Svetosavska sekta
NOVI DOKAZI DA SE RADI O SEKTI: Pripadnici SPC zaslijepljeni, ne vide dokaze o nepočinstvima ni kad su im pred očima!
Parareligijska organizacija svetosavska sekta (SS) poznata pod akronimom SPC, ne počiva na načelima izvornog pravoslavlja i hrišćanstva, već na velikosrpskoj, hegemonističkoj, genocidnoj ideologiji zasnovanoj na militantnom svetosavlju i nacističkoj ideologiji ”krvi i tla”.
Da takozvana SPC nije pravoslavna, već srbonacistička, velikodržavna organizacija, potvrde dobijamo kako od njenih lidera tako i od nižerangiranih operativaca-provokatora. U prilog tvrdnjama da se radi o čistoj parapolitičkoj organizaciji, povezanoj sa obavještajnim službama govori hiljade činjenica i dokaza koji ovu zlokobnu velikosrpsku ispostavu dovode u vezu sa ratnim razaranjima, zločinima, pedofilijom, subverzijom…
Portal Aktuelno već godinama iznošenjem nepobitnih dokaza i činjenica ukazuje da je takozvana SPC – paravjerska sekta, duboko ogrezla u politiku i razne vrste nedjela. Bez obzira na stotine tekstova objavljenih o kriminalnim, ratnohuškačkim i političko-subverzivnim aktivnostima ove sekte, i dalje redovno dobijamo poruke da je ”u pitanju propaganda”, da ”nemamo dokaza za naše tvrdnje”, da ”samo etiketiramo jer smo puni mržnje”.
”Nazivi poput SPC Srbijanska Pravoslavna Crkva je sovinisticki propagandni materijal. Iznoseci neistine o to crkvi vrijedjate osjecanja vecine pravoslavnih vjernika na Balkanu. Tako je dovoljno procitati samo jedan vas prilog kojim pljujete SPC da svako od nas može zakljuciti da ste vi protagonosti sovinizna. Da se razumijemo dobro je argumentovani kritikovati svakog ko cini ne djela, ali je nedopustvo i to nema nikakve veze sa novinarstvom iznositi neistine i to ciniti iz dana u dan. Pogledajte sami vase objsve i nadjite i jedan dan da na tepetu nije bila SPC ja cu vam se izvinuti. Vi sluzite kao orudje obracuna sa SPC u Cg samo bih bilo posteno da napisete za cije interese to radite i ko vas za to placa”, napisao je nedavno jedan od čitalaca Portala Aktuelno u poruci koju je poslao na naš zvanični mejl, a koju smo mi ovom prilikom prenijeli u cjelosti bez izmjena. Ovo je samo jedna od mnogih poruka ovog tipa koje često dobijamo.
S obzirom da je Portal Aktuelno već dokazao da je takozvana SPC sekta, dopis našeg čitaoca, po svemu sudeći, srpske, odnosno svetosavske vjeroispovijesti, dodatno potvrđuje sektaški karater ove organizacije. Jer i nakon stotina činjenica i dokaza koje smo iznijeli o takozvanoj SPC, i dalje postoji veliki broj ljudi koji smatraju da ”etiketiramo”, ”pljujemo”, kao i da smo ”protagonisiti šovinizma”. A klasičan pokazatelj pripadnosti sekti je zaslijepljenost na činjenice koje se iznose u odnosu na nju.
Kategorički odbacujemo bilo kakvu optužbu da smo ”protagonisti šovinizma” i da etiketiramo. Naša uloga u ovom veoma delikatnom istorijskom trenutku je prije svega prosvetiteljska, jer ljudima nastojimo da ”otvorimo oči” i upoznamo ih sa antihrišćanskim i kriminalnim djelovanjem jedne parapolitičke sekte koja u posljednjih više od 30 godina uporno negira samo postojanje države u kojoj djeluje i njenog najbrojnijeg naroda. Uz to već decenijama služi kao oruđe velikosrpskog nacionalizma za utapanje Crne Gore u granice ”srpskog sveta”, podstičući pri tom civilizacijski sunovrat države i njenih građana. Uz to stimuliše mržnju, ratnohuškanje, nacionalizam, praznovjerje i na kraju satanizam!
