ZABRINUTOST NAKON JOŠ JEDNE IZBORNE POBJEDE SPC: Politička sila trasirala put Crne Gore u srednjevjekovni mrak ”srpskog sveta”

Piše: Balša Knežević

Svetosavska sekta (SS) u narodu poznata pod akronimom SPC u zadnjih dvije i po godine jednostavno ne zna za izborni poraz i na političkom planu svaki projekat koji podrži doživi uspjeh.

Od kad je ova parapolitička organizacija sa jakim vezama u obavještajno-bezbjednosnom sektoru zvaničnog Beograda i nezvanične Moskve, u puni pogon stavila svoj projekat političkih litija početkom 2020. godine kreirali su dvije uslužne vlade, formirali poslušnu skupštinsku većinu, pobijedili na velikom broju lokalnih izbora, a sada su instalirali i svog čovjeka u kabinet predsjednika Crne Gore.

Ovakvim podvizima može se pohvaliti rijetko koja politička partija, ali i veoma malo političkih lobija ili firmi kojima je u opisu posla osmišljavanje i sprovođenje političkih kampanja. Nakon toliko uspjeha partija koje je podržala na izborima, takozvana SPC je sada glavna politička sila u Crnoj Gori koja, uz pomoć subverzivne logistike zvaničnog Beograda i nezvanične Moskve, trasira put države u srednjevjekovni mrak ”srpskog sveta”.

Instalirali vlade koje su usvajale zakone i akte po volji SPC

Podvizi svetosavske sekte na političkoj sceni krenuli su nakon usvajanja Zakona o slobodi vjeroispovijesti i pravnom statusu vjerskih zajednica u Skupštini Crne Gore 27. decembra 2019. godine. Nakon tog akta kojim je Crna Gora pokušala da vrati ukradenu imovinu i ponovo dođe u vlasništvo svojih vjerskih objekata, takozvana SPC pod jakom obavještajno-bezbjednosnom, propagandnom i političkom logistikom Beograda i Moskve, pokreće najagresivniji vid kampanje protiv tadašnje vlasti – političke litije.

Te subverzivno-političke diverzije, zasnovane na zloupotrebi vjerskih osjećanja izmanilupulisanih građana, dovele su do izbornog poraza vlasti okupljene oko DPS-a 30. avgusta 2020. godine. Nakon toga je crnogorska filijala SPC na čelu sa prekaljenim političkim djelatnikom Ristom Radovičem – Amfilohijem, u otetom crnogorskom manastiru Ostrog, formirala prvu teokratsku vladu u Crnoj Gori na čelu sa vjerskim fanatikom Zdravkom Krivokapićem.

Samo par sedmica nakon formiranja prve teokratske vlade, novi parlamentarni saziv, usvojio je izmjene Zakona o slobodi vjeroispovijesti 29. decembra 2020. koje su pisane u Beogradu po želji centrale SPC.

S obzirom da tadašnji premijer Krivokapić nije imao hrabrosti da potpiše takozvani temeljni ugovor države i SPC, jer je znao o kakvoj se veleizdaji radi, ova parapolitička organizacija je preko noći škartirala nepopularnog ”podoljuba” i okrenula se svom narednom resursu – beskrupuloznom oportunisti Dritanu Abazoviću. Isto kao što je za vrijeme vlade Krivokapića poništen Zakon o slobodi vjeroispovijesti i instaliran novi, po volji SPC, tako je i Abazović odradio veoma bitan posao za ovu sektu – potpisao je veleizdajnički ”temeljni ugovor” između države i SPC.

Time je i zvanično ovoj parapolitičkoj sekti sa sjedištem u Beogradu poklonio crnogorske svetinje i grobove naših predaka.

Milatović novi resurs

U međuvremenu takozvana SPC, njeni visoki funkcioneri i terenski operativci dali su nemjerljiv doprinos u pobjedi nove parlamentarne većine na velikom broju lokalnih izbora.

Međutim, ni to im nije bilo dovoljno, pa su se namjerili na jedinu instituciju koja je ostala neukaljana klerikalnim mrakom ove zlokobne, parapolitičke, svetosavske organizacije – Predsjednika Crne Gore.

Takozvana SPC, koja je neraskidivo povezana sa velikosrpskim hegemonizmom, klerikalizmom, antizapadnim vrijednostima, ratnim zločinima i negacijom države Crne Gore, eksplicitno je stala uz Jakova Milatovića, koji se uostalom politički afirmisao kao jedan od ”apostola” u teokratskoj Krivokapićevoj vladi.  Nedvosmisleno su stali protiv Mila Đukanovića, političara koji predstavlja sinonim borbe za sekularizaciju i emancipaciju (suje)vjerski očigledno zatucanog crnogorskog društva. Njihov kandidat je pobijedio.

Da bi čitaocima predočili što znači podrška takozvane SPC, i kakva će biti lista zahtjeva koju će ispostaviti svom favoritu Milatoviću, moramo ukratko ponoviti kakva se sve nepočinstva i zločini vezuju za ovu parapolitičku organizaciju, upletenu u razne zločine, čiji je jedini zadatak širenje velikosrpske hegemonije.

