MASKE SU ODAVNO PALE: Bošnjačka stranka i korisni idiot Spajić rade na projektu „srpski svet“

Ako beogradske sluge i poltroni srpskog autokrate Aleksandra Vučića u Crnoj Gori imaju bilo kakvu pozitivnu upotrebnu vrijednost, onda je to da služe kao lakmus papir za otkrivanje destruktivnih djelatnika u političkom životu, koji se kriju iza ispraznih, demagoških fraza o evropskim integracijama. 

Upravo su perjanice genocidne velikosrpske ideologije u Crnoj Gori, Andrija Mandić i Milan Knežević posjetom osuđenom predsjedniku BiH entiteta Republike Srpske Miloradu Dodiku poslužili da se po ko zna koji put ofiraju stvarne političke apsiracije njihovih partnera u vlasti. Tu se prije svega misli na Bošnjačku stranku, a manje na formalnog premijera Milojka Spajića koji se odavno deklarisao kao nesposobni, politički beskičmenjak na uzici sumnjivih srpsko-američkih lobija koji rade na destrukciji Crne Gore.

Što se tiče Mandića i Kneževića, oni su makar iskreni – ne kriju da su im interesi „srpskog sveta“ iznad interesa države Crne Gore. Međutim, problem je što ostatak trenutne vlasti podržava istu ideologiju ali se licemjerno kriju iza demagogije i konstatnih laži o tome kako rade za dobrobit države i njenih evropskih integracija.

Za “srpski svet” spremni!

Podrška ratnim pokličima iz RS

Zapravo, jedno od suštinskih pitanje je kako Spajić i Bošnjačka stranka Ervina Ibrahimovića mogu uopšte govoriti da rade u interesu Crne Gore ako su u istoj vlasti kao ljudi koji otvoreno glorifikuju veliksorpsku genocidnu ideologiju čime direktno podstiču nove regionalne nestabilnosti i eventualni rat.

Dodik je prije nešto više od nedjelju dana prvostepeno osuđen na godinu dana zatvora i šest godina zabrane bavljenja politikom zbog nepoštovanja odluka visokog predstavnika Kristijana Šmita. Ova presuda je zvanična potvrda da je Dodik aktivno radio i radi na razbijanju Dejtonskog sporazuma i podsticanju nestabilnosti u Bosni i Hercegovini i regionu.

Dodik je najavio haos, juče je potpisao ukaze o zabrani državnih sigurnosnih i pravosudnih institucija BiH u RS-u i po svemu sudeći spreman je i za novi rat da bi sačuvao svoju fotelju i privilegije. Reći da je Mandićeva i Kneževićeva posjeta takvom kontroverznom, korumpiranom demagogu udarac za „evropski put Crne Gore“ je smiješna i suvišna.

Mandić i Knežević su posjetom Dodiku podržali ratnohuškačke napore na destabilizaciji regiona koji sprovode velikosrpski nacionalisti okupljeni oko ideje „srpskog sveta“.

PES i BS da ćute i pokriju se ušima

Iz Spajićevog PES-a i Bošnjačke stranke, kako smo već pisali, uputili su reagovanja koja predstavljaju samo sramni pokušaj relativizacije činjenice da ove dvije partije kolaboriraju sa predstavnicima velikosrpske genocidne ideologije zasnovane na četništvu. 

Vlada u službi “srpskog sveta”

Međutim, ni PES ni Bošnjačka stranka nemaju više pravo bilo što da kažu, a svaki ovakav ili slični pokušaj pravdanja i relativizacije svinjarija koje priređuju Mandić i njegovi saborci nije samo izraz licemjerja, već bezobrazluka! Jer i PES i BS znaju za kakve se „vrijednosti“ zalažu Mandić i ekipa, a uporno ga i dalje trpe, vjerovatno zbog udobnosti fotelja u izvršnoj vlasti.

Najveće zastiđe predstavlja Bošnjačka stranka na čelu sa Ervinom Ibrahimovićem, koji bez ikakvih problema učestvuje u vlasti sa likovima čiju političku i životnu ideologiju najbolje ilustruje negiranje genocida u Srebrenici, glorifikovanje Ratka Mladića i Radovana karadžića, popa Mace i Šiljka…

Bošnjačko-uhljebnička bratija nakon rekonstrukcije vlade spojila se sa genocidno-velikosrpskim političkim izmećarima u službi Beograda, a Ibrahimoviću i družini očigledno ne bi smetalo da se himna Crne Gore promijeni u ”Leleču Turci kukaju Bule”, samo da zadrže fotelje.

O resursu američko-srpskih lobija koji figurira kao crnogorski premijer, Milojku Spajiću, suvišno je trošiti riječi, jer je koncept nacizma, fašizma i diskriminacije suviše kompleksan za njegovo kripto-influensersko poimanje stvarnosti zasnovano na pseudobiznis mutljavini.

Mandić i Knežević ispoštovali Albance

Kada su u pitanju albanske partije i njihovo učešće u vlasti, njih ipak treba razumjeti, jer su Andrija Mandić, Milan Knžević ali i njihov vlasnik Aleksandar Vučić maksimalno ispoštovali Albance potpunim priznanjem statusa Kosova kao suverene države.

Osim što su Mandić, Knežević i njihova klika dokazali da dobro slušaju Beograd i spremni su da rade za koncept „srpskog sveta“, takođe su pokazali da su spremni da izdaju svoje „najuzvišenije ideale“ za šaku privilegija i funkcija.

Mandić i Knežević ’’prodaju muda za bubrege’’ tvrdeći da su čuvari kosovskog zavjeta, a primaju naloge od srpskog autokrate Vučića, koji je odavno upotpunio veleizdaju Kosova odlukama o priznavanju tablica, pasoša, prećutnim odobravanjem da euro bude jedina valuta u toj državi… Potpis na francusko-njemački sporazum sada bi došao samo kao puka formalnost i priznanje faktičkog stanja stvari na terenu.

Što je još veći dokaz izdaje svojih principa od činjenice da kada su Mandić i Knežević potpisali Sporazum o fomiranju nove vlasti, saglasili se da ”razvijaju prijateljsku saradnju sa svim državama priznatim od strane Crne Gore”, uključujući i suverenu državu Kosovo, koju je naša država davno priznala!

Nema te maske iza koje bi se ove činjenice mogle sakriti.