ĐURIČIĆ: “Ako srce ne otkuca tri puta u ritmu, četvrti put neće ni otkucati” (BIOGRAFIJA)

Dragoljub Đuričić rođen je 10. februara 1953. godine na Cetinju.

Tokom ranih 1970-ih u Herceg Novom sa svojim školskim drugovima osnovao je prvu grupu pod nazivom “The End”, a zatim grupe “Kruna” u 1972. Poslije toga se pridružio grupi “Exodus”, a krajem iste godine je osnovao svoju grupu “Veritas”, sa kojom je ubrzo postao poznat u lokalnim muzičkim krugovima.

Napravio je prve studijske snimke kao član grupe Bokelji, s kojom je snimio album sa tradicionalnim pjesmama iz Dalmacije Godine 1975. preselio se u Beograd.

Ubrzo zatim je otišao na koncertnu turneju po Sovjetskom Savezu kao član prateċe muzičke grupe za nekoliko jugoslovenskih pop pjevača. Godine 1976. pridružuje se grupi “Ribelli” s kojom nastupa širom Jugoslavije,  prateċi gotovo sve popularne pjevače pop i rok pjevače tog vremena poput: (Zlatko Pejaković, Dušan Prelević, Keml Monteno, Arsen Dedić, Gabi Novak, Lola Novaković, Bisera Veletanlić i mnogi drugi).

Godine 1977. grupi se pridružio pjevač Dado Topić nakon čega mijenjaju ime grupe u “Mama-Coco” na čelu sa Vladom Nikodijevićem. Godine 1978. grupa “Mama-Coco” prati Zdravka Čolića na do tada najvećoj muzičkoj turneji u Jugoslaviji pod nazivom “Putujući zemljotres”. Povodom te turneje snimljen je i prvi muzički film u tadašnjoj Jugoslaviji pod istoimenim nazivom.

Krajem 1978. postao je član YU grupe. Zatim 1981. ide u Leb i Sol sa kojima je snimio tri studijska albuma: Sledovanje (1982), Kalabalak (1983), Tangenta (1984) i jedan koncertni album Akustična trauma (1982). Sa grupom Leb i sol je proveo dva i po mjeseca na turneji po SAD sa KPGT pozorištem. Pozorišna grupa KPGT je izvodila predstavu pod nazivom Oslobođenje Skoplja, u režiji Ljubiše Ristića,  u kojoj je Đuričić odigrao ulogu ludog Vane. Nakon toga je tri godine svirao u hard rock grupi Kerber sa kojima je snimio tri studijska albuma: “Seobe” (1986), “Ljudi i bogovi” (1988), “Peta strana sveta” (1990) i koncertni album “121288” (1989). Tokom vremena provedenog sa grupom Kerber, Đuričić je radio i sa drugim umjetnicima različitih profila.

Jedan od njih je bio i Rambo Amadeus, sa kojim je Đuričiċ svirao 1986. godine, a koji je u to vrijeme započeo svoju muzičku karijeru. Dragoljub Đuričić je na njihovim nastupima uživo svirao na bubnjevima, a Rambo Amadeus gitaru i pjevanje. Na ovim koncertima Rambo Amadeus je umjesto mikrofona koristio megafon. Godine 1990. se opet vratio u Leb i Sol sa kojima je naredne godine ponovo svirao u SAD, jedan od njihovih koncertnih nastupa u muzičkom klubu CBGB u Njujorku  zabilježen je na uživo albumu iz 1991.

Tokom ovog perioda je radio i sa pjevačem tekstopiscem Đorđem Balaševićem, svirajući bubnjeve na njegovom albumu Jedan od onih života i postajući član njegove prateće grupe. Snimio je preko 70 albuma, kao studijski muzičar, kao član raznih grupa u kojima je svirao.

U njegovoj muzičkoj karijeri svirao je više od 6000 koncerata kako širom bivše Jugoslavije, tako i Evrope i SAD. Od 1997. godine bio je vođa orkestra koji je pratio najpopularnijeg pjevača na balkanu, Zdravka Čolića.

