HIL DO KRAJA UZ VUČIĆA: Kompromitovani američki diplomata ne odustaje od svog projekta

Piše: Balša Knežević

Aleksandar Vučić žestoko je uzdrman, a sudeći po upornosti demonstranata, prije svega studenata, i desetinama hiljada ljudi koji su se sinoć okupili na Slaviji, ovaj izliv opštenarodnog revolta završiće se konačnim padom srpskog autokrate i njegovog kriminogeno-kakistokratskog režima.

Revolt građana Srbije je potpuno opravdan, čak i nužan ako ova država želi da pokaže da ima i primjese zdravog tkiva za društvenu revitalizaciju. Vučićev režim pretvorio je Srbiju u faktor nestabilnosti, regionalnog hegemona kojem je jedini zadatak da po nalogu KGB-crkvene vlasti u Kremlju održava stanje nestabilnosti na Zapadnom Balkanu. 

Na vlast u Srbiji postavljeni su ljudi koji se ni u prolazu nijesu očešali sa sposobnošću da obavljaju najviše državne funkcije. Osnovne reference koje su omogućile njihov izbor na pozicije moći u izvršnoj, sudskoj i zakonodavnoj vlasti su poslušnost i eventualna kompromitovanost koja otvara mogućnost ucjena i manipulacija. Istina, ni u Crnoj Gori situacija nije bolja, ali za to je zaslužan prije svega Beograd, koji uz podršku SAD diplomatije, očigledno postavlja kadrove u crnogorskoj izvršnoj vlasti.

Srbija je pretvorena u kriminalnu državu u kojoj su mafijaši istaknuti članovi društva infiltrirani u sve pore bezbjednosnih službi, a bezbjednosno obavještajne službe i srpska pravoslavna crkva služe za sprovođenje regionalne hegemonije i nestabilnosti. Uz to, Vučić je iznevjerio sve spoljnopolitičke partnere i sa istoka i zapada, tako da osim plaćenih diplomata i državnika, srpska vlast nema prijatelja.

Hila ne zanima narod na Slaviji, on ostaje čvrsto uz svog prijatelja Vučića

Hil ne odustaje od svog projekta

I pored katastrofalne situacije u kojoj se nalazi Srbija nakon godina sistematskog urušavanja svih temeljnih vrijednosti od strane Vučićeve kriminogene klike, srpski autokrata i dalje ima podršku američke diplomatije. Konkretno svog dugogodišnjeg intimusa, ambasadora SAD u Beogradu Kristofera Hila.

Ni sada kada Srbija vri od nezadovoljstva i kada i zapad i istok prave otklon od vladajuće beogardske autokratije, Hil nije želio da komentariše studentske proteste, niti je komentarisao incident i napad predstavnika i pristalica vladajuće stranke na lidera opozicione stranke Dragana Đilasa. Na sve što se dešava u Srbiji Hil je samo imao da poruči da bi „ljudi u politici trebalo malo da se smire“.

„Mi imamo svoje probleme u SAD, ali kao opšte pravilo, mislim da bismo svi trebali da se malo smirimo. Nadam se da se takve stvari neće ponavljati“, poručio je američki ambasador prije tri dana u intervjuu za Fonet. 

Hilu nije izgleda ni padalo na pamet da kritikuje svog intimusa Vučića, jer je srpski autorakta politički projekat u koji je američki ambasador uložio mnogo truda posljednjih godina. Stoga je sasvim razumljivo što je, dok je Srbija na Slaviji pokazala da joj je dosta iskvarene i nacionalističko-kriminalne autokratije, Hil išao da Vučića tapše po ramenu dok su juče obilazili novu dionicu auto-puta od Kruševca do Vrnjačke Banje.

Hil sa Vučićem otvara puteve i mezi, ne zanima ga realno stanje u državi

Hil uz Vučića do kraja

Hil je očigledno odlučio da ostane uz Vučića i njegov režim do samog kraja, što možda i nije toliko neobično ako posmatramo sve okolnosti koje su pratile njihov odnos. Portal Aktuelno već duže vremena piše o prisnim odnosima Hila i Vučića, čije je maligno udruženo djelovanje osnovni razlog što je Zapadni Balkan zaglavljen u neprestanom vrtlogu tenzija.

