KONTROVERZE OKO TEMELJNOG UGOVORA: Ako se potpiše dokument sa SS, onda može i sa BIA i FSB

Piše: Balša Knežević

Potpisivanje takozvanog ”temeljnog ugovora” sa parapolitičkom organizacijom koja se vodi pod akronimom SPC, u javnosti poznatom kao svetosavska sekta (SS) ponovo se nameće kao jedna od gorućih tema, prije svega zbog kontroverzi koje prate čitav ovaj krajnje diskutabilni slučaj.

Niko u Crnoj Gori sa sigurnošću ne zna što piše u kontroverznom aktu, ne zna se tačan datum kad će biti potpisan, niti da li će nakon potpisivanja biti ozvaničen status, takozvane SPC kao ”države u državi” za koju neće važiti Ustav i zakoni Crne Gore.

Bez obzira na činjenice, potrčko predsjednika Srbije Aleksandra Vučića, osumnjičeni saradnik stranih službi sa fetišom ka propalim velikodržavnim projektima, koji trenutno obavlja funkciju premijera Crne Gore Dritan Abazović, svim snagama forsira potpisivanje ugovora sa SS.

Legitimacija ”države u državi”

Abazović, po sopstvenom priznanju fasciniran likom šefa SS Porfirija Perića, ide toliko daleko da na sjednicama vlade govori o ”međusobnom priznanju države i crkve i legitimisanju međusobnog priznanja i institucionalog priznanja”.

Time Abazović ovu paramilitarističku organizaciju sa debelim vezama u političkim, bezbjednosno-obavještajnim i kriminalnim krugovima, stavlja iznad Ustava i zakona i legitimiše kao državu u državi.

Jer Aabazović ne priča o registraciji takozvane SPC, već o tome kako bi ta paramilitaristička organizacija, makar na papiru, trebalo da prizna Crnu Goru!

Ideološki sljedbenik Porfirija Perića i politički potrčko Aleksandra Vučića na funkciji premijera, ide toliko daleko da postavlja ultimatume – ako se ne potiše ugovor sa SS ”nema više saradnje i vrijeme je da se pozdravljamo”.

Ako izuzmemo činjenicu da još uvijek niko tačno ne zna što u temeljnom ugovoru sa SPC piše, javlja se pitanje koje u startu predstavlja nepremostivu prepreku za potpisivanje bilo kakvog dokumenta sa ovom paravjerskom organizacijom.

Takozvana SPC je pozanta kao ratnohuškačaka, svetosavska, nacionalistička ispostava, sa jasnim političkim ciljevima, koja sarađuje sa stranim bezbjednosno-obavještajnim službama na uništavanju državnosti Crne Gore i njenoj integraciji u granice neonacističkog ideološkog provizorijuma pod imenom ”srpski svet”.

Ako to uzmemo u obzir, potpisivanje bilo kakvog ugovora sa SS nije samo pitanje kršenja Ustava i zakona Crne Gore, već i pitanje poštovanja načela zdravog razuma i elementarnih etičkih normi!

Afirmacija antidržavnih aktivnosti

Za Dirtana Abazovića, beogradsku marionetu, ili njegovog potpredsjednika Vladimira Jokovića, novopečenog ”prvog Srbina Crne Gore”, nije čudno što promovišu antidržavnu aktivnost kao što je potpisivanje temeljnog ugovora, jer su i ranije tome bili skloni.

Ali treba prije svega postaviti pitanje da li je legitimno potpisivati ugovor sa organizacijom koja je neprijatelj države i koja Crnu Goru nikad nije ni priznala?

Sada više i nije tajna da je takozvana SPC – parapolitičko-ekstremistička organizacija, i da predstavlja ekspozituru velikodržavnih centara iz Beograda za obavještajno-bezbjednosno, subvezrivno, hegemonističko djelovanje u regionu, sa posebnim akcentom na Crnu Goru.

Portal Aktuelno već duže vremena naglašava da ova organizacija nikad nije napuštila ideološko-operativnu zaostavštinu krvavih 90-ih, kada je bila glavni ideološki inspirator ratnohuškanja, etničkog čišćenja, genocida i mnogih drugih monstruoznih zločina koji su počinjeni u ime svetosavske, velikodržavne političke doktrine.