S obzirom da mnogi koji čitaju Portal Aktueno uporno odbijaju da prihvate ove činjnice, na nama ostaje da ovoga puta ponovo iznesemo većinu činjenica koju smo pisali o ovoj nacionalističkoj sekti, u nadi da će makar neko od naših cijenjenih čitalaca prihvatiti nepobitne dokaze koje uporno iznosimo.
Nesporne podudarnosti svetosavlja i sektašenja
Samim apriori uvidom u društveno usvojenu definiciju sekte i sektašenja, da se zaključiti da postoje nepobitne podudarnosti između svetosavlja, koje u Crnoj Gori zastupa takozvana SPC i sektašenja.
Svetosavlje kakvo je zastupljeno u Crnoj Gori, ima sve karakteristike izdvojene i zatvorene grupe koja funkcioniše po principu zilotizma i ima svoje jasne političke ciljeve. Kao takva, ova dogma, osim što zadovoljava prvi uslov da bude svrstana u kategoriju sekti, automatski ispunjava i drugi uslov – da je formirana nasuprot osnovnoj grupi iz koje je potekla – hrišćanskoj i pravoslavnoj grupi vjerskog učenja.
Da agresivno, političko svetosavlje koje zastupa organizacija koja se vodi pod akronimom SPC nema nikakve veze sa pravoslavljem i hrišćanstvom dokazali smo u prethodnim tekstovima. Da ne bi gubili vrijeme na dokazivanje nečega što je već dokazano, ostavićemo linkove koji potkrjepljuju tezu o potpunoj distinkciji svetosavlja sa jedne strane i pravoslavlja i hrišćanstva sa druge.
Svetosavska crkva u službi antihrista (1): “Što me kušate, licemjeri”
Političko djelovanje
Svetosavska sekta (SS) u narodu poznata pod akronimom SPC u zadnjih dvije i po godine potpuno je posvećena politici jednostavno ne zna za izborni poraz i na političkom planu svaki projekat koji podrži doživi uspjeh. O tome opšrinije možete čitati na OVOM LINKU.
Svetosavska sekta predstavlja glavno subverzivno tijelo preko kojeg zvanični Beograd i nezvanična Moskva sprovode svoje velikodržavne, nacionalističke aktivnosti u državama Regiona. Ova ekstremistička ispostava ”srpskog sveta” se uporno predstavlja kao vjerska organizacija i svoje subverzivne aktivnosti sprovodi krijući se iza laži o ”ugroženim vjerskim slobodama”.
Pod najjačim udarom takozvane SPC već decenijama se nalazi Crna Gora koju centrala ove organizacije nastoji da uništi kao suverenu državu i integriše je u granice velikodržavnog projekta ’’srpski svet’’.
Tradicija subverzije
SPC i pojedini njeni istaknuti operativci u mantijama, duboko su umiješani u kriminalne radnje, veleizdaju, subverziju i saradnju sa inostranim bezbjednosno-obavještajnim službama.
Njihova nepočinstva su posebno došla do izražaja nakon 30. avgusta 2020. godine kada su u svojim subverzivnim poduhvatima imali punu podršku dvije svetosavske vlade, što je kulminiralo možda i najvećom veleizdajom u crnogorskoj istoriji – fukarskim i tajnim potpisivanjem takozvanog ”temeljnog ugovora”.
Treba takođe podsjetiti da je SS u martu prošle godine i zvanično od najviše evropske instance Evropskog parlamenta (EP) označena kao glavni destabilizujući faktor i zastupnik ruskih interesa u regionu.
Portal Aktuelno pisao je kako su ekstremisti takozvane SPC koristili puteve u graničnom pojasu koji povezuju Republiku Srpsku i Crnu Goru koji su veoma slabo kontrolisani, da bi prokrijumčarili grupu od 30 ljudi (ekstremista – nap.a.) iz Trebinja prilikom ustoličenja Joanikija Mićovića na Cetinju 05. septembra 2021. godine. Što je klasični pokušaj terorizma i saradnja sa sumnjivim kriminogenim strukturama.
Takođe smo pisali i o ulozi takozvane SPC da ekstremsite iz drugih država poveže sa političkim ”kontaktima” u Crnoj Gori. Osoba koja je duboko upletena u ekstremističko-subverzivnu mrežu crkve Srbije, i za koju se spekuliše da koordinira radom takozvanog bratstva ”Zavjetnici Tvrdoš”, je predsjednik opštine Nikšić Marko Kovačević, poznatiji pod nadimkom Šubara zbog svojih ekstremnih neočetničkih svjetonazora. Odavno se spekuliše da je Kovačević, inače vatreni podržavalac Milatovića, po sugestijama iz SS, kancelariju predsjednika opštine pretvorio u operativni čvor ekstremističkih, svetosavskih grupa.
