Koliko spomenika je dovoljno da se iza njih sakrije izdaja?

Nekadašnji prvi operativac paramilitarne organizacije umrežene u srpsko-ruski bezbjednosno-obavještajni aparat, poznate pod akronimom SPC Amfilohije Radović, predvodio je političke litije crnogorskim ulicama koje su dale presudan doprinos promjeni vlasti 30. avgusta 2020. godine.

Ovaj sada pokojni visokorangirani operativac u mantiji, toliko je bio involviran u politiku da je u manastiru Ostrog direktno diktirao sastav prve „oslobodilačke“ vlade na čelu sa Zdravkom Krivokapićem.

Amfilohije je maltene i doveo „oslobodioce“ u poziciju u kojoj se sad nalaze – da ni krivi ni dužni obavljaju vlast u državi koju ne priznaju i za koju bi željeli da bude samo fusnota u projektu „srpski svet“.

Stoga, kada je prije desetak dana objavljeno da je vlada Crne Gore dala saglasnost za postavljanje još jednog spomenika Radoviću, ovoga puta u Kolašinu, malo ko je bio iznenađen.

Odluka da Radović dobije još jedan spomenik krajnje je kontroverzna, jer je poznato da se radi o mrzitelju Crnogoraca i negatoru Crne Gore koji je aktivno radio na posrbljavanju ovih prostora više od tri decenije. Vjerovatno su baš ti segmenti njegove kontroverzne biografije bili presudni da Ministarstvo kulture i medija, na čijem je čelu kadar Demokrata Tamara Vujović, odobri gradnju spomenika, nakon što je Opština Kolašin podnijela zahtjev za izgradnju.

Ovo je već drugi spomenik Radoviću za čije je podizanje Vlada dala saglasnost. Podsjetimo, Spajićeva vlada je u septembru prošle godine dala saglasnost da se u Beranama podigne spomenik pokojnom visokorangiranom operativcu militantnog svetosavlja koji je početkom devedesetih postavljen na čelo crnogorske filijale SPC, sa glavnim ciljem uvlačenja države u velikosrpski političko-nacionalistički koncept.

Amfilohije ih doveo na vlast oni ga izdali

To što će se osvjedočenom ratnohuškaču i širitelju mržnje graditi ne jedan, već dva spomenika, najbolji je pokazatelj ko u stvari upravlja državom. Za trenutnu vlast je nebitno što je Amfilohije bio mrzitelj i negator Crnogoraca i Crne Gore, zilot sa fašisoidnim, velikosrpskim svjetonazorima, činjenica je da je on preko subverzivnih, političkih litija organizovanih uz logistiku obavještajno-bezbjednosnih službi Beograda i Moskve, omogućio dolazak trenutne garniture na vlast. Dakle – zna se kome „oslobodioci“ treba da se zahvale.

Skrivanje izdaje iza spomenika

Međutim, postoji još jedan aspekt čitave priče – iza najave postavljanja spomenika Amfilohiju u Kolašinu, ali i u Beranama, kriju se pokajnički motivi trenutne vlasti, kako svjetovne tako i crkvene, koji žele da iza statue Radovića sakriju izdaju njegovog amaneta i svega za što se on zalagao. Trenutne vladajuće strukture, uključujući i onu crkvenu na čelu sa Jovanom Mićovićem – Joanikijem i njegovim novopečenim kolegom mitropolitom Metodijem Ostojićem su odavno izdale Amfilohija i pljunule na njegov amanet po nalogu beogradske centrale.

Krajem maja 2021. godine, odmah nakon što je Mićović izabran za mitropolita i prije krvavog helikopterskog ustoličenja 5. septembra iste godine na Cetinju, bilo je jasno što je osnovni uslov da mu iz Beograda odobre izbor na funkciju – izdaja Amfilohija Radovića i njegovog amaneta. Mićović je bez pogovora poslušao Vučića i beogradsku centralu SPC, pa se nije mnogo bunio što su sistematski izbrisali sve što je Amfilohije stvarao.

Metodije je daleko najviše izdao i iznevjerio Amfilohija

A za titulu ”episkopa budimljansko-nikšićkog” prodao se i Metodije Ostojić, kojeg je Amfilohije gledao kao sina za života. Ali Metodiju se izdaja Amfilohija isplatila tek prije par mjeseci kada je od Aleksandra Vučića proizveden u čin mitropolita, jer se dokazao kao odani Ćaci koji je spreman da ostane lojalan beogradskom režimu do samog kraja.

