Marionete američke diplomatije sabotiraju evropski put Crne Gore

Piše: Balša Knežević

Nesposobni politički aparatčici predvođeni premijerom Milojkom Spajićem, uz svesrdnu pomoć standardnih destabilizatorskih snaga profesionalnog srpstva predvođenih predsjednikom Skupštine Andrijom Mandićem ponovo su uspjeli da po uputstvima  Beograda uvedu Crnu Goru u novu epizodu političkog haosa.

Evropski put je ugrožen, odnosi sa Hrvatskom, našim susjedom i članicom EU su žestoko poljuljani nakon izglasavanja kontroverzne rezolucije o Jasenovcu, čiji je jedini cilj bio destabilizacija Crne Gore po receptu regionalnog sijača haosa, srpskog autokrate Aleksandra Vučića.

O posljedicama koje će skupštinsko glasanje na Vidovdan imati po Crnu Goru suvišno je i govoriti, a tek ćemo ih osjetiti. Ali je nakon 28. juna postalo jasno da osim što na čelu Skupštine imamo četničkog vojvodu koji vireći iz Vučićevog dupeta radi sve na sabotiranju razvoja Crne Gore i njenoj integraciji u ”srpski svet”, imamo premijera koga najbolje opisuju dva narodska izraza – petljavina i lažovčina.

Po političkim muljanjima, laganju zapadnih partnera, šurovanju sa kriminogenim srpskim autokratom Vučićem prevazišao je čak i svog prethodnika Dritana Abazovića, što, s obzirom na renome rashodovanog ”kovrdžavog Maradone”, nije bilo ni malo lako.

Braća po lažima

Ispostavilo se da je Spajić notorni lažov, a u laži ga je uhvatio niko drugi do Aleksandar Vučić, koji je kazao da mu je odlazeći crnogorski premijer obećao da će rezoluciju o Jasenovcu ”usvojiti najnormalnije”.  Osim što je jasno da je pomenuta rezolucija čisto provokatorska i izglasana po nalogu Beograda u cilju destabilizacije Crne Gore i zaustavljanja evropskog puta, njeno usvajanje otkrilo je sklonost odlazećeg premijera Spajića da laže zapadne zvaničnike.

Crna Gora je dobila IBAR i zbog čvrstih obećanja Spajića da neće biti usvojena rezolucija o Jasenovcu. Spajić je i prije usvajanja kontroverzne rezolucije za Politiko rekao da nam „to (rezolucija) šteti, definitivno nam ne pomaže”. Ali i pored obećanja Spajića, njegovi poslanici su glasali ”najnormalnije” za rezoluciju, a crnogorski premijer slagao zapadne partnere čime je potpuno izgubio kredibilitet.

Ovakvo ponašanje prije Spajića na politčku scenu uveo je rashodovani Vučićev politički resurs, bivši premijer Dritan Abazović, kome su laži, manipulacije i donošenje odluka štetnih po Crnu Goru bili zaštitni znak.

Kulminacija Abazovićevog nesojluka dogodila se 3. avgusta 2022. kada je na prepad potpisao takozvani ’’temeljni ugovor’’ sa paramilitarnom, ekstremističkom organizacijom svetosavskom sektom (SS) poznatom pod akronimom SPC, iako je obećao zapadnim partnerima, prije svega evropskim, da to neće raditi da ne bi dizao tenzije u državi i da bi se fokusirao na pristupanje EU.

Prije nego je potpisan ”temeljni ugovor” predsjedništvo Demokratske partije socijalista (DPS) jednoglasno je 10. jula 2022. godine, donijelo odluku da uskrati podršku Vladi Dritana Abazovića. Neposredan povod je bio upravo temeljni ugovor sa SPC koji su većina ministara u Abazovićevoj Vladi izglasali 8. jula, čime je najavljeno njegovo potpisivanje. Čini se da slična sudbina očekuje i Spajićevu Vladu koja je razočarala građane i izgubila povjerenje zapada.

Američki puleni

Interesantno je da su i Abazović i Spajić, koji su godinama unazadili Crnu Goru kada je u pitanju njen evropski put, pod jakim američkim uticajem. To i ne čudi jer je američka diplomatija, pogotovo garnitura koja je prisutna na Balkanu posljednjih godina, sklona da favorizuje poslušnike koje dovodi na najveće državne pozicije i promoviše ih kao ”uzdanice demokratije”. Ali suštinski preko tih ”američkih pulena” Srbija i Rusija završavaju svoje poslove, faktički rukama američke diplomatije.

U prilog ovoj tvrdnji ide i činjenica da ”temeljni ugovor” Crne Gore i takozvane SPC, koji je izazvao politički haos u zemlji, Abazović nikad ne bi potpisao da ga nije pogurao ključni čovjek američke diplomatije u regionu, ambasador Srbije u Beogradu Kristofer Hil.

Vlada Crne Gore je 8. jula 2022. godine usvojila tekst ‘temeljnog ugovora’, i bez ikakvih konsultacija sa stručnom javnošću Abazović je to odradio u svom stilu, nakon čega je uslijedila žestoka reakcija i revolt javnosti, a DPS je povukao podršku vladi. Zbog toga se Abazović našao u strahu i počeo je da se koleba, osim toga, obećao je da neće potpisivati ugovor sa SPC prije konsultacija.

Međutim, tada je na scenu stupio Vučićev diplomatski specijalac, Kristofer Hil koji je pogurao Abazovića da potpiše ”temeljni ugovor”. Hil se 22. jula sastao sa Abazovićem u Porto Novom, desetak dana prije potpisivanja ugovora i maltene mu naredio da potpiše ugovor sa tzv. SPC. A veoma dobro je poznato kakav je haos nakon toga uslijedio.

Spajić ipak nije direktno nagovoren od američke diplomate da izvrši destabilizaciju Crne Gore glasanjem za rezoluciju o Jasnovcu, ali on i ne krije da je resurs sumnjivih američkih obavještajnih krugova, prije svega bivšeg izaslanika za Zapadni Balkan Gabrijela Eskobara.

Najbolju potvrdu ovih tvrdnji dao je upravo Eskobar, prilikom posjete Crnoj Gori u martu, kada je na zajedničkoj konferenciji za medije sa Spajićem, maltene naredio da aktuelnog premijera svi treba da slušamo, poručivši da je ’’Vlada pod vođstvom Spajića već učinila ogromne korake’’. U prevodu – Spajić je dobio pohvale jer je odličan poslušnik.

Kada vidimo koliko su poslušnici američke diplomatije uradili na destabilizaciji Crne Gore, postavlja se pitanje da li je to partnerstvo o kojem američki predstavnici u regionu pričaju? Jer kako sada stvari stoje, kontroverzna američka diplomatska mreža uradila je mnogo da ostvari destabilizatorske ciljeve koje ni ruski agenti, ideološki potpomognuti partijama profesionalnih Srba, nijesu mogli da urade u oktobru 2016. godine.