, kao važan dio svetosavske mašinerije za hibridno ratovanje protiv Crne Gore pominju se i visoki funkcioneri Srpske napredne stranke (SNS).

Kada svemu ovome dodamo tradiciju nepočinstava, ratnohuškanja, podsticanja međunacionalne, međuvjerske mržnje, onda je jasno koja politika stoji iza ”evropljanina” Milatovića.

Saradnja sa obavještajnim službama i terenski rad

Takozvana SPC se decenijama dovodi u vezu sa tajnim službama, a operativci u mantijama su odavno poznati kao najbolji terenski agenti, jer uživaju povjerenje među prostim i neupućenim narodom.

Portal Aktuelno pisao je o propagandnom radu takozvane SPC, kao i o vezi između Ruske pravoslavne crkve (RPC) i njenog šefa Kirila Gunđajeva, sa svetosavskom sektom (SS).

Takođe smo pisali o visokorangiranim rashodovanim operativcima kao što su pokojni Amfilohije Radović – ”Pukovnik” i njegovom nasljedniku u operativnoj liniji Veliboru Džomiću – ”Vraču”, ali i o nižerangiranim operativcima koji predstavljaju neizostavan dio subverzivnog djelovanja.

Hibridni rat zvaničnog Beograda i nezvanične Moskve u cilju integracije Crne Gore u granice velikodržavnog projekta kodnog naziva ”srpski svet”, ne bi mogao da se zamisli bez operativnog rada ”mantijaša” iz takozvane SPC.