STARE FOTOGRAFIJE: Antonije Abramović

Na fotografiji su Mijo Martinović, mitropolit Crnogorske pravoslavne crkve – Antonije Abramović i Rade Kuševija…davnih 90-tih.

Antonije Abramović je obnovitelj autokefalnosti Crnogorske pravoslavne crkve. Rođen je 16. jula 1919. godine u Orahovcu kraj Кotora. Kršten je na Ilindan, 2. avgusta iste godine u crkvi svetog Vasilija u Dobroti. Na krštenju dobio je mirsko ime Ilija”.

Vladika Antonije, po nacionalnosti Crnogorac, počinje služiti u manastiru Praskvica (1935) i odlazi u manastir Visoke Dečane (1937). Sveštenički čin je stekao 1941. godine, da bi 1950. godine postao i dečanski iguman. Ostalo je zabilježeno da je tokom II Svjetskog rata spasio manastir od razaranja. Tokom narednih godina, obavljao je službe u raznim manastirima, a 1959. godine postavljen za igumana manastira Savine kod Herceg Novog. Godine 1961. bio je viđen kao jedan od mogućih kandidata za upražnjeno mjesto mitropolita crnogorsko-primorskog.

Iz Srpske pravoslavne crkve dobija kanonski otpust, te postaje klirik Grčke pravoslavne ckrve. Nakon boravka u Atini (1962), otišao je u Sjevernu Ameriku (1963). Stupio je u klir Ruske zagranične pravoslavne crkve u Кanadi i tri decenije kasnije imenovan za vikarnog episkopa.

Proročkim nadahnućem, kao svojevrsni “Crnogorski Ilija”, navještavajući obnovu autekafalne pravoslavne crkve koja je nekanonski ukinuta 1920. godine, Vladika Antonije se odazvao pozivu pravoslavnih Crnogoraca, koji se nijesu osjećali vjernicima eparhija Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori, te se na crkveno-narodnom saboru na Lučindan 1993. stavio na čelo Pokreta za obnovljenje do tada kanonski priznate i jedino postojeće pravoslavne crkve u Crnoj Gori.

“Mitropolit Antonije, je jedna od ključnih ličnosti novije Crnogorske istorije. U službi Božjoj proveo je 60 godina. Njegovim sam se podvigom lično nadahnuo uzimajući to monaško ime Antonije kada sam primio monaške postrige i stupio u svješteničku službu, djelujuću na istoj viziji koju nam je Vladika ostavio na srcu. Ostao je upamćen kao čovjek blagosti.

Vladika Antonije se upokojio 1996. godine. Sahranjen je na Cetinju na javnom groblju. Treba napomenuti da i poslije tolikih godina, uprkos njegovom istorijskom dugu za Crnu Goru, njegovi posmrtni ostaci ni do danas nijesu premješteni u portu neke crnogorske crkve, sa posebnim obilježejem koje dolikuje Crnogorskim vladikama.