Treba podsjetiti da je glavni logistički centar u Banjanima manastir Kosijerevo, u kome su planirane sve aktivnosti vezano za predizbornu kampanju 2020. godine i političke litije pokrenute od strane SPC. U tom kontekstu pojedini izvori pominju i nabavku kalašnjikova za izazivanje nereda i sukoba u Crnoj Gori.
Takođe smo iznosili i dokaze o umreženosti velikosrpskih snaga u Crnoj Gori sa logističkim centrima iz Republike Srpske i Srbije, koji su direktno podržavani iz Moskve.
Osim Aleksandra Vučića, njegovog pajtaša Milorada Dodika, crnogorskih političara i funkcionera takozvane SPC, kao važan dio svetosavske mašinerije za hibridno ratovanje protiv Crne Gore pominju se i visoki funkcioneri Srpske napredne stranke (SNS).
Kada svemu ovome dodamo tradiciju nepočinstava, ratnohuškanja, podsticanja međunacionalne, međuvjerske mržnje, onda je jasno koja politika stoji iza ”evropljanina” Milatovića.
Saradnja sa obavještajnim službama i terenski rad
Takozvana SPC se decenijama dovodi u vezu sa tajnim službama, a operativci u mantijama su odavno poznati kao najbolji terenski agenti, jer uživaju povjerenje među prostim i neupućenim narodom.
Portal Aktuelno pisao je o propagandnom radu takozvane SPC, kao i o vezi između Ruske pravoslavne crkve (RPC) i njenog šefa Kirila Gunđajeva, sa svetosavskom sektom (SS).
Takođe smo pisali o visokorangiranim rashodovanim operativcima kao što su pokojni Amfilohije Radović – ”Pukovnik” i njegovom nasljedniku u operativnoj liniji Veliboru Džomiću – ”Vraču”, ali i o nižerangiranim operativcima koji predstavljaju neizostavan dio subverzivnog djelovanja.
Hibridni rat zvaničnog Beograda i nezvanične Moskve u cilju integracije Crne Gore u granice velikodržavnog projekta kodnog naziva ”srpski svet”, ne bi mogao da se zamisli bez operativnog rada ”mantijaša” iz takozvane SPC.
Ratnohuškačka ispostava
Osim što je antihrišćanski nastrojena, treba napomenuti da SPC zastupa radikalnu klero-nacionalističku ideologiju nazvanu “svetosavlje” koja je nastala 30-ih godina prošlog vijeka podstaknuta srpskim fašizmom sa Nikolajem Velimirovićem i Dimitrijem Ljotićem kao vodećim ideolozima.
Konstatacija MCP, od prošle godine, da njihovi popovi nijesu učestvovali u podstrekavanju ratnih zločina u ratovima 90-tih, ne samo da je providna laž i manipulacija, već je i vrijeđanje svih žrtava zla koje su oni direktno nanijeli!
Takozvana SPC, kao legitimni predstavnik ratnog, krvoločnog svetosavskog kulta ”krvi i tla” bila je glavni duhovno-ideološki pokretač gotovo svega zla, razaranja i ratova koja su zadesila region bivše SFRJ.
Pod patronatom SPC decenijema unazad slave se najveći zločinci kao nacionalni junaci, a neke od njih srpska crkva stavlja i u ikonostase manastira, među “Hristove vojnike” – na primjer četničkog vođu, koljača i kvislinga iz Drugoga svjetskog rata Dražu Mihailovića kome su službenici SS u Budvi ove godine održali parastos.
Među svecima SPC su čuveni monstrumi Maca Vukojičić i Slobodan Šiljak, a osnivač svetosavske ideologije na kojoj počiva SPC Nikolaj Velimirović otvoreno je glorifikovao Hitlera i podržavao progon Jevreja, a proglašen je za sveca.
Svetosavlje eksplodiralo 90-ih
Pogubni svetosavski nacionalizam nekako je držan pod kontrolom za vrijeme komunizma, ali je tokom 1990-ih naprosto ekslodirao. SPC se tada istakla kao institucija koja je bila preokupirana širenjem “svetosavskog nacionalizma” koji je postao dominantna struja unutar crkve.
