SPECIJALNOST SPC Generisanje nacionalnih podjela i vjerske netolerancije

Paralmilitarna organizacija koja predstavlja osnovni instrument u širenju velikosrpske hegemonije u regionu – svetosavska sekta (SS) poznata i pod akronimom SPC, gotovo svakodnevno ispoljava „meku moć“ i postojano radi na širenju ideologije militantnog svetosavlja u Crnoj Gori.

Nakon potpisivanja sramnog „temeljnog ugovora“ osim crnogorskog vjerskog i nacionalnog identiteta na meti ove organizacije su čak i groblja naših predaka. Osim aktivnosti na okupaciji naše sakralne baštine, agenti u mantijama veoma podmuklo plasiraju propagandu preko koje širenje nacionalnih podjela, vjerske netolerancije i mržnje predstavljaju kao nešto normalno.

U prilog ovoj tvrdnji ide i jedna naizgled bezazlena najava objavljena na propagandnoj platformi takozvane SPC, kodnog naziva Radio Svetigora.

„U Crkvi Svete Trojice na Rumiji u nedjelju,16. februara, biće služena Sveta liturgija, najavila je Pravoslavna crkvena opština Bar. Polazak na Rumiju je u 8 časova ispred Sabornog hrama Svetog Jovana Vladimira na Topolici“, objavljeno je juče na ovoj propagandnoj platformi „srpskog sveta“.

Najava SPC je čista provokacija

Za čitaoce kojima nije jasno o čemu se radi, „Crkva Svete Trojice na Rumiji“ je limeni kontejner, koji je 2005. godine desantnom akcijom vojnog helikoptera postavljen na vrh Rumije u cilju podizanja tenzija i evantualnog izazivanja vjerski motivisanih sukoba.

To što takozvana SPC najavljuje da će održati ritual „krvi i tla“, kodnog naziva liturgija u kontejneru razdora i mržnje, nije ništa drugo nego još jedan u nizu provokacija ove paramilitarne organizacije.

Jar kako može da bude sveto nešto što je po zamisli pokojnog prvog operativca SPC Amfilohija Radovića, u klasičnoj desantno-okupacionoj akciji, uz pomoć vojnog helikoptera podgoričkog garnizona tadašnje Vojske Srbije i Crne Gore, postavljeno na vrh Rumije?

Metalni objekat na vrh Rumije je donijet u vrijeme zahuktavanja političkih priprema za referendum 2005. godine, a ova akcija svetosavske sekte, njenih beogradskih nalogodavaca i vojno-bezbjednosnih izvršilaca, kao krajnji cilj je imala izazivanje građanskog rata. Od tog turbulentnog perioda pa do danas ova “crkva” (kako čelnici svetosavske sekte vole da je nazivaju), postala je simbol uzurpatorske sile takozvane SPC u Crnoj Gori.

Postavljanje kontejnera razdora

Od kad je postavljena 2005. godine, kako joj je pokojni Radović tepao “crkvica” ne prestaje da bude izvor polemika, kontroverzi i simbol međuetničkog i međuvjerskog razdora.

Prije postavljanja ”kontejnera mržnje” na vrh Rumije, postojala je viševjekovna tradicija prema kojoj su vjernici svih konfesija jednom godišnje iznosili krst na vrh planine. Taj običaj je prekinut 2005. godine ratnohuškačkim aktom kada je helikopterom vojske bivše JNA na vrh Rumije postavljena metalna gnusoba u vidu crkve-kontejnera.

Pored toga što je država iste godine kada je limeni objekat postavljen donijela rješenje o njegovom uklanjanju, to se do danas nije desilo. U međuvremenu, SPC je limenu crkvu prekrila fasadom od kamena, sa ciljem da zacementira svoje mrzilačke napore u razaranju multietničkog i multikonfesionalnog sklada u Crnoj Gori.

Predstavnici albanskih nacionalnih partija, Crnogorske pravoslavne crkve, stručna javnost, ali i svi dobronamjerni ljudi tražili su njeno uklanjanje više puta, tužili, podnosili zahtjeve državnim organima. Iako je iz Vlade više puta najavljivano da će crkva biti uklonjena, do njenog uklanjanja nije došlo.

Kontejner zla i mržnje postavljen u antihrišćanskoj akciji razdora, i dalje stoji na vrhu planine – nekadašnjeg simbola vjerskog sklada u državi koja je odavno kapitulirala pod teretom siledžijstva jedne zilotske sekte, koja sada tu poziva na liturgije.

Objekat na Rumiji – Amfilohijeva mrzilačka zaostvaština

Kako stvari stoje, limeni kontejner ostaće još dugo vremena na Rumiji i pored brojnih tužbi i prigovora koji su upućeni državnim organima, ali i pored toga što je stručni tim koji je radio Elaborat o kulturnim vrijednostima naglasio da “metalna crkva na Rumiji devastira Kult Svetog Vladimira i obesmišljava običaj iznošenja Vladimirovog krsta na vrh planine, u kojem učestvuju pripadnici tri vjere – pravoslavne, katoličke i islamske”.

Ostaje nerazjašnjeno da li metalni kontejner sa Rumije nije uklonjen zbog nemara, korumpiranosti državnih službi ili jednostavno zbog straha od kletve koju je pokojni Amfilohije uputio svakome ko bi se usudio da sruši ovaj objekat. Čini se da je u pitanju kombinacija sva tri faktora.

Limeni kontejner i nakon skoro 20 godina, i pored pravosnažnog rješenja za njegovo uklanjanje, ostaje na vrhu Rumije kao simbol nemoćne države i trijumfa svetosavskog ratnohuškačkog zilotizma nad nekom boljom Crnom Gorom o kojoj, za sad, možemo samo da sanjamo.

Dok u međuvremenu čitamo najave kako će na nekadašnjem mjestu međuvjerskog sklada i pomirenja da se održavaju svetosavski rituali krvi i tla, u cilju širenja razdora i mržnje, Crna Gora se izgleda pomirila sa okupacijom.

U.P.A.