U odbranu od istorijskog revizionizma!

Piše: Milenko A. Perović

Glavne nosioce istorijskog rezivionizma pokreće želja da „retroaktivno“ posrbe i svetosaviziraju Crnu Goru. Posebno se trude da ožive četničku ideologiju najtežim mogućim krivotvorenjem istorijskih činjenica. Drži ih duboka frustracija zbog sloma četničkog pokreta u Drugom svjetskom ratu i veličanstvene partizanske pobjede nad svakom okupatorskom i kolaboracionističkom fukarom koja je prštila Crnu Goru i Jugoslaviju.

Svaka sila rađa protivsilu! Ozbiljni duhovi u Crnoj Gori još jednom su počeli učiti veliku istorijsku lekciju. Zgrozili su se nad lažima četničkog istorijskog revizionizma i pregnuli da se još jednom uvjere u vrijednost svega što su Crnogorci postigli u povijesti, posebno u Narodno-oslobodilačkoj borbi. S obnovom te spoznaje stigla je i spoznaja o visokoj istinonosnoj vrijednosti istorijske nauke iz socijalističkog perioda.

„Partizanska“ istorijska nauka još jednom je položila ispit! U odnosu na vrijeme kad su se pojavljivala značajna djela ove nauke, njene spoznaje danas pokazuju da su izdržale probu vremena. Pred njima se četnički istorijski revizionizam pokazuje kao jadan i bijedan, lažljiv i falsifikatorski. Čemerno je nastojanje četničkih „istoričara“ da odbrane ono što je neodbranjivo u faktografskom, civilizacijskom, ideološkom i moralnom smislu. U glavama tih „istoričara“ – koji pokušavaju „naučno“ opravdati stari četnički fašizam, da bi danas trasirali put novom četničkom fašizmu u Crnoj Gori – nije sadržano ništa ljudsko ni moralno ni naučno!

Jedno od kapitalnih djela crnogorske istorijske nauke je knjiga Kontrarevolucija u Crnoj Gori, 1941-1945, uglednog istoričara Radoja Pajovića. Iako je napisana prije pet decenija, nema temeljnije knjige koja danas može bolje braniti istorijsku istinu o Drugom svjetskom ratu u Crnoj Gori od Pajovićeve knjige. Zakonomjerna je bila odluka da se ona ponovo štampa. Izvjesno, ta je odluka počivala na spoznaji da je Pajovićeva knjiga moćni instrument u odbrani od  velikosrpske četničke pseudo-nauke i klerofašističke propagande!

Zašto je četnički istorijski rezivionizam opasan po sadašnjost i budućnost Crne Gore i postojanja crnogorske nacije?

Istorijski revizionizam je preispitivanje i preocjenjivanje istorijskih spoznaja o određenom povijesnom periodu. Može on biti vođen plemenitom svrhom unaprjeđivanja naučnih spoznaja, ali i kriminalnim svrhama falsifikovanja spoznaja i činjenica radi neljudskih ciljeva.

Ako je vođen plemenitom svrhom, revizionizam ima kritički karakter. On ponovnom ispitivanju podvrgava opšteprihvaćena shvatanja istoričara o povijesnim događajima, ličnostima, razdobljima i procesima. Nudi nove dokaze, otkriva nove činjenice i daje nova tumačenja. Kao takav, pokretač je razvoja istorijske nauke.

Kad je vođen neplemenitom svrhom, revizionizam stiče vrlo lošu reputaciju. On je pežorativni pojam zato što se oslanja na pseudo-istorijske konstrukcije, prevare i falsifikate. Ne koristi se naučnim metodama, nego propagandističkim lažima, izmišljanjem lažnih izvora, krivotvorenjem istorijskih dokumenata, manipulacijom podacima, namjernim netačnim prijevodima tekstova i ocrnjivanjem autentičnih dokumenata.