Njegov prepoznatljiv način sviranja u kojem je uvijek postojala ravnoteža između emocija i tehnike učinile su ga vrlo uglednim među samim muzičarima kao i ljubiteljima kvalitetne muzike. Njegova lična komunikativna priroda pomogla mu je da postane jedan od najpopularnijih jugoslovenskih muzičara u cjelini. Dragoljub Đuričić je jedan od rijetkih bubnjara u bivšoj Jugoslaviji koji je bubnjeve stavio u prvi plan svrstavajuċi ih time u grupu vodećih solo muzičkih instrumenata.

Jednom prilikom je izjavio:

Muzika je bazirana na ritmu, a život se zasniva na njemu. Ako srce ne otkuca tri puta u ritmu, četvrti put neće ni otkucati.

O njegovoj izvođačkoj muzičkoj vještini najbolje govori članak koji se pojavio u britanskom listu “The Independent”:

Iako je moćan i vrstan rock bubnjar, Dragoljub Đuričić se specijalizovao u sviranju nepravilnih ritmova na bubnjevima što na neki način podsjeća na Edwarda Vesala.

Krajem 1997. počeo je da održava koncerte na kojima je svirao sa bubnjarom beogradske alternativne rock grupe Darkwood Dub Lavom Bratušom, perkusionistom Urošom Šećerovim i poznatim glumcem i bubnjarom Bodanom Diklićem Početkom 1998. osnovao je grupu “Two Drums & Percussion” koja do kraja iste godine prerasta u grupu “The Drums Company”. Grupa doživljava veliki uspjeh tokom koncertne turneje po Srbiji i Crnoj Gori, nakon čega su uslijedili pozivi sa raznih svjetskih festivala. Tokom 1998. godine Đuričić je još jednom svirao na koncertnoj turneji Zdravka Čolića kao član njegove prateċe grupe.

Muzika za balet

Komponovao je muziku za balet “Dr. Jekyll i Mr. Hyde” izveden u Narodnom pozorištu I Beogradu, koji je bio nagrađen kao najbolja pozorišna predstava.

Muzika za pozorište

Napisao je muziku za pozorišne predstave:

• Zapali me
• Alisa u zemlji čuda
• Anitina čarobna soba
• Art (sve četiri predstave u režiji Alise Stojanović)
• Cyrano de Bergerac (režija Bule Goncić )
• Reservoir Dogs (režija Omar Abu El Rub)
• Policajci (režija Darijan Mihajlović)
• Djetinjarije (režija Dušan Petrović)
• “Popcorn” i “Bliže” (u obje predstave koautor muzike sa Kokijem Dimuševskim).
• Kao bubnjar nastupao je u pozorišnoj predstavi “Kako je divan taj prizor” u režiji Ljubivoja Tadića.

DJ muzika

Nastupao je sa italijanskim D.J. Spankox (Agostino Karollo) i holandskim D.J. Jeroene Post.

Dadaizam

Na Festivalu Evropske Radiodifuzije Trans Dada, koji se direktno prenosio na oko 50 radio stanica u svijetu, Dragoljub Đuričić je nastupao sa dna rimskog bunara na Kalemegdanu sa pozorišnim rediteljem i multimedijalnim umjetnikom Arsenijem Jovanovićem, i dobijaju veoma dobre kritike iz svijeta dadaizma.

Politički angažman

Tokom demonstracija u Srbiji 1996/97. predvodio je grupu od 30 bubnjara koja je dala tempo maršu demonstranata. Svirao je na središnjem trgu pred oko milion ljudi koji su u znak protesta protiv tadašnje vlasti izašli na ulice Beograda.

Potom je nastupao sa grupom mladih bubnjara, otvarajući pozorišni spektakl u Cirihu i Ljetnji jazz festival u Kumanovu.

Snimio je svoj drugi solo album za bubnjeve, “Ritam slobode” sa svojom grupom Drum Company.