Laž kao alat

Piše: Goran Popović

Terorizam je pokucao i na naša vrata. Prijetnje bombama, sijanje straha i dodatna destabilizacija u državi koja je u institucionanom kolapsu, logičan su epilog činodejstvovanja „oslobodilačke“ parlamentarne većine i ekspertsko – apostolske vlade, po diktatu Crkve Srbije i u saradnji sa srpsko-ruskim obavještajcima, nakon 30. avgusta 2020. godine.

Za sada su, kažu nadležni, prijetnje bile lažne, no laž je bila i ostala često korišćen alat terorista, ali i agresora, nesposobnih estradnih političara, te nju primitivs medija, čiji se atak na zdrav razum i sve civiliozovane vrijednosti širi geometrijskom progresijom, što se sasvim osnovano može tretirati kao zločin protiv čovječnosti.

Laž je bila povod za početak Hitlerovog pohoda u stvaranje Trećeg rajha, laž je bila osnova za ratove 90-ih i srpsku agresiju na prostoru bivše SFRJ, besprizorna laž je, konačno, Putinov osnovni alat za brutalni napad na Ukrajinu i njegovu „istorijsku misiju“ reinkarnacije ruskog imperijalizma. Milioni žrtava tek su kolateralna šteta za ostvarivanje „viših ciljeva“ zasnovanih na lažima?!

Jednako kao „Ruski svijet“, opasna lažavina nadvila se ponovo nad prostorom Zapadnog Balkana u vidu udruženog kleronacionalističkog poduhvata „Srpski svet“. Zasnovan na mantrama o „ugroženosti srpskog naroda“, falsifikovanoj istoriografiji i suludoj negaciji skoro svih drugih nacionalnih identiteta na ovom prostoru, osim srpskog, ovaj aktuelni osvajački političko-crkveni pohod nova je prijetnja miru i stabilnosti, koncizno definisana u izjavi Joanikija Mićovića o „Crnoj Gori kao maloj Ukrajini“.

Medijska logistika u promociji ovih laži je raskošno kreativna. Kruna te kreativnosti svakako je Informerov naslov „Ukrajina napala Rusiju“, ali to je samo vrh ledenog brijega koji štrči iz septičke jame aktuenog srpskog novinarstva, a u koju sve dublje tonu razni „uvezeni“ portali i tv-stanice, kao plaćenički propagandni servisi stranih službi i u Crnoj Gori. Uz sve sugestije evropskih partnera, Krivokapićeva vlada još ih ne zabranjuje.

Pokoja laž, nažalost, omakne se i crnogorskom Javnom servisu. Prisjetimo se samo spina emitovanog iz studija Teevizije Crne Gore da je na Cetinju, odnosno Belvederu „pucano na policiju“ početkom septembra proše godine. U uzavreloj atmosferi uoči popovskog helikopterskog desanta, u oblacima suzavca i šok bombi na ulicama Cetinja, takva laž mogla je biti inicijalna kapisla za još veću nesreću. Javni servis, međutim, iz nekog razloga ni do danas nije priznao svoju grešku tim povodom.

U sferi politike, rapidna lažavina obilježila je i skraćeni mandat Krivokapića i većine njegovih ministara apostola. Tako nas je premijer u julu prošle godine obavijestio kako živimo u vremenu „rapidnog razvoja naše države“, a saopštio je i „informaciju koja će se desiti naredne godine“ u vezi sa ekspanzijom stranih investicija?! Kompulzivno laganje ove družine u kontinuitetu, svjedoci smo, dovelo je do istorijski rekordnog javnog duga od preko četiri milijarde eura, a državu na ivicu bankrota, a o ostalim „učincima“ te vlade u efikasnoj devastaciji skoro svih segmenata društva i institucionanom kolapsu nema potrebe više trošiti riječi.

Valjda po navici, laž je postala obavezan alat i u dnevnoj politici. U namjeri da svoje iracionalne rejtinge učine „stvarnijim“, političari povremeno ne prezaju ni od besprizornog vrijeđanja inteligencije građana, saopštavajući im „istine“ koje ne trpe ni prosti račun. Tako je šef URE i mandatar Dritan Abazović nakon izbora u Ulcinju proglasio „apsolutnu pobjedu“ koalicije koju je predvodio, iako mu za tako nešto nedostaju tri mandata, dodajući da je URA „osvojia 14 mandata“, mada joj u pomenutoj koaliciji pripada pet.

S druge strane, nakon izbora u Beranama glasnogovornici Socijaističke narodne partije do iznemoglosti ponavljaju kako je ta partija ubjedljivo najjači politički subjekt u tom gradu na sjeveru, mada je osvojila tek sedam mandata, dva manje od koalicije koju je predvodio DPS. Dobro veli poslanik Janović, ove sitne, ali besprizorne laži političara, jednako su besmisene kao kad bi on, dok je igrao vaterpolo, sve poraze od dva ili tri gola razlike ‘ladno proglašavao pobjedama!

Laž je kao grudva snijega, rekao je Martin Luter King. Što se više valja, sve je veća, ali kad stane – istopi se!

No, šteta koju u međuvremenu napravi, može da bude trajna…