Kao glavni zastupnici nacionalizma unutar svetosavske sekte (SS) ili kako je takođe poznata Svetosavskog kulta ”krvi i tla”, istakli su se učenici jednog od utemeljivača ekstremne fašističke svetosavske ideologije Justina Popovića – Amfilohije Radović, Artemije Radosavljević, Atanasije Jevtić i Irinej Bulović.
Sva četiri Justinova ”svetosavska jahača apokalipse” su se našli u vrhu SPC, kao episkopi. Njih četvorica, uz nekadašnjeg lidera SS Gojka Stojčevića, predstavljali su “idejni sinod” SPC koji je podržavao gotovo sve ratne akcije srpske vojske, opravdavao zločine i relativizovao genocid.
Srpska pravoslavna crkva je bila glavna pokretačka snaga ratnohuškačkih aktivnosti na prostoru bivše SFRJ, a tokom ratova u bivšoj Jugoslaviji odbacila je sve ponuđene mirovne planove, uključujući Vensov plan, Vens-Ovenov plan, Plan Kontakt grupe i Dejtonski mirovni sporazum. Čak i kad su poslanici Republike Srpske bili spremni na povlačenje, SPC je zastupala “jedan puno militantniji stav”.
Amfi, Arkan, Tigrovi i ”mitraljez vladika” Filaret
Primjera ekstremne militarističke ideološke ostrašćenosti koju je stimulisala SPC ima na pretek, a u nastavku ćemo navesti samo neke od najpoznatijih primjera.
Prisjetimo se čuvenog događaja kada je mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije u junu 1991. godine doveo Željka Ražnatovića Arkana i njegovu do zuba naoružanu paravojnu formaciju “Tigrovi” u Cetinjski manastir.
Arkanovci su uz blagoslove i zdravice ispraćeni na ratište gdje su se bavili omiljenim svetosavskim aktivnostima – ubijanjem, silovanjem, pljačkanjem, mučenjem… Amfilohije Radović je potom i sam krenuo u Dubrovnik, gdje je tokom jeseni 1991. hrabrio crnogorske rezerviste i srpske paravojne formacije koje su vršili opsadu Dubrovnika.Treba takođe podsjetiti da je vođa paravojnih snaga koje su opsjedale Dubrovnik u to vrijeme izjavljivao da mu je “vrhovni zapovjednik” tadašnji patrijarh SPC Pavle.
Tadašnji arhimandrit Filaret Mićević je putem medija pozivao na rat i išao na ratom zahvaćene prostore hrabreći srpske dobrovoljce. U avgustu 1991. godine Filaret je uslikan kod manastira Komogovina, između Kostajnice i Gline, s grupom srpskih “boraca” na oklopnom vozilu sa mitraljezom koji mu je naslonjen preko ramena.
Ratnohuškački ”podvizi”
U aprilu 1992. Amfilohije Radović opet ”briljira”, u jednom od svojih brojnih ratnohuškaških napora, izjavljuje kako se zalaže za ujedinjenje svih srpskih zemalja, ali se plaši da će ta šansa ponovo biti propuštena, “kao što je bila propuštena i 1918.”.
Početkom rata u Bosni i Hercegovini zvorničko-tuzlanski episkop Vasilije Kačavenda je u Bijeljini držao ratnohuškaške govore i javno podržavao politiku Radovana Karadžića. Kod Kačavende su dolazili pripadnici vojnih i paravojnih formacijama i referisali mu ”koliko je džamija poravnato”.
„Prošao sam asfaltnim putem Jadar-Petriča. Ugledao sam minaret do nebesa. Mislim da je on jutros poravnat. Trebao je biti“, rekao je general Miodrag Živanović, dok je 13. jula 1995. godine, u kući Zvonka Bajagića, izvještavao vladiku Vasilija Kačavendu o akciji u Srebrenici.
Zvorničko-tuzlanski vladika, koji će kasnije postati sinonim za seksualnu izopačensot i lanac pedofilije u SPC, samo se osmjehnuo. Kasnije tog dana Kačavenda će služiti liturgiju u vlaseničkoj crkvi.
