Pratimo pomno život, rad i priključenje Srpske pravoslane crkve, i to od samog početka 90-tih, a kada njena kriminalizacija počinje da bude pravilo, a ne pojedinačni incidenti, saopšteno je iz UO Montenegro International.
“Nekada su se teški razbojnici, kriminalci, ubice i odbjegli robijaši krili po šuma i gorama, te po napuštenim kućama i nedostupnim zabitima!?
A već par decenija i dan-danas SPC manastiri i crkve su postale sigurne kuće za razne pedofile, siledžije, ratne monstrume i ubice opšte prakse.
Pravoslavna srpska crkva danas uživa status države u državi, bar takav status uživa u Crnoj Gori i Srbiji i to već decenijama.
Zbog takvog statusa, a gdje njihova nepočinstva ne podliježu bukvalno niti civilnim, a niti vjerskim kanonima i civilnim zakonima, oni su kao takvi postali organizacija koja je privlačna za svu “ljudsku gamad” , to jest za sve one koji čine razna krivična djela. Tako odluče da se pred suočavanje za zakonom, sakriju upravo pod te njihove vjerske haljine i mantije.
Broj moralno posrnulih, a koji se kriju pod skutima Srpske pravoslavne crkve je u alarmantnom porastu i ekspanziji.
Pojedinačni slučajevi prikrivanja pedofilije u crnogorskim manastirima, već su bili predmet krivicnih prijava MI, ali pošto su institucije sistema zarobljene, a mantijaši iznad zakona, ubuduće ćemo javnost, na ovu temu, informisati putem saopštenja i tekstova.
Opisano stanje u SPC je opšte prirode, i ovaj tekst je napisan u tom duhu, dok će konkretna, pojedinačna i kolektivna nepočinstva biti opisani i objelodanjeni u narednim tekstovima”, zaključuju iz MI.