Stoga i ne začuđuje što je SS u martu i zvanično od najviše evropske instance Evropskog parlamenta (EP) indirektno označena kao ekstremistička organizacija i glavni destabilizujući faktor koji u regionu zastupa ruske interese.

Što se tiče Crne Gore, takozvana SPC je u posljednje dvije i po godine ogoljena kao svetosavska fundamentalistička organizacija koja ne samo da ne priznaje državu, već i aktivno radi na njenom uništenju i integraciji u okvire velikodržavnog projekta ”srpski svet”. U isto vrijeme ne prekida kontinutitet negiranja samog postojanja crnogorskog naroda, prikrivajući na najperfidnije načine krađu kuturno-istorijskog blaga od strane države u kojoj je njihovo sjedište.

Treba podsjetiti da je SPC aktivno logistički pomagala pokušaj terorizma 2016. koji su vodili ruski agenti, kada je pripreman ”ukrajinski scenario” za Crnu Goru.  SS je najzaslužnija za dovođenje vjerskih ekstremista i srpsko-ruske političke agenature na vlast 30. avgusta 2020. godine, a takođe je bila osnovna operativna baza za izbore u Nikšiću 14. marta 2021. godine koju su srpski propagandisti označili kao ”bitku za Nikšić”.

Logistička baza ekstremista

Takozvana SPC je logistička baza za vjerske ekstremiste i grupe nacionalista koje uz podršku njenih službenika nesmetano dolaze iz susjednih Srbije i Republike Srpske, da bi obavljali subverzivne poslove na urušavanju crnogorske državnosti.

Za potrebe helikopterskog ustoličenja funkcionera SS Jovana Mićovića na Cetinju 5. septembra prošle godine, angažovana je grupa od 30 ekstremista iz Trebinja koja je pružala podršku i bila spremna na ko zna kakva nepočinstva prema domaćem stanovništvu.

U saradnji sa obavještajno-bezbjednosnim službama Srbije i Republike Srpske, uz instrukcije koje su stizale iz Trebinja, takozvana SPC je bila logistička okosnica za formiranje što više ”crkvenih bratstava”, čija bi uloga bila subverzivna djelatnost na ostvarivanju projekta ”srpski svet”, dizanje tenzija, međuncionalne i međuvjerske netrpeljivosti.

Kako smo već pisali, visoki funkcioneri takozvane SPC, za vrijeme politički litija imali su svakodnevne sastanke u restoranu ”Kolo” u Trebinju gdje je bilo operativni štab iz kojeg su išle instrukcie za djelovanje u Crnoj Gori.

Osim toga treba pomenuti kriminalne radnje povezane za SS, koje se tiču finasijskih malverzacija i sumnjivog prisvajanja ogromne državne imovine korišćenjem mafijaških metoda manipulacije katastrom u saradnji sa korumpiranim državnim službenicima i političarima.

Da li potpisati ugovor sa BIA-om?

Kada svemu tome dodamo optužbe za teška krivina djela kao što su pedofilija, prikrivanje pedofilije i glavnog makroa SPC na sjeveru Crne Gore, u koje je direktno umješan šef crnogorske filijale ove organizacije Jovan Mićović, postavlja se logično pitanje – kako bilo ko u ime države ima zakonsku i ustavnu potporu, ali i obraza, da potpiše ”temeljni ugovor” sa SPC!?

Stoga, prije nego što uđemo u striktno pravnu problematiku, treba postaviti pitanje kako potpisati ugovor o saradnji sa kriminalnom organizacijom koja djeluje kao baza za obavještajne službe, subverzivne političke uticaje i ekstremističke grupe iz Srbije, Republike Srpske i Rusije, koje Crnu Goru ne posmatraju kao suverenu državu, već puki dio ”srpskog sveta”?

Da li bi ako dođe do potpisivanja temeljnog ugovora sa SS, Crna Gora onda mogla da potpiše sličan dokument sa srpskom BIA-om, ili ruskim FSB-om, možda čak i sa nekim od pripadnika domaćih kriminalnih klanova? Jer u načinu djelovanja, odnosu i količini štete koju nanose državi Crnoj Gori nema puno razlike između organizacija navedenih u prethodnoj rečenici.

Na kraju ostaje nada da će neka buduća, patriotska vlast utemeljena u vladavini prava, imati snage da ukine sramni ugovor koji će eventualno biti potpisan sa grupom vjerskih ekstremista duboko umješanih u politiku i bezbjednosno-obavještajno djelovanje.