IN MEMORIAM GAŠO RASPOPOVIĆ: Jedini crnogorski strijelac sa kartom za Olimpijadu

Jedan od najboljih crnogorskih strijelaca ikada Dragutin Gašo Veljkov Raspopović otišao je 6. aprila od posljedica korona virusa.

U bogatoj karijeri, od 1978. godine prošlog vijeka, kada je Gašo usmjerio cijev pištolja ka meti u rodnom mjestu Podglavice, nadomak Spuža, sabrao je impozantnu zbirku priznanja koja se mogu, vjerovali ili ne, mjeriti kilogramima ili dvocifrenim brojkama.Više od 70 pehara, medalja i drugih nagrada.

Kao član streljačke družine odlučio je da sa vatrene linije pokaže spretnost i umijeće u gađanju iz malokalibarskog pištolja ili puške. Nije se pokajao i ubrzo rezultati su se ređali kao na traci, kao i broj „ubijenih“ krugova sa turnira na turnir. Poslije samo dvije sezone provedene u matičnom klubu rado je prihvatio poziv Srećka Pejovića da se takmiči za Streljačku družinu „Centar“ pod Ljubovićem u tadašnjem Titogradu. Od tada je aktivno nastupao na svim opštinskim i republičkim turnirima i sa nekoliko uzastopnih pobjeda na izbornim takmičenjima postaje standardni reprezentativac Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije u gađanju iz pištolja slobodnog izbora.

U dresu sa državnim grbom punih sedam godina Gašo je rame uz rame sa Srećkom Pejovićem, Jasnom Šekarić, Goranom Maksimovićem, Dragutinom Vrbekom, Rajmondom Debevcem, Radomirom Kneževićem, Nikolom Šaranovićem, Stevanom Pletikosićem, Mašom Jovović i drugima dostojno reprezentovao Crnu Goru i eks Jugoslaviju na svim domaćim i međunarodnim smotrama.

U prvom nastupu u dresu sa državnim grbom, na internacionalnom prvenstvu u Mađarskoj, opravdao je očekivanja i želje svojih učitelja prije svega Srećka Pejovića, a kasnije Vitomira Rovčanina i Stanka Labana i bio naš najbolji strijelac. Bile su to godine uspjeha, a svaki ispaljeni metak pretočen je u zlatna slova kojima su ispisane stranice crnogorskog streljačkog sporta. Najdisciplinovaniji i najsavjesniji strijelac uspio je tada da uskladi radne obaveze na Spuškoj mliječnoj farmi i svakodnevno u poslijepodnevnim satima na treningu i pripremama ispali više od 100 metaka. Nije mu smetao naporan posao traktoriste, naprotiv kao da se poslije radnog vremena odmarao na vatrenoj liniji. Vrijedan i uporan, besprijekorno tačan i pedantan on je iz dana u dan popravljao formu i koracima od sedam milja jurio olimpijsku normu.

Godine 1985, na prvenstvu Evrope u Osijeku, sa 562 kruga dva manje od tadašnjeg državnog rekorda zasluženo ispunjava normu za Olimpijadu koja će se godinu dana kasnije održati u Seulu. Međutim, sudbina se tada poigrala sa njegovim željama i ambicijama da se konačno oproba i sa najboljim asovima ovoga sporta na najprestižnijem svjetskom takmičenju.

Dobio je žuticu i Dragutin je ostao kod kuće, da sa, nažalost, TV ekrana prati rezultate svojih drugova.

Punih sedam godina nosio je dres sa državnim grbom, a među 10 najboljih sportista grada i Crne Gore biran je isto toliko puta. Sa zvaničnim nastupima u međunarodnom programu prestao je 1990. godine.

Da je bio majstor među majstorima u streljačkom sportu, oka sokolovog i fantastične koncentracije, Gašo je pokazivao i potvrđivao više puta. Znao je uz pomoć retrovizora ili običnog ogledala da pogodi iza sebe pivsku flašu na daljini od 35 metara. Kuriozitet za poštovanje.

Dragutin Gašo Raspopović rođen je 1951. godine u selu Podglavice nadomak Spuža gdje je 27 godina kasnije prvi put pucao u streljačku metu.

Iz Streljačkog saveza podsjetili su prošle sedmice da je Dragutin Raspopović bio i ostao jedan od najboljih crnogorskih strijelaca, a da je njegov najveći rezultat, postignut na Evropskom prvenstvu u Osijeku 1985. godine – pištoljem slobodnog izbora, i danas, poslije gotovo 36 godina, najbolji nacionalni rezultat.

Streljaštvom se bavio i Dragutinov brat Milutin Raspopović, koji je od posljedica korona virusa preminuo dva dana ranije – 4. aprila.

Iz Streljačkog saveza, opraštajući se od braće Raspopović, saopštili su da su njih dvojica „stručnim radom stvorili vrhunske strijelce, reprezentativce i rekordere, a uživali su veliki ugled među poslenicima streljačkog sporta“.

– Ostaće upamćeni kao uzorni sportisti, zaljubljenici u streljaštvo i divni prijatelji, čija plemenitost i entuzijazam treba da služe kao primjer drugima – saopštili su oni.