Svetosavska sekta predstavlja glavno subverzivno tijelo preko kojeg zvanični Beograd i nezvanična Moskva sprovode svoje velikodržavne, nacionalističke aktivnosti u državama Regiona. Ova ekstremistička ispostava ”srpskog sveta” se uporno predstavlja kao vjerska organizacija i svoje subverzivne aktivnosti sprovodi krijući se iza laži o ”ugroženim vjerskim slobodama”. Pod najjačim udarom takozvane SPC već decenijama se nalazi Crna Gora koju centrala ove organizacije nastoji da uništi kao suverenu državu i integriše je u granice velikodržavnog projekta ’’srpski svet’’.

Tradicija subverzije

SPC i pojedini njeni istaknuti operativci u mantijama, duboko su umiješani u kriminalne radnje, veleizdaju, subverziju i saradnju sa inostranim bezbjednosno-obavještajnim službama.

Njihova nepočinstva su posebno došla do izražaja nakon 30. avgusta 2020. godine kada su u svojim subverzivnim poduhvatima imali punu podršku dvije svetosavske vlade, što je kulminiralo možda i najvećom veleizdajom u crnogorskoj istoriji – fukarskim i tajnim potpisivanjem takozvanog ”temeljnog ugovora”.

Treba takođe podsjetiti da je SS u martu prošle godine i zvanično od najviše evropske instance Evropskog parlamenta (EP) označena kao glavni destabilizujući faktor i zastupnik ruskih interesa u regionu.

Portal Aktuelno pisao je kako su ekstremisti takozvane SPC koristili puteve u graničnom pojasu koji povezuju Republiku Srpsku i Crnu Goru koji su veoma slabo kontrolisani, da bi prokrijumčarili grupu od 30 ljudi (ekstremista – nap.a.) iz Trebinja prilikom ustoličenja Joanikija Mićovića na Cetinju 05. septembra  2021. godine. Što je klasični pokušaj terorizma i saradnja sa sumnjivim kriminogenim strukturama.

Takođe smo pisali i o ulozi takozvane SPC da ekstremsite iz drugih država poveže sa političkim ”kontaktima” u Crnoj Gori. Osoba koja je duboko upletena u ekstremističko-subverzivnu mrežu crkve Srbije, i za koju se spekuliše da koordinira radom takozvanog bratstva ”Zavjetnici Tvrdoš”, je predsjednik opštine Nikšić Marko Kovačević, poznatiji pod nadimkom Šubara zbog svojih ekstremnih neočetničkih svjetonazora.  Odavno se spekuliše da je Kovačević, inače vatreni podržavalac Milatovića, po sugestijama iz SS, kancelariju predsjednika opštine pretvorio u operativni čvor ekstremističkih, svetosavskih grupa.

Treba podsjetiti da je glavni logistički centar u Banjanima manastir Kosijerevo, u kome su planirane sve aktivnosti vezano za predizbornu kampanju 2020. godine i političke litije pokrenute od strane SPC. U tom kontekstu pojedini izvori pominju i nabavku kalašnjikova za izazivanje nereda i sukoba u Crnoj Gori.

Takođe smo iznosili i dokaze o umreženosti velikosrpskih snaga u Crnoj Gori sa logističkim centrima iz Republike Srpske i Srbije, koji su direktno podržavani iz Moskve.

Osim Aleksandra Vučića, njegovog pajtaša Milorada Dodika, crnogorskih političara i funkcionera takozvane SPC, kao važan dio svetosavske mašinerije za hibridno ratovanje protiv Crne Gore pominju se i visoki funkcioneri Srpske napredne stranke (SNS).

Kada svemu ovome dodamo tradiciju nepočinstava, ratnohuškanja, podsticanja međunacionalne, međuvjerske mržnje, onda je jasno koja politika stoji iza ”evropljanina” Milatovića.

Saradnja sa obavještajnim službama i terenski rad

Takozvana SPC se decenijama dovodi u vezu sa tajnim službama, a operativci u mantijama su odavno poznati kao najbolji terenski agenti, jer uživaju povjerenje među prostim i neupućenim narodom.

Portal Aktuelno pisao je o propagandnom radu takozvane SPC, kao i o vezi između Ruske pravoslavne crkve (RPC) i njenog šefa Kirila Gunđajeva, sa svetosavskom sektom (SS).

Takođe smo pisali o visokorangiranim rashodovanim operativcima kao što su pokojni Amfilohije Radović – ”Pukovnik” i njegovom nasljedniku u operativnoj liniji Veliboru Džomiću – ”Vraču”, ali i o nižerangiranim operativcima koji predstavljaju neizostavan dio subverzivnog djelovanja.

Hibridni rat zvaničnog Beograda i nezvanične Moskve u cilju integracije Crne Gore u granice velikodržavnog projekta kodnog naziva ”srpski svet”, ne bi mogao da se zamisli bez operativnog rada ”mantijaša” iz takozvane SPC. Jakov Milatović je samo najnoviji politički projekat koji svesrdno pomažu.