„Ja želim da čestitam generalu i preko vas hrabroj srpskoj vojsci i vojskovođama. I mnogim našim Obilićima. Koji su u svakoj prilici spremni teći i oteći, i na strašnom mjestu ostajati u odbrani vječnih ideala, vjere naše pravoslavne imena Srbinovog i otadžbine. Koji hrabro nose krst časni, da bi dobili slobodu zlatnu“, reći će vladika Vasilije.
Pogledajte VIDEO koji fariseji iz SS nikako ne mogu da ospore niti da negiraju koliko god bili vješti u laganju!
Jevtić ”solidan” u huškanju
Hercegovački episkop Atanasije Jevtić, na čiju su sahranu ”potrčali” bivši premijer Zdravko Krivokapić i njegovi ”apostoli”, 1993. godine je izjavio kako Republika Srpska mora “sići na Neretvu” i “na srpsko more”.
U prilog širenju ratne propagande 90-ih ide i dokument koji je donijet na arhijerejskom Saboru, održanom od 14. do 28. maja 1992. godine, nazvan “Memorandum SPC”, koji govori protiv “avnojevskih” granica i uskraćuje podršku vlastima novoosnovane SRJ koje su prihvatile te granice i službeno se “povukle” iz rata.
Treba takođe podsjetiti da su visoki predstavnici takozvane SPC bili prisutni na skoro svim ratnim zasjedanjima Skupštine Republike Srpske. Mitropolit dobrobosanski Nikolaj Mrda je govorio da Srbi pod vođstvom Radovana Karadžića i Ratka Mladića “slijede trnovit put Isusa Hrista”.
O odličnim odnosima čelnika SPC i ratnih zločinaca govori i podatak da je krajem aprila 1993. godine, mitropolit Nikolaj izjavio da general Ratko Mladić prihvata sve njegove prijedloge, dok je predsjednik Republike Srpske Radovan Karadžić, početkom 1994. ocijenio odnose između Crkve i države kao ”izvanredne”. Atanasije je u avgustu 1994. još jednom podržao odbacivanje plana Kontakt grupe, čak i po cijenu NATO bombardovanja.
Doprinos ”blaženog” Pavla ratnim podvizima
Bivšeg patrijarha SPC Pavla srpska propaganda uporno nastoji da predstavi kao sveca i reprezenta istinskog hrišćanskog učenja, ali ni on nije bio imun na huškanje Srba na odbranu ”svetog srpskog tla” u Bosni.
U avgustu 1994. godine Pavle je imao ”turneju” po “Republici Srpskoj” i oštro agitovao protiv prihvatanja plana Kontakt grupe i svakog drugog sličnog sporazuma. Srpska pravoslavna crkva je tada još uvijek zastupala čvrstu poziciju stvaranja “Velike Srbije” u koju bi ušla cijela BiH i tadašnji okupirani prostor Republike Hrvatske i svako odstupanje od tog cilja za nju je bila “izdaja nacionalnih interesa”.
Krstareći po etnički očišćenim područjima BiH, patrijarh Pavle je držao “opela”, “parastose” i liturgije “srpskim žrtvama” i u svojim “besedama” iznova podsjećao na “genocid nad Srbima”, a u Foči (koja je u međuvremenu preimenovana u “Srbinje”) otvorio je “Duhovnu akademiju ‘Vasilije Ostroški’” u kojoj će SPC odgajati mlade bogoslove i pripremati ih za sveštenički poziv. Patrijarh pri tom, kako su pisali mnogi regionalni i svjetski mediji, nije vidio rijeke krvi koje su tekle i nije se sablažnjavao nad masovnim klanjima.
Turneja kulminira posjetom Palama 14. avgusta, gdje patrijarh blagosilja Radovana Karadžića i Ratka Mladića, lomi s njima pogaču i drži liturgiju. Time je praktično dao eshatološku legitimaciju dvojcu zločinaca koja im je poslužila kao neka vrsta religiozno-mističnog opravdanja za genocid u Srebrenici – najveći zločin na teritoriji Evrope nakon Drugog svjetskog rata.
Dejton za razočarenje Srpske crkve
Krajem 1995. godine je došlo do potpisivanja Dejtonskog mirovnog sporazuma, kojim je okončan rat u Bosni i Hercegovini, na veliko razočarenje Srpske pravoslavne crkve.