Pseudo-naučni istorijski revizionizam najčešće je pokretan nacionalizmom, ideološkom ostrašćenošću i htijenjem da se nelegitimni interesi „naučno“ opravdaju. Svi zavojevači ovoga svijeta su svoje hegemonističke i asimilatorske težnje „pravdali“ sredstvima istorijskog revizionizma. Pod njegovim udarima su državama, narodima te nacionalnim, socijalnim ili rasnim grupama krivotvorili kolektivno povijesno pamćenje da bi lakše nad njima zagospodarili!

Svi desničarski, ultranacionalistički, fašistički, nacistički i klerofašistički pokreti uvijek računaju s lažljivim istorijskim rezivionizmom kao sredstvom opravdavanja svojih zlih namjera i pridobijanja fanatizovanih pristalica!

Iz istih se razloga Crna Gora već stotinu i pedeset godina nalazi pod stalnim udarom pseudo-naučnog velikosrpskog istorijskog revizionizma!

Ko uspije jednom narodu nametnuti lažnu i izvitoperenu sliku o njegovoj prošlosti, stvorio je sve najbitnije pretpostavke da u sadašnjosti i budućnosti potpuno zagospodari njegovom sudbinom. To je kapitalni smisao velikosrpskog istorijskog revizionizma usmjerenog protiv Crne Gore i Crnogoraca!

Ko jednom narodu istorijsko-revizionistički potpuno iskrivi sliku o sebi samom, lako ga može okrenuti na suicidni odnos prema svemu svome. Velikosrpski pseudo-naučnici uvijek su navodili Crnogorce da zaborave šta su i ko su!

Ko pseudo-naučno i propagandistički dovede jedan narod u stanje da se prestane služiti kritičkom sviješću, lako će ga navesti na uništavanje vlastitog identiteta! Od najponosnijeg naroda u Evropi, velikosrpski pseudo-naučnici naveli su dio Crnogoraca da postanu sprdnja među narodima! Potonja osveta ropske svijesti gospodskoj svijesti je pripomaganje da ova bude dovedena u stanje da služi za sprdnju!

Kako je velikosrpstvo navodilo Crnogorce da se sažive s falsifikatima o sebi?

S Garašaninom je pušten u pogon „romantičarski“ istorijski revizionizam. Nijesu na njegovom udaru bili samo Crnogorci. No, najvišu „radnu“ energiju i mefistofelovsku podlost on je postizao u nastojanjima da postigne radikalnu „reviziju“ Crnogoraca kao nužnu fazu u procesu njihovog posrbljivanja. Garašanin i njegovi sljedbenici učinili su Crnogorce narodom pod stalnom revizijom!

Nije njihov glavni posao bio da falsifikuju ove ili one momente crnogorske povijesnice. Oni su uporno izrađivali totalni falsifikat svega crnogorskog! Rijetko bi se našlo primjera u modernom vremenu da su neki narod pokušavali toliko „prepraviti,“ „pretumačiti“ i „preocijeniti.“

Da su velikosrpski faksifikatori u prepravljanju nacionalne svijesti Crnogoraca utrošili toliko imaginacije i truda u nešto plemenito, dobro i korisno, za njima bi u povjesnici srpstva ostao lijepi i široki trag!

Cijeli se njihov čemerni revizionistički trud sveo na to da lakome i neobrazovane crnogorske „intelektualne“ i „političke“ glave – neopterećene zahtjevima savjesti i dobrog karaktera – navedu najprije da „prime“ ucjepljenje istorijskog revizionizma i da ga kao ambiciozne kliconoše šire dalje po narodu crnogorskom!

Crna Gora je danas svojevrsna Augijeva štala. Zatrpana je do vrha debelim slojevima đubreta i nečistoće velikosrpskih istorijsko-revizionističkih falsifikata. Kao što je Herakle dobio teški i ponižavajući zadatak da tu štalu očisti, tako pred današnjim i budućim generacijama crnogorske kritičke inteligencije, ali i suverenističke politike stoji zadatak da Crnu Goru oslobađa od te gubave nečisti! Težak je to i gadan zadatak, ali bez njegovog izvršavanja Crna Gora nema budućnosti!