Hil je pokazao da je spreman da udovolji svim kapricima srpskog autokrate Vučića, koji je otvoreno okrenut Moskvi i režimu Vladimira Putina. To je jedino logično objašnjenje zašto je čitava diplomatska mreža SAD u posljednje tri godine bila veoma tolerantna na velikosrpski hegemonizam, koji je najjače udario po Crnoj Gori.

Hil je krajem prošle godine na sva zvona hvalio odavno propali velikodržavni projekat ”Otvoreni Balkan”, koji je inicijalno bio planiran po modelu stvaranja tri velike države u regionu – srpske, hrvatske i albanske, gdje bi manje države uključujući i Crnu Goru nestale. Vremenom je taj projekat (p)ostao važan samo srpskom autokrati Vučiću koji preko njega želi da sprovede srpske velikodržavne ideje, pa se u javnosti Otvoreni Balkan često uzima kao sinonim za ”srpski svet”.

Relativizacija Banjske

Kako se Hil godinama zalagao za svog intimusa Vučića, postalo je očigledno nakon neuspjelog pokušaja terorizma na sjeveru Kosova u Banjskoj 24. septembra prošle godine.

Iako je svima od starta bilo jasno da su kriminalno-terorističke grupe, po nalogu Beograda, dakle Vučića, predvođene tadašnjim potpredsjednikom Srpske liste Milanom Radoičićem odgovorne za krvoproliće na sjeveru Kosova, Hil je u izjavi za medije nakon Banjske nastojao da relativizuje čitavu situaciju i izbjegao da uopšte pomene svog intimusa, predsjednika Srbije.

Aco, svaka čast za Banjsku!

Hil je 26. septembra prošle godine izjavio da je eskalacija nasilja u Banjskoj na Kosovu „tragičan događaj“ i da se razmatraju dalji koraci, uz nekoliko demagoških floskula. Na kraju je poručio da diplomatski proces mora da bude ojačan u narednim danima i nedjeljama. I to je to. Ni slova o Vučiću koji je od zapada maltene zvanično etiketiran kao nalogodavac akcije u Banjskoj.

Promoter svetosavlja u Crnoj Gori i zaštitnik SPC

Osim što otvoreno favorizuje Vučića, Hil je u veoma bliskim odnosima i veoma zaštitnički nastrojen prema takozvanoj Srpskoj pravoslavnoj crkvi (SPC) i njenom izvršnom direktoru Prvoslavu Periću, poznatom po operativnom nazivu Porfirije.

Hil nikad nije krio da je spreman da pomogne velikosrpskim, hegemonističkim krugovima iz zvaničnog Beograda u integraciji Crne Gore u ”srpski svet”, ukoliko Vučićev režim ne bude pravio pitanje oko priznavanja Kosova i eventualne eksploatacije litijuma.

Hil je imao presudnu ulogu da Dritan Abazović potpiše veleizdajnički akt, takozvani ’’temeljni ugovor’’ sa svetosavskom sektom, poznatom i kao SPC. Upravo je Hil, po nalogu Porfirija Perića pritiskao Abazovića da što prije stavi potpis na dokument sa tzv. SPC, kada se 22. jula našao sa tadašnjim crnogorskim premijerom u Porto Novom. Samo desetak dana nakon tog sastanka potpisan je takozvani ”temeljni ugovor”.

Američka diplomatija, čiji je Hil siva eminencija u regionu, takođe je omogućila da se na vlast u Crnoj Gori dovede marioneta američko-srpskih lobija Milojko Spajić, koji je kasnije, takođe uz podršku SAD diplomatije, u vlast uveo okorele neočetnike i putinofile na čelu sa Andrijom Mandićem, koji čine ispostavu „srpskog sveta“ u Crnoj Gori.

Ipak, Hilu treba odati priznanje za jedno – ostao je do kraja uz svoj projekat, uz svoga intimusa Vučića. Da li je to uradio jer je sentimentalno vezan, ili Vučiću duguje zbog nekih eventualnih nezvaničnih dogovora, ili je jednostavno ucijenjen, u ovoj situaciji manje je bitno.