Sezona fašizma

Piše: Goran Popović

Dobro reče prije neki dan bivši predsjednik Crne Gore Milo Đukanović kako nam je država, ne tako davno, bila oličenje stabilnosti, a danas se smatra rak ranom regiona. Kancerogena mutacija desila se za samo tri godine kao produkt litijaške kontrarevolucije, koji se ovaplotio u liku „oslobodilaca“ od 30. avgusta. Ova kleronacionalistička klika, uz pristojni angažman ruskih i srpskih tajnih službi, beogradskog režima, a naročito parapolitičkog i fašisoidnog „duhovnog“ djelovanja srpske crkve, uspjela je u kratkom vremenu da uništi skoro sve vrijednosti na kojima je počivala građanska, sekularna i antifašistička Crna Gora i pretvore je u poligon za vježbanje fašizmu sklonih spodoba.

Od srednjeprstaša i mladog četnika Kovačevića iz Nikšića, do ovih što maltretiraju žene sa hidžabima duž morske obale. Opšta atmosfera je otvorila tu sezonu fašizma, a oni što se uspiju ukrcati na catare  nazvane „30. avgust“ i „Ruka pravde“ dodatno se inficiraju tim fašističkim kancerogenim sindromom.

Od odovornosti za ovakav nagli prevrat u jednoj maloj zemlji svakako ne treba osloboditi ni „naše“ zapadne partnere koji su pred 30. avgust vitlali mantrom o navodnoj korupciji i organizovanom kriminalu  i neizostavnoj potrebi promjene vlasti. Koliko su se zajebali vidjeli su i sami već nakon godinu, ali ima još onih što i dalje povlađuju fašizmom zadojenim kleronacionalistima i hoće, silu na sramotu, od njih nekako da naprave „faktore stabilnosti“ u regionu. Istu su grešku već jednom napravili sa Slobom Miloševićem, pa su onda morali da avionima „poravnaju“ SRJ, ali američki ambasador u Beogradu, starina Hil, još naivno vjeruje da se kancerogeni srpski režim može okrenuti ka zapadu. Zaludni posao. I to na štetu svih demokratski i proevropski opredijeljenih ljudi u regionu.

U tom ambijentu, u najboljoj sezoni fašizma u istoriji Crne Gore, treba da nam se formira i nova vlada. Mandat za taj posao dobio je Milojko Spajić. Ima tri mjeseca da to uradi ili idemo opet na izbore i svakako je pod velikim pritiskom. Sa svih strana. S jedne strane su ovi fašisoidni četnici, kancerogena srpska crkva, Vučić i domaći ugroženi Srbi, predvođeni raspalim Demokratskim frontom, a sa druge, recimo, Brisel. Tako, na primjer, Bilčik kaže kako ne može „da zamisli vladu sa onima koji su dovodili u pitanje evroatlantsku orijentaciju Crne Gore, pa čak i pokušavali da je potkopaju“.

Ipak, mandatar Spajić, koliko god izgledalo da mu je komplikovan i težak taj posao, prema rezultatima junskih parlamentarnih izbora ima mogućnost da formira stabilnu, reformsku, proevropsku, multietničku, crnogorsku vladu, bez kancerogenih elemenata i sa istinski opredijeljenim političkim subjektima za upravo takvu izvršnu vlast u naredne četiri godine.

I to što prije, jer više se od onog brata Abaza, njegovih lažavina i političkih akrobacija ne može živjet. I da konačno zatvorimo ovu sezonu fašizma…