Joanikije prekrižen od centrale u Beogradu, mora da preuzme Amfilohijev amanet

Piše: Balša Knežević

Jovan Mićović Joanikije donedavno je bio neprikosnoveni šef crnogorske filijale organizacije poznate pod akronimom SPC, ali se u posljednjih nekoliko mjeseci situacija po njega promijenila iz korijena.

Nezadovoljni njegovim ratnohuškačkim i agitatorskim učinkom, Joanikija su iz centrale u Beogradu, uz blagoslov moskovskih nalogodavaca, potpuno marginlizovali. Metodije Ostojić koji je unaprjeđenjen u čin mitropolita, postao je nakon toga prva opcija Beograda kada su u pitanju destabilizatorske akcije.

Nakon avanzovanja Ljubiše Ostojića, alijas Metodija u rang mitropolita, zaduženog za budimljansko nikšićki sektor, Mićović je izgubio lidersku ulogu u Crnoj Gori kada je u pitanju zastupanje militantnog svetosavlja, a Portala Aktuelno već je o tome pisao.

Nedugo nakon što ga je bord direktora SPC, kodnog naziva Sinod, imenovao za mitropolita, Ostojić se potrudio da se istakne kao prvi crnogorski operativac za širenje ratnohuškačke doktrine militantnog svetosavlja. Huškačka epizoda u Gornjem Zaostru kada je koordinirao provokatorskom akcijom postavljanja spomenika četničkom zločincu i koljaču Pavlu Đurišiću, predstavlja vrhunac njegove karijere i potvrdu da se deklarisao kao jedan od najzagriženijih Vučićevih „lojalista“ među visokim funkcionerima crkve Srbije.

Epizoda u Gornjem Zaostru vrhunac huškačke karijere

„Tanak“ odgovor Joanikija

Nova potvrda da je Metodije preuzeo huškački primat u Crnoj Gori stigla je prije desetak dana kada je do skoro jedini mitropolit crkve Srbije na teritoriji Crne Gore Joanikije Mićović ponovo govorio o kapeli na Lovćenu, poručivši kako se nadaju da će vlasti “donijeti ispravnu odluku i ispraviti jednu veliku nepravdu koja je učinjena prema Njegošu”.

Joanikije je to kazao služeći liturgiju u Crkvi Preobraženja Gospodnjeg na Ključkom Tavoru na Bjelasici. Međutim, ako uzmemo u obzir sve ratnohuškačke i destabilizatorske podvige koje sprovodi mladi operativni adut Beograda Ostojić, jasno je da su Joanikijeve provokatorske epizode postale gotovo nebitne.

Jedan od presudnih razloga za Ostojićevo napredovanje u službi, i njegovo postavljanje za glavnog huškača za Crnu Goru je i to što je Joanikije podržao studente koji protestuju protiv autokratskog režima Aleksandra Vučića. Joanikije je u martu, uz pet episkopa SPC, podržao studente i ogradio se od uvreda mitropolita Davida koji je studente nazvao „ustašama“.

Mićović je još tada dobio upozorenje preko jedne od najvjernijih propagandnih batina Vučićevog režima, Večernjih Novosti, inače veoma bliskih jezgru militantnog svetosavlja u SPC. Isto to tvrdokorno jezgro u crkvi Srbije je nakon Joanikijevog „soliranja“ odlučilo da Metodija postavi za mitropolita, da bi imali odlučnog huškača i „lojalistu“ za teritoriju Crne Gore.

Joanikije razočarao Oskara, Metodije je sada njegov lojalista

Put jačanja autonomije MCP

Joanikije je prekrižen od beogradske centrale zbog dva ključna „grijeha“ – pokazao je da ne želi da previše diže tenzije u Crnoj Gori, onako kako bi to voljela svetosavska vrhuška u „prestonici“, a uz to je pokazao politički otpor prema srpskom autokrati i nezvaničnom patrijarhu SPC Aleksandru Vučiću.

Mićović je sada primoran da ispravi nepravdu koja je načinjena nakon Amfilohijeve smrti, a to je izdaja njegovog amaneta koja je učinjena po nalogu Beograda i nastavi da ide putem jačanja autonomije Mitroplitije crnogorsko primorske.

U izdaji Amfilohijevog amaneta učestvovali su i Metodije i Joanikije, ali mlađi mitropolit je načinio veći grijeh jer je Radović računao upravo na njega kada je ostavio amanet o formiranju Pravoslavne crkve u Crnoj Gori. Ostojić je pod uticajem beogradske centrale prećutao brisanje amaneta njegovog pokojnog učitelja koje je ozvaničeno u avgustu 2022. kada je potpisan redigovani i isprepravljani „temeljni ugovor“ iz koga je izbačeno sve za što se Amfilohije zalagao. Izbačen je prije svega termin Pravoslavna crkva u Crnoj Gori, koji je zamijenjen terminom Srpska pravoslavna crkva.

Sa druge strane, Mićoviću je još nakon Amfilohijeve smrti krajem 2020. postavljen ultimatum od Beograda, da ako želi da mu centrala odobri izbor za mitropolita crnogorsko-primorskog, mora da se odrekne svog dugogodišnjeg mentora i prijatelja Amfilohija i njegove zaostavštine.

Metodije je toliko brutalno izdao Amfilohija da mu je jedina opcija bila da postane Vučićev “lojalista”

Mićoviću tada nije smetalo što je dekretom sa Kalemegdana ukinut Episkopski savjet u Crnoj Gori, što je nestao iz temeljnog ugovora ranije utvrđen naziv Pravoslavna crkva u Crnoj Gori, baš kao i titula Arhiepiskopa cetinjskoga namijenjena za predsjedavajućeg Episkopskoga savjeta, čime je on kao crnogorski mitropolit žestoko unižen.

Joanikijeva prilika za iskupljenjem

Jasno je da je su i Mićović i Ostojić podjednako odgovorni za izdaju amaneta pokojnog Amfilohija, ali sad se starijem mitropolitu otvorila prilika za iskupljenjem. Joanikije, koji je očigledno prekrižen od strane centrale u Beogradu, ima priliku da afirmiše ideju Pravoslavne crkve u Crnoj Gori, koja će se ograditi od nasljeđa kompromitovanih kadrova SPC i koja je prihvatljiva je za pravoslavce u Crnoj Gori.

To je uostalom ideja koju je zastupao i pokojni Amfilohije Radović čiji je amanet brutalno pogažen od strane svetosavske centrale u Beogradu, jer je opštepoznato da je Amfilohije imao plan za potpisivanje temeljnog ugovora sa „Pravoslavnom crkvom u Crnoj Gori“.

Matodije je pokazao da je spreman da se potpuno posveti ratnohuškačkoj i destabilizatorskoj agendi militantnog svetosavlja i tu Mićović ne može da mu parira. Tako da starijem mitropolitu  ostaje samo da se suprotstavi diktaturi svetosavske centrale i vrati se na staze koje je zacrtao njegov prethodnik Amfilohije Radović.