Na izdaju Amfilohija nijesu se bunili ni oni koje je 30. avgusta 2020. godine doveo na vlast – Andrija Mandić, Aleksa Bečić, Milojko Spajić, Milan Knežević, Dragoslav Šćekić, Vladimir Joković… ukratko – svi koji čine trenutnu vlast su prećutno učestvovali u izdaji čovjeka čiji lik i danas zloupotrebljavaju u političke svrhe.

Izdaja Amfilohijevog amaneta

Nikome iz aktuelne vlasti, a tu se podrazumijevaju i visoki funkcioneri SPC u Crnoj Gori, nije smetalo što je dekretom sa Kalemegdana ukinut Episkopski savjet u Crnoj Gori, što je nestao iz temeljnog ugovora ranije utvrđen naziv Pravoslavna crkva u Crnoj Gori, baš kao i titula Arhiepiskopa cetinjskoga namijenjena za predsjedavajućeg Episkopskoga savjeta. Takođe je ukinuto proslavljanje „SVETOGA Mitropolita Petra Drugoga Tajnovidca Lovćenskoga”, koga je Amfilohije, protivno patrijaršiji u Srbiji, 2013. jednostrano proglasio za svetitelja.

Potpisivanjem “temeljnog ugovora” ozvaničena izdaja Amfilohijevog amaneta

Potpisivanjem takozvanog ’’temeljnog ugovora’’ sa SPC 3. avgusta 2022. godine, koje je u ime Vlade, a po nalogu iz Beograda, oposlio bivši premijer Dritan Abazović, samo je ozvaničena izdaja Amfilohijevog amaneta. Temeljnim ugovorom tzv. SPC i Vlade dovršeno je brisanje Amfilohija iz istorije i zvanično su parafirane gore navedene izmjene.

Po diktatu vrha SPC i Aleksandra Vučića, koji je neskriveno mrzio Amfilohija, pogažen je amanet pokojnog mitropolita i stopiran njegov plan za potpisivanje dokumenta sa ,,Pravoslavnom crkvom u Crnoj Gori“. Taj termin je izbačen iz ugovora, i zamijenjen nazivom Srpska pravoslavna crkva (SPC).

Izdaja kosovskog zavjeta

Joanikije, Metodije i trenutna politička garnitura koja vlada Crnom Gorom, posebno prvi poltroni sprskog autokrate Vučića, Andrija Mandić i Milan Knežević takođe su svjesni da su podržali i ”izdaju Kosova” u režiji Beograda, na što je pokojni Amfilohije uporno upozoravao i protiv čega se borio.

Odavno je poznato da je Vučić već učinio sve da se suštinski učvrsti nezavisnost Kosova, a da je pitanje da li je i zvanično stavio potpis sada je već i nebitno.

Mićović, Ostojić, Mandić, Knežević i njihovi saradnici u izvršnoj vlasti na sve to ćute i nijesu samo nijemi posmatrači, već saučesnici u veleizdaji srpskog naroda i ”kosovskog zavjeta”.

Milan Knežević i Andrija Mandić, Vučićevi “Ćaci” iz Crne Gore, ne samo da su izdali Amfilohijev amanet, već su pljunuli na kosovski zavjet

Ovakva izdaja ’’kosovskog zaveta’’ i ćutanje tzv. SPC ne bi moglo da prođe bez žestokih osuda i velikog bunta u narodu da je živ Amfilohije Radović. On i pokojni Atanasije Jevtić za života su bili poznati kao najžešći kritičari Vučića zbog njegove ”veleizdajničke politike prema Kosovu”, pa se slobodno može zaključiti da se ”prevrću u grobu”.

Sve ovo trenutna, treća po redu ”oslobodilačka” vlada neće pominjati, jer njima Amfilohije služi samo za marketing, dizanje rejtinga i providnu demagogiju iza koje se krije teška izdaja.

Pitanje je samo – da li su dva spomenika Radoviću dovoljna da se iza njih sakrije izdaja svega onoga za što se pokojni Amfilohije zalagao?