Naime, nakon što je Radovan Karadžić ovlastio Miloševića da u Dejtonu zastupa interese bosanskih Srba, Milošević je tražio da to patrijarh odobri. Patrijarh Pavle je isprva potpisao dokument, ali je u decembru 1995. godine najmanje deset episkopa SPC zbog toga zatražilo njegovu ostavku. Sazvan je čak i vanredni crkveni sabor 21. i 22. decembra na kojem je Pavlov potpis proglašen nevažećim!
Zatim 1996. godine stupa osvjedočeni ratnohuškač Amfilohije Radović koji je uredio zbornik “Jagnje Božije i zvijer iz bezdana”, u kome se izlaže srpska pravoslavna filozofija rata. Knjiga sadrži doprinose mnogih srpskih popova i ”učenjaka”, među kojima je i Radovan Karadžić, a služi pravdanju rata u Bosni i suprotstavljanju srbijanskoj protivratnoj literaturi.
Kritičari crkve, poput pokojnog analitičara religije Mirka Đorđevića, često su naglašavali da je SPC u procesu raspada jugoslavenske države i tokom burnih ratnih zbivanja “odigrala neslavnu ulogu”. Zvanični podaci govore da su na području Republike Srpske porušene gotovo sve džamije (ukupno 1.186) i veliki broj katoličkih crkvi (preko 500), što srpska crkva nikad nije osudila.
Za kraj treba napomenuti da je Srpska pravoslavna crkva izgubila 1995. godine sudski spor u Parizu, nakon što je podnijela tužbu protiv listova Libération, Le Monde, Le Figaro zbog tekstova u kojima je optužena za podržavanje etničkog čišćenja i zločina genocida u Bosni i Hercegovini.
Ovo je samo šturi podsjetnik jednog neznatnog djelića ratnohuškačkih napora i zločinačkih poduhvata koje je ideološki i logistički podržavala svetosavska sekta (SS).
SS i pedofilija
Za kraj treba podsjetiti i na možda najmonstruoznije zločine SS, vezane za pedofiliju, čiji je sinonim zvanično umirovljeni, ali i dalje veoma aktivni vladika Vasilije Kačavenda.
Podgoričko tužilaštvo je prošle godine pokrenulo izviđaj protiv MCP i mitropolita Jovana Joanikija Mićovića, zbog navodnog prikrivanja pedofilije.
Podsjetimo, portal Aktuelno već gotovo dvije godine piše o pedofiliji u SPC i ulozi Mićovića u njenom prikrivanju.
Portal Aktuelno je 2020. godine objavio seriju od tri teksta u kojima smo predočili javnosti kako je SPC u Crnoj Gori na čelu sa Amfilohijem i aktuelnim mitropolitom Joanikijem prikrivala slučajeve pedofilije, pokušavala da ih koristi za političke obračune unutar crkve.
Takođe smo pisali kako su se na teritoriji Crne Gore skrivali opasni članovi kriminalne organizacije zaodjenuti u mantije SPC.
Bivši đakon SPC Bojan Jovanović, u maju prošle godine na promociji svoje knjige “Ispovest Kako smo ubili Boga” je otvoreno optužio Joanikija Mićovića da je prikrivao slučajeve pedofilije.
I sam Jovanović bio je na meti pedofila u crkvi. Pokušao je da ga seksualno zlostavlja nekadašnji zloglasni episkop Zvorničko-tuzlanske eparhije (BiH) Vasilije Kačavenda koji je ukazom SPC 2012. penzionisan.
Ako je sve ovo ”etiketiranje”, onda će Uredništvo Portala Aktuelno i dalje ”etiketirati” ovu parareligijsku velikosrpsku ispostavu.
Uredništvo Portala Aktuelno
-
Politika4 days ago
Jakove, đe si?
-
Svetosavska sekta2 days ago
SVETOSAVSKA OPERATIVA U PANICI: Beograd razočaran zbog katastrofe u Podgorici, za (očekivano) loš rezultat na popisu neko će snositi posljedice!
-
Ekonomija3 days ago
SISTEMSKO UNIŠTAVANJE DRŽAVE: Javne finansije u minusu, inflacija u plusu
-
Ekonomija20 hours ago
VJERNIK, SRBIN, LITIJAŠ MILAN LEKIĆ IMA ALIBI ZA PIJANE ISPADE: Iza ikone sve može
-
Politika3 hours ago
Vučićeva najgora investicija – srpstvo u Crnoj Gori